فضاحت‌های اخلاقی و اجتماعی دو دهه‌ی گذشته باید بازگو شود/ جامعه به تحول نیاز دارد و زنان بی‌سواد نمی‌توانند تحول ایجاد کنند

خبرگزاری صدای افغان (آوا) –شهر مقدس قم: همزمان با گرامی‌داشت ایام فاطمیه، نشست هم‌اندیشی «افغانستان؛ فرصت‌ها، چالش‌ها و راهکارها» با حضور جمعی از اقشار مختلف مهاجرین در سالن اجتماعات دفتر نمایندگی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در شهر مقدس قم برگزار شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری طی سخنانی در این نشست با بیان اینکه شرایط موجود کشور نشان‌دهنده‌ی فرصت‌سوزی‌ها در دوران جمهوریت است، گفت: برخی‌ها در خارج کشور از افغانستان یک فضای بسیار تاریک و سیاه بازتاب می‌دهند و از عملکرد طالبان و امارت اسلامی یک عملکرد بسیار خشن و خطرناک و خانه‌برانداز مطرح می‌کنند و به دنبال تحریک افکار عمومی و اذهان جامعه‌ی داخل و منطقه و بین‌الملل هستند، اما دو مسئله‌ در مورد اقدام آنها وجود دارد.
وی افزود: مسئله‌ی اول این است که فعالیت علیه امارت از خارج کاملاً بیهوده است جز اینکه افکار مردم مشوش شود و اغتشاش فکری و روانی در جامعه به وجود آورده شود سود دیگری ندارد. این افراد که خیلی راحت در خارج نشسته‌‌اند و تبلیغات می‌کنند، اولا فضای داخل را درک نمی‌کنند و مصالح مردم را نمی‌فهمند و اگر هم می‌فهمند سعی دارند که با لجاجت‌بازی مردم را در معرض مخاطره و کشورمان را باز در معرض یک جنجال و جنگ نابسامان دیگر قرار بدهند.
رییس مرکز تبیان در تکمیل مطلب فوق خاطرنشان کرد: ثانیا باید از این افراد پرسید که شما که تبلیغات می‌کنید و طالبان را ناکارآمد اعلام نموده و شرایط کشور را بغرنج نشان می‌دهید، در طول مدت بیست سال گذشته که در صحنه بودید و کلی امکانات و قدرت و بودجه و مسئولیت‌های بالای کشوری در اختیار داشتید، چرا نتوانستید کاری برای افغانستان انجام دهید؟ چون در طول دو دهه غیر از فساد و بی‌شرفی و غیر از دزدی و تفریح و حرکت‌های بوالهوسانه کار دیگر‌ی نداشتید.
حسینی مزاری خطاب به مسئولان حکومت‌های پیشین که در حال تبلیغ بر ضد حاکمیت فعلی هستند، گفت: شما تاریخ مصرف‌تان تمام شده است و دیگر کسی به شما اعتماد ندارد، نه مردم اعتماد دارند و نه کشورهای همسایه و نه جامعه جهانی. بر فرض هم اگر معاملاتی باشد و شما را برگردانند، بازهم همان افراد فاسدی هستید که در طول ۲۰ سال فساد کردید و جامعه را به گند کشاندید و افغانستان را از نگاه اقتصادی به زمین زدید، دیگر بیشتر از این کاری نمی‌توانید.
این آگاه مسایل اجتماعی با اشاره به برخی از اقدامات و برنامه‌های کشورهای غربی و افراد غرب‌گرا در افغانستان بخصوص در حوزه‌ی زنان و خانواده ابراز کرد: غربی‌ها و غرب‌گرایان که کشور را در عرصه‌‌ی فرهنگی و اجتماعی و اخلاقی و همه‌ی عرصه‌ها کشور به گند کشیدند در این ایام داد و بیداد می‌کنند که حقوق زن زیر پا است و یا زن در قفس است. شما خودتان در طول این ۲۰ سال برای زنان چه کار کردید؟!. در شرایط موجود حداقل زنان ما در خانه در امن و امان هستند و کسی به آنها نگاه چپ نمی‌تواند و عزت و عفت‌شان در امان است اما شما داشتید زنان کشور را از تمام ابعاد زندگی ساقط می‌کردید.
رییس مرکز تبیان با تاکید بر این نکته که هدف موسسات خارجی غربی نابودی بنیان خانواده در افغانستان بود، خاطرنشان کرد: آنها نه دلشان برای ما می‌سوخت و نه حقوق بشر سرشان می‌شد. آنها آمده بودند که افغانستان را از بیخ و بن نابود کنند و در این امر نیز در دو دهه‌ی گذشته تا حد زیادی موفق شدند.
وی در ادامه به مقایسه‌ی جنگ سخت و نرم غربی‌ها در افغانستان پرداخت و گفت: طی ۲۰ سال گذشته آمریکایی‌ها همراه با مزدوران داخلی خود بیش از ۱۷۰ هزار مردم ما را کشتند اما بیشتر و مهمتر از این قتل به وسیله‌ی جنگ سخت، قتل‌های خاموشی است که توسط جنگ نرم در افغانستان مرتکب شدند. نه ده‌ها هزار نفر بلکه صدها هزار از مردم ما در جنگ نرم غربی‌ها به صورت خاموش کشته شدند که ما ده‌ها سال دیگر باید خسارات آن را تحمل بکنیم که البته قابل جبران هم نیست.
