تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۳ حوت ۱۴۰۲ ساعت ۰۰:۰۱
کد مطلب : 287303
کسی که تفکر الهی دارد هیچگاه ذلیل نمی‌شود/ مرکز تبیان از ابتدای تاسیس تاکنون در معرض شدیدترین فشارها بوده است
در این گزارش، مشروح سخنان ریاست مرکز تبیان در مراسمی با حضور کارمندان و اعضای این مرکز در کابل به مناسبت اولین سالگرد شهدای ۲۰ حوت مزارشریف را از نظر می‌گذرانید. حسینی مزاری در بخشی از سخنان خود گفته است: اگر رهبران احزاب و فرماندهان و علما و فضلای حوزه و دانشگاه طی دو دهه گذشته دربست و متفقاً در مسیر خدا می‌بودند و بر اساس دستورات الهی عمل می‌کردند، اولا اشغال کشور بیش از یک یا دو سال طول نمی‌کشید و دوما افغانستان با این همه معضلات فکری و فرهنگی و انواع فساد مالی و اخلاقی و اداری و نظامی و امنیتی مواجه نمی‌شد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: به مناسبت فرا رسیدن اولین سالگرد حمله تروریستی علیه دفاتر خبرگزاری آوا و مرکز تبیان در مزارشریف، نشستی با حضور کارمندان و جمعی از اعضای این مرکز و خبرگزاری آوا در کابل برگزار شد.
حسینی مزاری در این مراسم که گزارش خبری آن در اینجا منتشر شده است، به سرفصل‌هایی از جمله کدام اجتماعات مسلمین کینه و غیظ کفار و سپس واکنش آنان را به دنبال دارد، خصوصیات شهدای فرهنگ و رسانه مرکز تبیان و اجر فعالیت اعضای آن در شرایط کنونی، عامل اصلی مشکلات کشور طی ۴۵ سال گذشته،‌ اهمیت پیروی مردم از علمای راستین بر اساس معیارهای دینی و نه قومی و منطقه‌ای و نیز برخی مسایل دیگر به صورت تفصیل به ارائه توضیحاتی پرداخته است که مشروح آن را در ادامه مطالعه می‌کنید.
متن کامل سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری در مراسم اولین سالگرد شهدای بیستم حوت مزار شریف:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله‌ رب‌العالمین. ثم الصلاة والسلام علی سیدنا محمد و علی آله الاطیبین. رب اشرح ‌لی صدری و یسرلی امری و احلل‌ عقدة من لسانی یفقهوا قولی. اما بعد؛ قال ‌الله تعالی فی کتابه الکریم: «وَ لا يَطَئونَ مَوطِئًا يَغيظُ الكُفّارَ وَ لا يَنالونَ مِن عَدُوٍّ نَيلًا إِلّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجرَ المُحسِنينَ»
خداوند اعمال نیکوکاران را تباه نمی‌کند
ابتدا سالروز شهادت شهدای خبرگزاری در مزار شریف که طی حادثه انفجاری در روز بیستم حوت سال ۱۴۰۱ به شهادت رسیدند را تبریک و تسلیت می‌گویم. تبریک به خاطر خودشان‌که به مقام بالا دست یافتند و عاقبت بخیر شدند و تسلیت به خاطر خانواده‌های شان و مجموعه خبرگزاری صدای افغان(آوا) و مرکز تبیان که عناصری را برای همیشه علی‌الظاهر از دست دادند. آیه‌ مبارکه‌‌ای که قرائت کردم به این معنا است که هر گامی و هر حرکتی که باعث غیظ و غضب کفار شود و هر فشار و جرح و حتی کشته شدنی از طرف کفار برسد این‌ها همه به ‌عنوان عمل صالح نوشته می‌شود و خدای متعال اعمال نیکوکاران را تباه نمی‌سازد.