حسینی مزاری با انتقاد از عدم ورود و روشنگری علمای هزاره و غیرهزاره در مورد تبلیغ نسل‌کشی هزاره‌ها در ماه‌های اخیر خاطرنشان کرد: بحث نسل‌کشی توسط شورای جهانی هزاره‌ای مطرح می‌شود که این شورا توسط انگلیس در لندن تاسیس شده است و روی دیگر داعش است در برابر مردم افغانستان. اگر داعش در افغانستان قتل و کشتار می‌کند و مردم را با وحشت مواجه می‌کند تا افغانستان را ترک بکنند، شورای جهانی هزاره با تبلیغ جنوساید وحشت دیگری برای مردم ایجاد می‌کند که زودتر کشور را ترک کنند.
رییس مرکز تبیان با محکوم کردن ممنوعیت‌ تحصیل بانوان در مکاتب و دانشگاه‌ها ابراز کرد: قطعا مشکلات و سیاست‌های اشتباه در عرصه‌ی ساختار اداری امارت وجود دارد. من وضعیت فعلی زن در بحث مکاتب و دانشگاه‌ها در کشور را تایید نمی‌کنم و به محض اینکه بحث تعلیق ادامه تحصیل خانم‌ها در دانشگاه مطرح شد بلافاصله بیانیه صادر کرده و مخالفت کردم و به برادران طالب گفتم که این حرکت شما مخالف نص صریح قرآن و روایات و مخالف پیشرفت جامعه است.
وی افزود: جامعه به تحول نیاز دارد و این تحول هم عمدتا توسط زنان جامعه می‌تواند اجرا شود. اما آیا زنان بی‌سواد می‌توانند تحول ایجاد کنند؟ زنان باید با‌سواد و متعهد و مسلمان و آگاه و عالم باشند تا بتوانند جامعه را متحول کنند. این حرکتی که شما انجام دادید بر خلاف این تحول است. شما جامعه را به قرن حجر و ناآگاهی و عدم تحول می‌برید و آن را با مشکلات مواجه می‌کنید.
مشروح سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری به شرح ذیل است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و به نستعین
ابتدا سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را به محضر حضرت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و نایب بر حق ایشان حضرت امام خامنه‌ای حفظه‌الله تعالی و شما حاضرین در این مجلس تسلیت می‌گویم. سپس خوشحال هستم که یک بار دیگر در محضر دوستان و همکاران و جمعی از مهاجرین عزیز در دفتر مرکز تبیان در شهر مقدس قم حضور دارم و از چهره‌های بشاش و مومن شما استفاده می‌کنم. با تشکر از جناب حاج آقای مبارز که این برنامه را سازماندهی کرد تا بنده خدمت شما باشم. برنامه به عنوان سخنرانی نیست؛ قرار بر این شد که نشست هم‌اندیشی باشد و بنده حضور پیدا بکنم و اگر کسی در رابطه با مسائل مختلف سوال و ابهام دارد مطرح بکند و بنده در خدمت عزیزان خواهم بود.
ابتدا به عنوان مقدمه دقایقی مصدع اوقات می‌شوم و سپس میکروفن را در اختیار دیگر علاقمندان به سوال و صحبت می‌گذارم؛
شرایط فعلی افغانستان حکایت‌گر فعل و انفعالات و تحولاتی بزرگ، گسترده و عمیق است. بعد از سقوط به اصطلاح جمهوریت و برقراری امارت اسلامی، اگرچه یک‌ سری ظرفیت‌ها و فرصت‌هایی که قبلاً باید مورد استفاده قرار می‌گرفت از بین رفت و مردم ما نتوانستند از آن فرصت‌ها بهره بگیرند اما بعد از برقراری امارت اسلامی فرصت‌ها و ظرفیت‌های بسیار ناب و جدی و مورد استفاده‌ی جدیدی به وجود آمد که شاید در طول دهه‌های مختلف چنین فرصت‌ها و ظرفیت‌هایی به وجود نیامده باشد.
شرایط موجود نشان‌دهنده‌ی فرصت‌سوزی‌ها در دوران جمهوریت است
اگر چه در بیست سال گذشته هم فرصت‌های خیلی خوبی مهیا بود اما به درستی بهره‌برداری نشد و شرایط موجود بازگوکننده‌ی این فرصت‌ها و این ظرفیت‌هاست. طبعاً در برابر بهره‌برداری از این فرصت‌ها و ظرفیت‌ها تهدیدها و موانعی هم وجود دارد و اینطور نیست که تمام افغانستان پر از فرصت‌های بدون موانع باشد یا فرش قرمز پهن شده باشد که به راحتی بتوان از این فرصت‌ها استفاده کرد و بهره برد، نخیر! موانع خیلی زیاد و تهدیدهای بسیار جدی هم وجود دارد، اما طبیعی است که می‌توان این تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد و موانع را از مسیر راه برداشت و در برابر همه‌ی موانع مبارزه و جهاد کرد و مسیر را بدون موانع و یا حداقل موانع کمتر ساخت تا بتوان از فضا و فرصت فعلی بهره‌برداری نمود.
فعالیت علیه امارت از خارج کشور نتیجه‌ای جز تشویش فکری و روانی برای جامعه ندارد
برخی‌ها ادعای مخالفت بسیار جدی با امارت اسلامی دارند؛ خیلی تبلیغات وسیع و گسترده‌ای در فضای مجازی و در رسانه‌ها می‌کنند و از افغانستان یک فضای بسیار تاریک و سیاه بازتاب می‌دهند و از عملکرد امارت اسلامی یک عملکرد بسیار خشن و خطرناک و خانه‌برانداز مطرح می‌کنند و به دنبال تحریک افکار عمومی و اذهان جامعه‌ی داخل و منطقه و بین‌الملل هستند؛ اما دو تا مسئله در مورد این تبلیغات وجود دارد: مسئله‌ی اول اینکه فعالیت بر ضد امارت از خارج کاملاً بیهوده است جز اینکه افکار مردم مشوش شود و جز اینکه اغتشاش فکری و روانی در جامعه به وجود آورده شود، سود دیگری ندارد. شما خیلی راحت در خارج نشستید و فضای داخل را درک نمی‌کنید، مصالح مردم را نمی‌فهمید و اگر هم می‌فهمید سعی دارید که با لجاجت‌بازی مردم را در معرض مخاطره و کشورمان را باز در معرض یک جنجال و جنگ نابسامان دیگر قرار بدهید.
کسانی که شرایط کشور را بغرنج نشان می‌دهند، چرا در دو دهه‌ی گذشته کاری نتوانستند؟
مسئله‌ی دوم این است که همین حضراتی که در فضاهای مختلف تبلیغات دارند که تبلیغات مسموم و ناراحت‌کننده‌ای هم است؛ همین حضرات در طول بیست سال در صحنه بودند و کلی امکانات و قدرت و مسئولیت‌های بالای کشوری در اختیار آنها بود! خوب شمایی که حالا این همه حرف می‌زنید، فحش می‌دهید و طالبان را ناکارآمد اعلام می‌کنید و شرایط را شرایطی بغرنج و عناصر را عناصری خیلی خشن نشان می‌دهید، خود شما چرا در طول ۲۰ سال که در افغانستان حاکمیت داشتید درست عمل نکردید؟ حکومت شما را که ده‌ها کشور خارجی به رسمیت می‌شناخت، صدها هزار نیروی ارتش داشتید، پولیس ملی داشتید، امنیت ملی داشتید، صدها تانک داشتید، ده‌ها طیاره داشتید، جغرافیا داشتید و مردم داشتید و حرف از دموکراسی می‌زدید، حرف از انتخابات می‌زدید، خبب این همه ظرفیت و امکانات در اختیار شما بود، شما چرا نتوانستید؟!
در ۲۰ سال گذشته کاری به جز تفریح و دزدی و بی‌غیرتی نکردید!
این همه امکاناتی که شما داشتید در اختیار طالبان نبود، آنها نهایتاً یک موترسیکلت داشتند و یک کلاشینکف و خیلی هم که امکانات زیادی شما در نظر بگیرید رنجرها و تانک‌های هاموی بود که از دولتی‌ها به غنیمت گرفته بودند، اینها چیز دیگری داشتند. اما شما همه چیز داشتید؛ صدها میلیارد دالر پول داشتید، ده‌ها هزار نیروی غرب در افغانستان حضور داشتند، پس چرا شما نتوانستید؟ در طول ۲۰ سال غیر از فساد و بی‌شرفی و غیر از دزدی و تفریح و حرکت‌های بوالهوسانه کار دیگر‌ی نداشتید! شما کشور را به تباهی کشاندید و معضلات مختلف در افغانستان به وجود آوردید!
در دوران جمهوریت نام مذهب وجود داشت ولی از محتوا خالی بود
اگر جمهوریت ۱۰ سال دیگر ادامه‌ی حیات پیدا می‌کرد باور کنید که از افغانستان و از ساختار اجتماعی و از بنیاد خانواده‌های ما چیزی باقی نمی‌ماند. شماها یا در افغانستان نبودید و اگر هم بودید مقدار اطلاعات عمیقی که بنده و یا مجموعه‌ای از همکاران ما از وضعیت افغانستان داشتیم را ندارید. همین حضراتی که حالا در خارج داد و بیداد و هیاهو و جار و جنجال راه انداخته‌اند، اینها اگر ۱۰ سال دیگر می‌بودند، چیزی از مردم افغانستان و چیزی از اسلام و مکتب و حتی چیزی به نام شیعه باقی نمی‌ماند. اصلاً شیعه در دوران جمهوریت فقط نامش وجود داشت، ولی حرکت و برنامه و محتوای اسلامی و شیعی وجود نداشت. وقتی شما وارد افغانستان می‌شدید فضا فضایی بود که تمام مظاهر فسق و فجور و نفاق و کفر مشاهده می‌شد. شما این ۲۰ سال را به راحتی از دست داده‌اید و حالا آمده‌اید در خارج هیاهو می‌کنید که طالبان فلان کردند و بهمان کردند؟!