چه بسا کفار از بسیاری از عبادات ظاهری مسلمین خوشنود باشند
خب آیا همه اعمالی ‌که مسلمان‌ها انجام می‌دهند باعث ناراحتیِ کفار می‌شود؟ مثلا نماز خواندن آیا نماز خواندن ما باعث ناراحتیِ کفار می‌شود؟! نخیر! شما از صبح تا شب بروید نماز بخوانید، ۲۴ ساعت نماز بخوانید، اصلا شاید یک کمکی هم‌ بکند که شما همیشه مشغول نماز خواندن باشید. یا مثلا روزه گرفتن، آیا روزه گرفتن باعث ناراحتیِ کفار می‌شود؟! نه! آیا انجام همه‌ی واجبات باعث ناراحتیِ کفار می‌شود؟! خیر! آیا همه‌ی مستحبات باعث ناراحتیِ دشمن می‌شود؟! نخیر! هیچ کدام این‌ها باعث ناراحتی دشمنان نمی‌شود، بلکه کفار برای اینکه مسلمان‌ها سرگرم باشند، به این اعمال خوش هم هستند. شما ۲۴ ساعت بروید عبادت بکنید و واجبات‌ و مستحبات را به‌جا بیاورید و حتی مرتکب مکروهات هم نشوید.آیا هر اجتماع و تظاهراتی باعث ناراحتی کفار می‌شود
پس چه ‌چیزی باعث ناراحتی و غیظ ‌و غضب کفار می‌شود؟! آنچه‌ باعث ناراحتیِ کفار می‌شود کار جمعی و اجتماع است. این اجتماع و تجمع چه در یک محیط باشد و چه به‌ صورت راهپیمایی برگزار شود حقیقتا باعث ناراحتیِ دشمنان است. حال باز سوال پیش می‌آید که آیا هر اجتماع و راهپیمایی باعث ناراحتیِ کفار می‌شود یا خیر؟! شما در بسیاری از کشورهای اسلامی می‌بینید نمازهای جماعت بسیار بزرگی دارند، اجتماعات ‌و تظاهرات‌های خیلی وسیع و گسترده‌ی دارند، حتی در خود عربستان که محل خانه خدا است ایام حج می‌بینید که میلیون‌ها نفر آنجا حضور پیدا می‌کنند و نماز می‌خوانند، آیا شما دیده‌اید که استکبار جهانی علیه این اجتماع حرفی داشته باشد و ناراحت باشد؟!
بسیاری از کشورهای اسلامی‌که ادعای اسلامیت دارند، اجتماعات بزرگ هم دارند، نمازهای جماعت دارند، تراویح دارند و یا به مناسبت‌های مختلف زنجیرزنی‌ دارند و تیغ می‌زنند و خود را خونی می‌کنند، آیا این‌ها باعث ناراحتیِ کفار می‌شود؟! خیر! هیچ کدام باعث ناراحتی کفار نمی‌شود و چه بسا دشمنان پشت سر یک چنین تجمعاتی هم قرار بگیرند و به این تجمعات و سینه‌زنی‌ها و عزاداری‌ها کمک هم بکنند، چه این مناسک در خود کشورهای اسلامی انجام شود و چه در کشورهای غیر اسلامی مثل اروپا و آمریکا و استرالیا و شاخ آفریقا. آیا شما کدام وقت از آمریکا صدایی شنیدید که موضع گرفته باشد و از حربه‌های استکباری خود علیه این کشورها و این اجتماعات استفاده کرده باشد و بحث حقوق زن و حقوق بشر و حقوق حیوانات و مباحث مختلف که امروز در دست استکبار به ‌عنوان اهرم است استفاده کرده باشد؟! به هیچ عنوان.
عبرت ماجرای جمال خاشقجی
در بسیاری از کشورها رسما حقوق بشر و حقوق زندانی زیر پاست و حقوق زن اصلا به رسمیت شناخته نمی‌شود و زن حتی نمی‌تواند گواهینامه رانندگی بگیرد و در محافل و مجالس مسئولیتی داشته باشد، اما شما یک بار از آمریکا یا انگلیس یا فرانسه یا یک کشور غربی دیگر حرفی نشنیده‌اید که مثلا چرا در عربستان این وضعیت وجود دارد یا چرا مثلا در بسیاری از کشورهای اسلامی انتخابات وجود ندارد و چرا پادشاهی است و چرا سلطنتی است.