خرابی اقتصاد کشور نتیجه‌ی دو دهه مدیریت نامناسب است
اولا اینکه شما تاریخ مصرف‌تان تمام شده است و دیگر کسی به شما اعتماد ندارد، نه مردم اعتماد دارند و نه کشورهای همسایه و نه جامعه جهانی. بر فرض هم اگر معاملاتی باشد و شما را برگردانند، باز هم شما همان عناصر فاسدی هستید که در طول ۲۰ سال فساد کردید و جامعه را به گند کشاندید، دیگر بیشتر از این کاری نمی‌توانید. حضرات خارج‌نشین افغانستان را از نظر عرصه‌ی اقتصادی به زمین زدند. در طول ۲۰ سال گذشته کمترین کاری بخصوص در عرصه‌ی اقتصاد ملی صورت نگرفت. امروز بیش از ۹۰ درصد مردم ما زیر خط فقر هستند. حالا جار و جنجال راه انداختند که طالبان آمدند و اقتصاد را خراب کرد؛ بابا اقتصاد الان خراب نشده است. الان ۱۶ ماه است که امارت اسلامی روی کار آمده است آیا شما متوجه هستید که دالر از ۸۷ بالا نرفته است در حالی که در اواخر جمهوریت به ۱۰۰، ۱۲۵ رسیده بود. حالا از ۱۲۵ پس آمد به ۸۷ و با این همه وضع تحریم و مشکل و با این همه سنگ‌اندازی‌ها قیمت را ثابت نگه داشته‌اند. اما شما با آن اقتدار و عظمت ظاهری و پوشالی که داشتید دالر ۴۱ را به ۱۲۵ رساندید. اوایلی که پول افغانی آمده بود دالر ۴۱ بود و ۴۹ شد و بعد همین طور آهسته‌آهسته آمد بالا به ۱۲۵ رسید.
شما خودتان برای زنان چه کردید که حالا حرف از حقوق زن می‌زنید؟
اینها در عرصه‌ی فرهنگی و اجتماعی و اخلاقی و همه‌ی عرصه‌ها کشور را به گند کشیدند. یکی از سوژه‌هایی که در این شب و روزها در مورد آن هی داد و بیداد می‌کنند وضعیت زن است که می‌گویند حقوق زن زیر پا است و یا زن در قفس است. شما خودتان برای زنان چه کار کردید در طول این ۲۰ سال. در شرایط موجود حداقل زنان ما در خانه در امن و امان هستند و کسی به آنها تجاوز و یا نگاه چپ نمی‌تواند. عزت و عفت زن فعلا در امان است و کسی جرات ندارد که برای زن مسلمان در افغانستان مشکل ایجاد بکند. اما شما داشتید زنان ما را از نگاه فرهنگی و دینی و مذهبی و از تمام ابعاد زندگی ساقط می‌کردید. اصلا شما بنیاد خانواده‌های ما را در معرض تهدید و نابودی قرار دادید.
گوشه‌ای از فسادهای اخلاقی غرب کابل در دوران جمهوریت
خانم‌ها و آقایان! حقیقتا من نمی‌توانم الان در محضر شما به صورت خیلی باز صحبت بکنم که اینها چه روزگاری بر سر زنان ما آورده بودند و چه وضعیت و مشکلاتی وجود داشت. از زبان یکی از بزرگان حوزوی شنیدم که می‌گفت در سال ۸۹ حدودا۸۵۰ فاحشه‌خانه در غرب کابل دایر بوده است. من صحبت‌های ایشان را با شک و تردید نگاه می‌کردم و خیلی هرجا صحبت نمی‌کردم ولی دیروز با یکی از مقامات نظامی که در آنجا قومندان چند تا حوزه بوده است دیدار داشتم و همین موضوع را از او پرسیدم که آیا حقیقت دارد یا خیر!وی گفت که در سال ۹۷ یا ۹۸ که تقریبا آخرین مسئولیت‌های ما در آنجا بود ۹۶۰ فاحشه‌خانه در غرب کابل دایر بود. این ارمغان حضور و ریاست و رهبریت و مسئولیت شما در جامعه افغانستان تنها در غرب کابل بود.
سفارت آمریکا با همکاری خود جوانان افغانی تحت عنوان کمک به کارهای شبکه‌های اجتماعی که جوانان افغانی بیایند از یک محیط‌هایی با برخی امکانات رایگان از جمله نت رایگان استفاده بکنند و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی را یاد بگیرند، محیط‌ها و خانه‌هایی ویلایی را مثلا در ابعاد دو هزار متر اختصاص داده بودند که باغ و درخت و گل و گیاه و در وسطش هم یک ساختمان شیک که یک بخشش کافی‌نت و بخش دیگرش هم کافی‌شاپ بود. اینجا محیطی بود که جوانان هر وقت فرصت می‌کردند دختر و پسر به بهانه‌ی استفاده از کافی‌نت به آنجا می‌آمدند.