پس بنابراین هر اجتماع و هر جمعیتی و هر حرکت سازمانی و هر برنامه اداری و مدیریت خورد و کلانی مورد غیظ ‌و غضب کفار نیست، تازه آن‌ها کمک هم می‌کنند تا صدها نفر در سیاهچال‌های کشورهای اینچنینی مدفون شوند و گردن زدن‌ های ناحق باشد. جمال خاشقجی در سفارت عربستان در ترکیه مُثله می‌شود، یک مقداری سروصدای مطبوعاتی شد و آمریکایی‌ها برخی موضع گیری ‌هایی کردند اما در نهایت چه شد؟! آیا قاتلین خاشقچی با مشکل مواجه شدند و به مجازات رسیدند؟! نخیر! پرونده‌اش بسته شد رفت دنبال راهش.
این اجتماعات غیظ کفار را در پی دارد
پس کدام حرکت مورد غیظ و ناراحتیِ کفار است تا آن حرکت از طرف خدای متعال عمل صالح محسوب شود؟! به همین راحتی که نیست. آن حرکت و اجتماعی عمل صالح است که در مسیر تحقق احکام و مبانی و دستورات حقیقی اسلام تاثیرگذار باشد و دقیقا مطابق آیات قرآن و دستورات قرآن باشد و صرفا ظاهر اسلامی نباشد بلکه در عمق و متن و باطن هم اسلامی باشد و مطابق خواست خدا و خط قرآن و خط پیامبر اسلام(ص) و خط حکومت پیامبر اسلام(ص) از طریق ائمه‌ی معصومین(ع) باشد.
باید مصداق حکم « ان اعبدوا الله و اجتنبوا الطاغوت» بود
اجتماع و حرکت و مجموعه‌ای که در برابر اهداف استکبار عمل بکند و مطابق این حکم باشد که ان اعبدوا الله و اجتنبوا الطاغوت و کم‌ترین بهایی به طاغوت نه تنها ندهد بلکه در برابر طاغوت باشد و عبد خالص و مطلق خدای متعال باشد و مبارز جدی در برابر طاغوت باشد، حالا این طاغوت هرکسی می‌خواهد باشد، چه طاغوتی مثل آمریکا باشد، مثل انگلیس و فرانسه و کشورهای غربی و اسرائیل و غیر اسرائیل باشد، چه یک جریان قدرتمندتر یا یک فرد و افراد خاص هرکسی ‌که طاغوت باشد، این اجتماع و این حرکت در برابر طاغوت باشد و فضای جامعه را برای عبادت خالصانه خداوند متعال آماده کند.
دشمنان علیه اجتماعاتی که کینه بگیرند عملیات می‌کنند
اینجاست که وقتی دشمن علیه یک چنین تجمعاتی ناراحت بود و کینه برداشت، آن زمان است که در برابر این اجتماعات اقدام می‌کند و عملیات‌های مختلف تبلیغی، روانی، شخصیتی و حیثیتی و نیز ترورهای فیزیکی و انفجارات و انتحارات را روی دست می‌گیرد تا به طرف مقابل خود ضربه بزند.
لذا آن عملی که کافرها را به غیظ در می‌آورد و این آسیب‌هایی ‌که از طرف کفار بر مسلمان‌ مبارز مجاهد متعهد وارد می‌شود، به‌ عنوان عمل صالح محسوب می‌شود. سپس خدای متعال به این آدم‌ها به‌ عنوان صالحین نظر می‌کند. شما می‌دانید که در فرهنگ اسلامی صالحین از چه جایگاه و موقعیتی برخوردار می‌شوند. بنابراین ما به این نتیجه می‌رسیم که جریاناتی ‌که با این روند و با این شکل تاسیس شدند و در جامعه پا گذاشتند و پیش آمدند، قطعا مورد غیظ ‌و غضب کفار خواهند بود.
جریانات متدینی که در مسیر خدا حرکت می‌کنند در معرض تهاجم استکبارند
الحمدلله اکنون جریان‌های اسلامی چه در افغانستان و منطقه و چه در سطح دنیا کم نیستند. شما در کشورهای مختلف اگر می‌بینید فلان فرد و فلان جریان و فلان کشور در معرض تهاجم استکبار است، همه‌ی این‌ها عناصر متدین هستند، همه‌ی این‌ها جریان‌ها و اجتماعاتی است که در مسیر خواست خدا حرکت می‌کنند و کشورهایی هم که در معرض غیظ کفار قرار گرفته‌اند، این کشورها هم کشورهایی هستند که مطابق آیه «ان اعبدوا الله ‌و اجتنبوا الطاغوت» عمل می‌کنند. یکی از این جریان‌ها مرکز تبیان است.