اشاره به یکی از برنامه‌های سفارت آمریکا در منحرف کردن جوانان افغانستانی
در این محیط‌ها قبلاً آدم‌های سازمان‌یافته موظف بودند که به محض اینکه دختری وارد آن محیط می‌شد بلافاصله می‌رفتند به سراغش و در کنارش احوال‌پرسی و خوب هستی و جور هستی و چه مشکل داری و چه فکری داری، چه کار می‌کنی و آهسته‌آهسته از زبان این دختر بیرون می‌آوردند که مثلاً یک درصد مشکل در خانه دارد، خب این را پرورش می‌دادند و بالای آن کار می‌کردند که شما چرا مشکل داشته باشید ما در خدمت شما هستیم و شما اگر یک وقت از خانه ناراحت باشید از پدرت از مادرت ما اینجا جا داریم، مکان داریم، شما می‌توانید مستقل بیایید و ما در خدمت شما باشیم. آهسته‌آهسته دختر را بیراه کرده و فراری می‌دادند و دختران مردم را به خانه‌های به اصطلاح امن می‌بردند تا سرش از ناکجاآباد بیرون می‌شد. در نقاط مختلف کابل بیش از بیست سی‌تا مرکز این‌چنینی وجود داشت که کارکردش به انحراف کشاندن دختران و پسرهای ما بود.
فضاحت‌های اخلاقی و اجتماعی دو دهه گذشته باید بازگو شود
بایستی این فضاحتی که حضرات در دوران جمهوریت به وجود آورده بودند بازگو شود. باید مردم بفهمند که در دوران جمهوریت چه وضعیت و فجایعی بود. طرف حالا نمی‌گویم حضرت آیت‌الله یا حضرت حجت‌الاسلام بلکه مثلاً کربلایی یا حاجی یا فردی جانماز آب کشیده‌ بود ولی خبر نداشت که دخترش از خانه می‌رفت فاحشه‌گری می‌کرد. وضعیت جامعه‌ی ما اینطوری شده بود، حالا دیگر اقوام بماند، وضعیت مردم خود ما در غرب کابل وضعیت فاجعه‌باری بود. آیا شما قبول دارید که خاستگاه مسیحیت افغانستان جاغوری بود. یعنی رهبری مسیحیت افغانستان توسط یک بچه جاغوری مدیریت می‌شد. من سال ۸۶ یک سر به بامیان رفتم و بعد وقتی برگشتم لازم شد که یک تیم تحقیق بفرستیم. ما ۳، ۴ نفر از همکاران دفتر را به عنوان گزارشگر تحقیقی فرستادیم و صوت و عکس و متن آوردند که حقیقتاً نشان می‌داد وضعیت آنجا فاجعه‌بار بود. بامیانی که شما یک وقت مثلاً شینگ چادر زنان آنجا را نمی‌دیدی، در بامیانی که آن زمان از این طرف بامیان تا آن طرفش مثلاً ۱۰ دقیقه راه بیشتر نبود اما دختران در یک چنین شهری با امکانات بسیار کم به گونه‌ای لباس می‌پوشید و راه می‌رفت که انگار این دختر در جردن تهران دارد راه می‌رود.
تنها در بامیان ۲۰۰ موسسه‌ی خارجی مستقر بود
شما ۲۰ هزار دختر و پسر را می‌کشاندید زیر بت بامیان و رقص مختلط دایر می‌کردید. مگر این تحت رهبری و مدیریت شما نشد؟‌ مگر شما زن و دختر بامیانی را به گند نکشاندید؟ از زبان یکی از مسئولان نظامی بامیان که فعلا در مشهد مستقر است صوت داریم که می‌گوید آن زمان دوصد موسسه خارجی در بامیان مستقر بوده است. ببینید بامیان یک شهر کوچک است اما دوصد موسسه‌ی خارجی آنجا مستقر بودند. تمرکز کار تمام این دوصد موسسه برای به گند کشاندن زنان و دختران بامیان و نابود کردن بنیان‌های خانواده بود. در مزارشریف و هرات و در سرتاسر افغانستان نیز به همین ترتیب اصولاً تمرکز غرب روی این بود که بنیاد خانواده‌ی ما را از هم بپاشاند. زن را در برابر مرد قرار بدهد، بچه‌ها را، دختر و پسر را در برابر مادر قرار بدهند، دختر از حرف مادر نکند و پسر از حرف پدر نکند.