همه مشکلات ناشی از پایین بودن فرهنگ است
مرکز تبیان از روز اولی ‌که تاسیس شد سعی‌اش بر این بود که در مسیر تحقق خواسته الهی عمل بکند. هدفش کار فرهنگی و کار رسانه‌‌ای برای بالا بردن آگاهی اجتماع بود. چون دشمن علاقه دارد که اجتماع ناآگاه باشد، مجموعه‌ها ناآگاه باشد، کشور افغانستان در عمق ناآگاهی و نافهمی فرو برود تا از یک کشور ناآگاه و از یک مردم با فهمِ پایین بیشترین بهره‌برداری را بکند. ما از همان اوایل‌ که مرکز تبیان می‌خواست تاسیس شود، دقیقا مطالعه داشتیم می‌دیدیم که جنگ‌های داخلی ‌که در افغانستان وجود دارد، اختلافاتی ‌که وجود دارد، نفاق اجتماعی ‌که در جامعه وجود دارد، این‌ها همه‌اش ناشی از پایین بودن فرهنگ بخشی از اجتماع ما بوده است.
باید تمامی افراد جامعه آگاه شوند
حالا ما نمی‌گوییم همه‌ی اجتماع ما با فرهنگ ضعیف بوده‌اند نه ما عناصر فرهیخته‌ و انسان‌های فهیم زیادی در کشور داشتیم اما نمی‌شود که با تعدادی عناصر آگاهی‌بخش تمام اجتماع درست شود. بنابراین اگر بخواهیم اجتماع قدرتمند و مرفه و رو به رشد و متعالی داشته باشیم، باید همه‌ی افراد و اشخاص و عناصر جامعه آگاه شوند. اگر در درون جامعه‌ای حتی اکثریت آگاهی داشته باشند ولی اقلیت مردم ناآگاه باشند، باز این‌جا بستر می‌شود برای تحقق خواسته‌ها و امیال دشمن. این‌جا بود که ما به این نتیجه رسیدیم که اگر بخواهیم افغانستان افغانستان بزرگ و با اقتدار و با عظمت شود، باید در عرصه کار فرهنگی تلاش کرد و در راستای بالا بردن سطح فرهنگ اجتماع کار کرد. لذا بود که مرکز تبیان با این هدف تاسیس شد و طی این ۳۲ سال هم در این راستا عمل می‌کند.مرکز تبیان از ابتدای تاسیس در معرض شدیدترین فشارها بوده است
طبعا حرکت مرکز تبیان که در مسیر آگاه کردن مردم کار می‌کند با محوریت قرآن و ائمه‌ی معصومین(ع) و با محوریت ملاک‌ها و مناط‌های احکام دین است و تلاش دارد که بستر را آماده بکند برای اینکه جامعه عبد مطلق خدا شود و در برابر استکبار مبارزه بکند. بنابراین طبیعی است که دشمن در برابر چنین جریانی حساس باشد و حرکت این جریان را نپسندد.
به همین خاطر مرکز تبیان از ابتدای تاسیس تا حالا در معرض شدید‌ترین فشارها قرار داشته است. اصل فشار توسط دشمن سازمان‌دهی شده است. از همان اول تا حالا اصل برنامه‌ی مقابله‌جویی با مرکز تبیان توسط استکبار و دشمنان بزرگ بوده اما وقتی فضا ایجاد شد و مغالطه‌کاری به وجود آمد بخشی از مردم هم ناآگاهانه موضع می‌گیرند و در مسیر دشمن قرار می‌گیرند، خوب این کار اشتباهی است.
عمل و رفتار تشکیلاتی اعضای مرکز تبیان عمل صالح است
بنابراین مرکز تبیان از ابتدا در معرض فشار بوده و اکنون هم در معرض فشار است و همکارانی ‌که با این وضعیت و با این شرایط در صحنه حضور دارند، هر عمل و حرکت این عزیزان که در این چارچوب جمعی و سازمانی باشد قطعا عمل صالح است و اگر حادثه‌ی فیزیکی ایجاد می‌شود مثل روز هفتم جدی سال ۱۳۹۶ که در همین دفتر حمله انتحاری شد و بیش از ۵۰ نفر شهید شدند و بیش از ۱۴۰ نفر زخمی شدند، این برادران ما که از طرف دشمن آسیب دیدند و بعضی‌ها زخمی شدند و بعضی‌ها شهید شدند و تعدادی هم آسیب‌های روحی و روانی دیدند و تعدادی از خانواده‌ها با مشکل مواجه شدند، طبعا این‌ها به ‌عنوان عمل صالح برای این عزیزان از طرف خدای متعال نوشته می‌شود و این آدم‌ها و این افراد هم به‌عنوان صالحین هستند.
شهیدان مرکز تبیان هم مقام شهدا را دارند و هم مقام صلحا
این شهدا علاوه بر اینکه شهید شدند و مقام شهید را دارند، مقام صالح هم دارند. هم مقام شهداء و هم مقام صلحا و صالحین. این بالاترین موقعیت برای افرادی است که در چنین مسیری کار می‌کنند. عزیزانی ‌که در به خصوص این اواخر در صحنه بودند، شماهایی ‌که در این‌جا هستید، بقیه دوستان ما که در دیگر ولایات هستند، در خارج هستند، در کشورهای مختلف خارجی در راستای تامین منویات مرکز تبیان گام گذاشتند، چه در میدان بودند و در ایجاد اجتماعات تاثیر داشتند و یا خودشان آمدند اشتراک کردند یا آن عزیزانی ‌که در فضای مجازی کار می‌کنند، تمام اعمال این‌ها قدم به قدم و جزء به ‌جزء مورد عنایت خدای متعال است و به ‌عنوان عمل صالح محسوب می‌شود.
شرط مهم اخلاص
البته شرطش این است که ما در عملکرد خود اخلاص داشته باشیم که قطعا همکاران مرکز تبیان در این عرصه اخلاص داشتند، چون اگر اخلاصی وجود نداشته باشد این همه فشار و این همه معضلات ‌که در برابر مرکز تبیان قرار دارد، این‌ها نمی‌توانستند مقاومت بکنند و با قدرت و عظمت پیش بروند و به موفقیت‌های زیادی نایل شوند. مرکز تبیان طی بیش از ۳۲ سال در عرصه بوده است و الحمدلله تاثیرگذاری فوق‌العاده‌ای در سطح افکار عمومی داخلی و خارجی و دستاورد‌های بزرگ فکری فرهنگی و رسانه‌ا‌ی داشته است که امروز به ‌عنوان یک جریان توانمند در عرصه افغانستان و منطقه حضور دارد و دارد ایفای نقش می‌کند.
مرکز تبیان در راستای تامین امنیت تاثیرگذار بوده، در رابطه با رشد اقتصاد، در رابطه با رشد فعالیت‌های فرهنگی، در رابطه با رشد ‌‌و پیشرفت و تعمیق و گسترش فعالیت‌های قرآنی و دینی، در رابطه با بالارفتن سطح سواد و درس خواندن بچه‌های ما چه در دوره‌ متوسطه و چه در دوره‌های عالی و تخصص و فوق تخصص فوق‌العاده تاثیر داشته است.
دعای مسلمانان در نمازهای پنجگانه حامی صالحین است
همه‌ این‌ها محصول زحمات و تلاش‌های مسئولین و کادرها و اعضای این تشکیلات در کابل و در سایر ولایات در داخل و خارج است. وقتی ‌که این اعمال ما به ‌عنوان اعمال صالح شد و وقتی ‌که مشکلاتی از طرف دشمن بر ما تحمیل شد و این مشکلات و تحمل این مشکلات به‌ عنوان عمل صالح محسوب شد می‌دانید که صالحین از نظر توجه عموم مسلمانان در کجا قرار دارند؟ مگر ما در سلام نماز «السلام علینا و علی عباد الله‌ الصالحین نمی‌گوییم؟ کسانی ‌که در مسیر تحقق خواسته‌های خدا و در مسیر تقابل با دشمنان خدا خالصانه از همه چیز خود می‌گذرند و گام در صحنه می‌گذارند، مورد حمایت همه‌ی مسلمان‌ها هستند و پنج وقت مورد دعای همه‌ی مسلمان‌ها قرار می‌گیرند. هیچ امکان ندارد که دعای مثلا یک ‌عده‌ی زیادی قبول نشود، پس بنابراین خوشا به حال عزیزانی ‌که با صدق و صفا و با اخلاص در این عرصه هستند.