بودجه‌ی ۱۷۰ میلیون دالری نهاد توانمندسازی زنان افغانستان
خانم رولا غنی که در رأس مدیریت نهاد توانمندسازی زنان افغانستان بود، در یک سال بودجه ۱۷۰ میلیون دالر داشت. خوب این خانم وظیفه‌ی به گند کشاندن زنان ما را بر عهده داشت. آنها در این راستا کار می‌کردند و زحمت می‌کشیدند. مثلاً کلاسی با۴۰، ۵۰ یا ۱۰۰ نفر دایر می‌کردند، روز اول و دوم یک سری مسائل اجتماعی و فرهنگی و فکری مطرح می‌کردند، اما در روز چهارم و پنجم تا آخر بالاخره از این مباحث اجتماعی خبری نبود و وقتی خانم‌ها از این کلاس تمام می‌شدند دیگر رابطه‌‌شان با شوهرشان خراب شده بود. در یک سال ۱۷۰ میلیون دالر پول کمی نیست؛ خانم رولا غنی در راس این پروژه بود. حالا این در سال‌های اخیر بود. از سال‌های قبل و دوران کرزی که سنگ بنا از آن زمان گذاشته شد داشتند پیش می‌آمدند. بیشترین پروژه‌ها از طرف موسسات خارجی توسط زنان پذیرفته می‌شد. اگر صد تا مرد حتی پروفسور و توانمند برای موسسه‌ی غربی پروژه می‌بردند قبول نمی‌شد اما یک دختر دوازده پاس هم اگر می‌رفت می‌گفت من پروژه دارم قبول می‌کردند! چرا؟ به خاطر اینکه از طریق پروژه‌ها خانم‌ها را به افتضاح می‌کشاندند.
طرز کار و برنامه‌های یکی از موسسات خارجی حامی اشتغال زنان افغانستان
من در جریان یکی از موسسات هستم که یک پروژه‌ای داشتند که باید برای پنج هزار خانم کابل آموزش خیاطی بدهند. شما حتماً کسانی را که با غربی‌ها کار کرده‌اند یا بحث پروژه را آگاهی دارید که خارجی‌ها و موسسات خارجی برای کسانی که قرارداد دارند پول یک سال را تمام یک بار نمی‌دهند مثلاً چهار قسمت می‌کنند. قسط اول سه ماه، قسط دوم سه ماه و همین‌طور سه ماه سه ماه تا چهار مرتبه پرداخت می‌شد. خوب خانم می‌رود تقاضای پروژه دارد، می‌گویند چشم ما در خدمتیم، پروژه شما را مطالعه می‌کنیم، مثلاً امسال ما برای شما ۶۰ هزار دالر اختصاص می‌دهیم که هر قسطش ۱۵ هزار دالر می‌شود. این خانم هم خوشحال می‌آید خانه را می‌بیند دفتر را می‌گیرد چرخ خیاطی و تجهیزات می‌خرد و پرسنل را هم استخدام می‌کند و در قرارداد پروژه‌اش هم درج است که کل اساتید زن، کامپیوترکاران و مسئولین اداری زن، نگهبان زن، چای‌دارچی زن و دم در هم باید یک پرده گذاشته شود که حجاب حفظ شود. این را موسسه‌ی خارجی قبول می‌کند و می‌گوید کاملا درست است چون ما وضعیت زن مسلمان افغانستانی را درک می‌کنیم. این خانم بنده خدا می‌آید برای خود تیم درست می‌کند و پول خرج می‌کند و امکانات می‌گیرد و نیرو جذب می‌کند، اینجا دیگر تعهدات خیلی سنگین برای این خانم پیدا می‌شود.
سه ماه تمام می‌شود، سه ماه که تمام می‌شود و خب باید گزارش تهیه کند و این گزارش را می‌برد به موسسه خارجی می‌دهد که قسط بعدی پولش را بگیرد. این دفعه موسسه می‌گوید که ما باید یک هیئت بفرستیم؛ هیئت می‌آید بررسی خود را می‌کند به مسئول موسسه می‌گوید ما بررسی خود را کردیم شما فردا یا پس فردا بیایید و با نظر هیئت قسط بعدی را بگیرید. خانم که می‌رود موسسه می‌گویند این پرده‌ی دم در اصلا لازم نیست، این را بردارید، این چای‌دارچی چه لزومی دارد که زن باشد این باید مرد باشد، محافظ هم زن نمی‌تواند محافظت کند محافظ باید مرد باشد، این کامپیوترکار باید مرد باشد، آن نفر باید مرد باشد، بلاخره این خانم چه کار می‌تواند بکند؟! مگر خیلی ایمان مذهبی قوی باشد که بگوید که شما اگر کل دنیایت را به من بدهید قبول نمی‌کنم. لذا خانم هم می‌بیند چاره‌ای ندارد و چون کلی هزینه کرده و تعهد داده است، لذا قبول می‌کند و محیط کار مختلط می‌شود. آن موسسه‌ی غربی قسط سوم یک پیشنهاد دیگر می‌دهد تا قسط چهارم که حساب این خانم و این کارگاه و خانم‌ها و آقایانی که در آنجا آمده‌اند، از لحاظ اخلاقی و فسادهای مختلف تمام می‌شود.