دنیا یک چشم بر هم زدن است، مهم زندگی با عزت است
زندگی دنیایی که چیزی نیست. مثلا شما دیروز پریروز یک ‌ماه پیش دو ماه پیش شش ‌ماه پیش هزار تا مشکل دیدی و همین حالا هم ‌که شما اینجا نشسته‌اید و آن مشکلات رفع شده است، از آن مشکلات چه احساسی می‌کنید؟ هیچی! مشکلات رفت، غذای خوب خوردی رفت، غذای بد خوردی رفت، این‌ها گذشتنی است. دنیا تا چشم را به ‌هم بزنی عمر تمام شد و رفتیم. مهم این است که ما در زندگی این دنیا عزت داشته باشیم. ممکن است که در یک آلونک در یک خانه به اصطلاح کلوخی این عزت را داشته باشید و ممکن است نه در یک خانه بهتر و با موتر‌های آنچنانی ‌و با امکانات بیشتر. در آخرت هم اهمیتش این است که ما سعادت داشته باشیم و با ائمه‌ی معصومین (ع) محشور شویم و آنجا از جایگاه بالا و بهتری برخوردار شویم.
خود خداوند دنیا و آخرت کسانی را که در مسیرش باشند درست می‌کند
بنابراین کسانی ‌که عبد خالص خدا هستند کارشان برای این دنیا نیست، تلاش‌شان برای خوردن خوب در این دنیا نیست، برای خوابیدن و استراحت کردن خوب برای این دنیا نیست، برای تفریح و ساعت‌تیری در این دنیا نیست، تمام تلاش‌شان این است که از همه‌ی ابزار و از همه‌ی امکانات و از تمام لحظه لحظه‌ی عمر خود برای ساختن آخرت خود استفاده بکنند. واللهِ و تاللهِ اگر تمام توجه اجتماع و ملت و مملکتی به آخرت باشد خدا می‌داند که دنیای آنان را خود خدای متعال درست می‌کند. یعنی کسی ‌که در این مسیر با این نگاه و با این دیدگاه تلاش بکند، خدای متعال چنین آدمی ‌را که تمام توجه‌اش خدا و ائمه‌ی معصومین (ع) است، همین‌طور راحت نمی‌گذارد بلکه دنیایش را خود خدا درست می‌کند.کسی که تفکر الهی دارد هیچگاه ذلیل نمی‌شود
شما از ابتدای خلقت آدم تا حالا بررسی بکنید، از صدر اسلام تا حالا یک بررسی سر انگشتی بکنید ببینید کسانی ‌که عبد خالص خدا بودند، کسانی‌ که در راه خدا مبارزه کردند و همه چیز خود را فدای دین و خدا و منویات الهی کردند، آیا شما یک نفر با چنین تفکری را ذلیل می‌بینید؟ به من نشان بدهید که این آقا در زندگی خود ذلیل و در به در و قرضدار بوده و گره‌های مختلف در زندگی‌اش وجود داشته و با ذلت این دنیا را ترک کرده است. افراد متدین مخلص بنده مطلق خدا چه آن‌هایی ‌که با علمیت بالا بودند چه آن‌هایی که متوسط بودند چه آن‌هایی ‌که با علم پایین بودند چه آن‌هایی ‌که حتا درس هم نخواندند اما مطابق فهم خود در این مسیر کار کردند، این‌ها در دنیا با عزت و سرور و پیشگام بودند و در محدوده‌ی توان و ظرفیت خودشان رهبر بودند.
اخلاص و قرار گرفتن در حوزه نفوذ خدا، شروط اقتدار فرد و جامعه
بنابراین توصیه‌ی من باز اگر چه همکاران ما الحمدلله آدم‌های مناسب و متدین و عبد خدا و مخالف طاغوت و در تقابل طاغوت قرار دارند اما باز هم توصیه این است که ما هر مقدار که‌ سعی بکنیم به اخلاص کار خود بیفزاییم بازهم کم است. پیشنهاد من به مسلمانان کشور خود ما این است که اگر ما می‌خواهیم افغانستان قدرتمند داشته باشیم باید در حوزه‌ی نفوذ و قدرت خدا بیاییم. اگر ما می‌خواهیم قدرتمند شویم باید خود را به خدا وصل کنیم و در حوزه نفوذ خدای متعال قرار بگیریم. اگر می‌خواهیم عزت‌مند شویم، اگر می‌خواهیم مشکلات مختلف اقتصادی فرهنگی سیاسی نظامی و امنیتی را پشت سر بگذاریم باید به خدا پناه ببریم و در حوزه نفوذ و قدرت و اقتدار خدای متعال قرار بگیریم. باید بر اساس عوامل و دستورات خدای متعال عمل بکنیم. باید ببینیم قرآن مجید چه می‌گوید و تفاسیر بزرگان برای ما چه‌ چیزی را ارائه می‌کند. ما باید مطابق احکام دین عمل بکنیم.
در بند مسایل دین و مذهب نبودن، عامل اصلی مشکلات ۴۵ سال گذشته
اگر می‌بینیم که در جامعه مشکلات وجود دارد و در طول ۴۵ سال گذشته معضلات وجود داشته بخاطر این بوده است که گاها یا اکثرا در بند مسایل دین و مذهب و مکتب نبودیم و مطابق احکام دین عمل نکرده‌ایم و الّا گر مطابق احکام دین عمل می‌شد کجای دین و قرآن گفته است که در زمان جهاد در جنگ‌های داخلی صدها و هزاران نفر کشته شود؟ در کجای قرآن گفته است جهادی‌ که باید در یک سال دو سال تمام می‌شد و شر کمونیست‌ها و شوروی‌ها از سر ما کم می‌شد این طول کشید تا مدت ۱۴ سال؟ چرا؟ بخاطر اینکه ما گرفتار منویات و خودخواهی‌ها و انحصار قومی و منطقه‌ای و لسانی و سمتی بودیم. اینها باعث شد ما با مشکلات متعددی مواجه شویم و هزاران نفر در جنگ‌های داخلی کشته شوند.
اگر همه شخصیت‌ها در مسیر خدا می‌بودند آیا ما دو دهه مشکلات می‌داشتیم؟
در ۲۰ سال گذشته ببینید که ما چه مسائلی‌ را متحمل شدیم. اگر سران جامعه اگر مدعیان رهبری جامعه اگر فرماندهان اگر رهبران احزاب و علما و فضلای حوزه و دانشگاه دربست و متفقا در مسیر خدا می‌بودند و بر اساس دستورات الهی عمل می‌کردند، آیا ما این همه بدبختی را در طول ۲۰ سال می‌کشیدیم؟ آیا این همه معضلات فکری و فرهنگی را متحمل می‌شدیم؟ آیا این همه آسیب‌هایی را که غرب بر ما تحمیل کرد در عرصه‌ی فساد مالی و اخلاقی و اداری و فرهنگی و نظامی و امنیتی، آیا ما این‌ همه مشکلات را متحمل می‌شدیم؟ نخیر! چون در عرصه‌ی مدیریت کشور کسانی‌ که وظیفه و توان داشتند درست عمل نکردند. احکام اسلام و قرآن را در طاق بالا گذاشتند و یگان وقت اگر مسافرت می‌رفتند از زیر قرآن رد می‌شدند.