غرب دلسوز مردم افغانستان نبود، آنها آمده بودند که کشور را از بیخ و بن نابود کنند
مشاهده کنید که این موسسات خارجی در طی۲۰ سال گذشته در افغانستان چه کارهایی به این شکل کرده‌اند. شما فکر می‌کنید که اینها خیلی دلشان سوخته بود و حقوق بشر سرشان می‌شد؟! نخیر! اینها آمده بودند که افغانستان را از بیخ و بن بر کنند و در این امر نیز در دو دهه‌ی گذشته موفق شد. من دیروز در دیدار با وزارت ارشاد ایران گفتم که طی ۲۰ سال گذشته آمریکایی‌ها همراه با مزدوران داخلی خود بیش از ۱۷۰ هزار نفر مردم ما را کشتند اما بیشتر از این قتل به وسیله‌ی جنگ سخت، قتل‌های خاموشی است که توسط جنگ نرم در افغانستان مرتکب شدند. نه ده‌ها هزار نفر بلکه صدها هزار از مردم ما در جنگ نرم به صورت خاموش کشته شدند که ما ده‌ها سال دیگر باید خسارات آن را تحمل بکنیم که قابل جبران هم نیست. امروز از هم گسیختگی اجتماعی در کشور ما به وجود آمده است. امروز از میان رفتن بنیان‌های دینی و مذهبی و مکتبی در افغانستان مشاهده می‌شود.
این همه عصبیت‌های قومی در کجای دین ما است؟
و الّا اگر دین و مکتب و مذهب باشد، این بحث هزاره و سید و قزلباش چه معنایی دارد؟! آقای هزاره‌ای که شما این همه حساسیت دارید علیه سادات! سادات کی است؟ چرا مثلاً این همه حساسیت وجود دارد! آقای سید محترمی که شما این همه به اصطلاح بحث قومیت را مطرح می‌کنید یعنی چه؟ این بحث در کجای دین ما و در کجای مذهب ما آمده است؟ چرا این همه عصبیت‌های قومی مطرح می‌شود؟ چه شد خدا؟ چی شد مذهب؟ چه شد مکتب؟
اگر داعش با کشتار مردم را مجبور به ترک کشور می‌کند، شورای جهانی هزاره با تبلیغ جنوساید این کار را می‌کند
در دو سه ماه اخیر این همه بحث ژنوساید و نسل‌کشی هزاره‌ها مطرح شد، من هرچه منتظر نشستم که یک روحانی متدین هزاره بیاید وسط صحنه در میدان بگوید که آقا در افغانستان بحث نسل‌کشی وجود ندارد و چرا شما این بحث را مطرح می‌کنید؟ بحث نسل‌کشی توسط شورای جهانی هزاره‌ای مطرح می‌شود که این شورا توسط انگلیس در لندن تاسیس شده است و روی دیگر داعش است در برابر مردم افغانستان. اگر داعش در افغانستان قتل و کشتار می‌کند و مردم را با وحشت مواجه می‌کند تا افغانستان را ترک بکنند، شورای جهانی هزاره با تبلیغ جنوساید وحشت دیگری برای مردم ایجاد می‌کند که زودتر کشور را ترک کنند.
آنها کجا دلشان برای هزاره سوخته بود؟ یعنی چه شما از لندن با پول انگلیس دلت برای هزاره می‌سوزد. هزاره‌ مسلمان شیعه‌ای که تمام بنیادهای دینی و مذهبی و مکتبی ما توسط این مردم استوار است. اسلام روی این مردم استوار بوده و هست و خواهد بود. این توطئه‌ها راه به جایی نخواهد برد.
حتی یک روحانی پیدا نشد که بر ضد تبلیغ نسل‌کشی روشن‌گری کند
باور کنید هرچه منتظر نشستم که چند تا عالم و روحانی عمامه سفید پیدا شود که در جهت مقابله با این توطئه‌ها کار بکند کسی پیدا نشد. نه عالم سید پیدا شد و نه عالم هزاره‌اش پیدا شد. ما مجبور شدیم در مسجد الزهرا (س) مراسم گرفته و سخنرانی کردیم و در این رابطه روشنگری کردیم که آقا دیگر بس است، هزاره ملک طلق کسی نیست که کس دیگری در مورد آن نتواند حرف بزند و اگر یک کسی عمامه‌ی سیاه داشت تا هزاره بگوید یک تابو درست بکنند و علیه او هیاهو کنند. بحث ما بحث دینی و مذهبی و ملی است. اگر در رابطه با پشتون و ازبک و یا هر قوم دیگری بحث و توطئه‌ای پیش بیاید حتما ورود می‌کنیم. ما متعلق به این ملت هستیم و هر فرد و جمعیتی از این ملت در معرض توطئه و دسایس شیطانی باشد ما به عنوان یک فرد مسلمان وظیفه داریم که ورود کرده و روشنگری نمائیم.
آمریکا می‌داند که مردم به خاطر مذهب خود را فدا می‌کنند، اما به خاطر قومیت نه
ببینید که آمریکا چکار کرد. آمریکا فهمید که اگر مردم افغانستان مذهبی باشند با آنان نمی‌توان مقابله کرد، چون هر کسی به خاطر مذهب و دین و امامان خود حاضر است جان بدهد، اما کسی برای قوم جان نمی‌دهد. اگر کسی به من بگوید که به خاطر سیادت جان می‌دهی؟ می‌گویم به هیچ وجه، استغفرالله ربی و اتوب الیه، مگر جان مفت دارم که صرفا برای دفاع از سید و سیادت بدهم. یک هزاره هم قطعا این کار را نمی‌کند، لذا آمدند بحث قومیت را مطرح و برجسته کردند.
هر روحانی با هر قیافه و هر لباسی از دهه‌های گذشته به این‌سو و تا حالا در تایید مباحث قومیتی حرفی زده باشد، یا مزدور دشمن بوده و هستند و یا افراد جاهل و ناآگاه هستند که مردم ما را با این همه معضل مواجه کردند. امروز مباحث ضددینی در افغانستان اوج پیدا کرده است و اگر کسی هم در مخالفت با آن حرف بزند، بلافاصله به قوم‌گرایی و سیدگرایی متهم می‌شود. چه ربطی دارد؟ مگر هزاره ملک طلق‌تان است که شما چهار تا آدم خناس رذیل پست پلشت رسوای فاسق فاجر دلتان به هزاره می‌سوزد اما یک طلبه‌ی روحانی و متدینی که در عرصه‌ی افغانستان مبارزه کرده و خون داده است دلش نمی‌سوزد؟!. یا یک آدم بی‌دینی که دستش به همه‌ی سوراخ‌های سفارت‌خانه‌ها وصل است شده صاحب سیادت و رهبر و پدر معنوی سادات! خاک بر سر سیدی که این همه در به در شده که یک آدم بی‌دین رهبر او شود.
ممنوعیت‌ها برای تحصیل زنان در مکاتب و دانشگاه‌ها را محکوم می‌کنم
این وضعیتی است که در افغانستان درست کرده‌اند، حالا آمده‌اند شعار می‌دهند که وضعیت زن فلان است و بهمان است. من وضعیت فعلی زن در بحث مکاتب و دانشگاه‌ها در کشور را تایید نمی‌کنم، مشکلات در عرصه ساختار اداری امارت وجود دارد. سیاست‌های اشتباه وجود دارد. من به عنوان یک تبعه افغانستان در حالی که در داخل کشور حضور دارم خوبی های امارت اسلامی را هم بیان کرده‌ام. در این رابطه مقاله‌ای در هفت قسمت نوشته‌ام و دوستان می‌توانند از خبرگزاری آوا یا کانال تلگرام بنده مطالعه کنند. امارت اسلامی که آمده است حدودا 15 تا فرصت بسیار ناب ایجاد کرده است که در طول دهه‌های گذشته وجود نداشته است. یکی از آن ظرفیت‌ها این است که یک روایت یک‌دست اسلامی در سطح کشور به وجود آمده است. ما در گذشته این روایت را نداشتیم. اما مشکلات و معضلاتی هم وجود دارد که باید حل و رفع شود. اما به هر حال شماها لیاقت و شایستگی این را ندارید که انتقاد بکنید. اگر شما در طول بیست سال گذشته دخیل در ایجاد مصیبت‌ها برای مردم افغانستان نمی‌بودید شاید می‌توانستیم بگوییم آدم‌هایی دلسوز و مصلح هستید و حرفی نبود. ولی گند اصلی را در کشور شما زده‌اید و حالا از خارج کشور و از نفس گرم خود علیه مردم و امارت حرف می‌زنید؟!
جامعه به تحول نیاز دارد و زنان بی‌سواد نمی‌توانند تحول ایجاد کنند
از خارج انتقاد کردن مورد قبول نیست. هر کسی مرد است و انتقاد دارد به داخل افغانستان بیاید. مرکز تبیان و شخص بنده در طول ۲۵ سال گذشته بیشترین انتقادها را علیه طالبان نداشتیم و حالا هم در داخل افغانستان هستیم. هم سعی داریم در رابطه با تعامل با این ساختار صحبت و کار شود و هم انتقاداتی هم داریم. به محض اینکه بحث تعلیق حضور خانم‌ها در دانشگاه مطرح شد بلافاصله بنده بیانیه صادر کرده و مخالفت کردم. به برادران طالب گفتم که این حرکت شما مخالف نص صریح قرآن و روایات معصومین (ع) و مخالف پیشرفت جامعه است. چون جامعه به تحول نیاز دارد و این تحول هم عمدتا توسط زنان جامعه می‌تواند اجرا شود. اما آیا زنان بی‌سواد می‌توانند تحول ایجاد کنند؟ زنان باید با‌سواد و متعهد و مسلمان و آگاه و عالم باشند تا بتوانند تحول ایجاد کنند. این حرکتی که شما انجام دادید بر خلاف این تحول است. شما جامعه را به قرن حجر و ناآگاهی و عدم تحول می‌برید و آن را با مشکلات مواجه می‌کنید. مسایل در رابطه با فرصت‌ها و ظرفیت‌ها و چالش‌ها و راهکارها زیاد است. من در مجلس بزرگی در مسجد الزهرا (س) در محضر ده‌ها رسانه‌ی صوتی و تصویری و چاپی و الکترونیکی در این رابطه صحبت کردم و اینجا بیش از این وقت شما را نمی‌گیرم.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته!
گزارش تصویری این نشست را در لینک ذیل مشاهده کنید:
https://www.avapress.com/fa/gallery/262873/1/