ما باید سر یک سال کلک آمریکا را می‌کندیم
و الّا اگر قرآن طابق النعل بالنعل عمل می‌شد اولا افغانستان در اختیار آمریکایی‌ها قرار نمی‌گرفت و کشور توسط کشور‌های غرب اشغال نمی‌شد و اگر هم آمریکایی‌ها این غلط را کرده بودند و وارد افغانستان شده بودند اگر دقیق بر اساس احکام اسلام عمل می‌کردیم سر یک سالگی کلک آمریکایی‌ها را کنده بودیم و دیگر ۲۰ سال اشغال را تحمل نمی‌کردیم. اما متاسفانه ما ۲۰ سال اشغال را تحمل کردیم و ۲۰ سال جنگ در برابر آمریکا اتفاق افتاد هم در جنگ نظامی و هم جنگ فرهنگی و به شدت ادامه یافت تا اینکه بعد از ۲۰ سال آمریکایی‌ها زمین‌گیر شدند و از کشور بیرون شدند.
امروز افغانستان شرایط مناسبی دارد
در حال حاضر افغانستان شرایط مناسبی را دارد سپری می‌کند. آمریکایی‌ها شکست خوردند و عناصر فاسد جمهوریت فرار کردند و امروز افغانستان در اختیار خود مردم و دست‌اندرکاران افغانستان است. ما باید سعی بکنیم و مردم ما سعی بکنند که از این فرصت حسن استفاده را بکنیم و در راستای تحقق منویات الهی عمل بکنیم و همه در جهت پیاده کردن احکام الهی سهیم باشیم. همه باید کار بکنیم. همه باید تلاش بکنیم.
علما باید حقیقتا پیشتاز باشند و مردم هم به دنبال علمای راستین باشند
متاسفانه برخی‌ها لباس روحانیت دارند، بعضی‌ها فقط عمامه روحانیت دارند، بعضی‌ها فقط ادای ملایی‌ و روحانیت را در می‌آورند، عمل‌شان عمل غیر اسلامی است، عمل‌شان عمل غیر دینی است، عمل‌شان خارج از چارچوب دین و مذهب و مکتب است و در چارچوب قومیت و منطقه و زبان و در راستای ترویج تعصبات مختلف عمل می‌کنند. اینها روحانیت اصیل نیستند. مردم ما باید به دنبال روحانیت اصیل باشند. مردم باید ببینند که آیا این روحانی‌ که در فلان مسجد و در فلان حسینیه و در اجتماع سخن می‌گوید آیا سخن این با قرآن مطابقت دارد یا ندارد؟ ما نباید حق را با محوریت افراد بشناسیم. ما باید حق را با محوریت قرآن و ائمه معصومین (ع) بشناسیم.
در طول ۴۵ سال در لباس روحانی و فرهنگی و نظامی خیانت کردند
ما نباید اشتباهات ۴۵ سال گذشته را انجام بدهیم. چون فلان آقا و فلان شخص فلان حرف را گفته است پس درست است و او پیغمبر و امام و رهبر ما است و هرچه گفت ما دنبالش برویم. نخیر آقا! اشتباه جامعه افغانستان در طول ۴۵ سال این بوده است که به دنبال حرف افراد رفتند. افرادی‌ که آدم‌کش بودند. افرادی‌ که خیانت کردند. افرادی‌ که چه با لباس روحانیت و چه با لباس نظامی و چه با لباس فرهنگی جنایت کردند و بعد هم این‌ها آمدند در افغانستان گند بالا آوردند. این‌ها از منیت و خواسته‌های شخصی خود کار گرفتند و مردم ما را منحرف کردند و آنان را سال‌ها به عقب بردند بگونه‌ای که ما تا ده‌ها سال دیگر هم کار بکنیم نمی‌توانیم اشتباهات این‌ها را جبران بکنیم.
سخن خدا، قرآن و معصومین (ع) باید معیار باشد
بنابراین مردم باید ببینند که خدا، قرآن و معصومین (علیهم السلام) چه می‌گویند و آیا فلان فرد مطابق این معیارها عمل می‌کند یا خیر؟! اگر اعمال و رفتارش مطابقت داشت، آن وقت حرف او را قبول بکنند بری‌الذمه هستند چه آن فرد عنوان آیت‌الله‌ داشت و چه حجت‌الاسلام و دکتر و مهندس و چه فلان و بهمان، اما اگر عملش مطابقت نداشت و مردم از اشتباهات او پیروی کنند، روز قیامت بری الذمه نیستند و اگر خدای متعال یخن‌شان را گرفت نمی‌توانند بگویند فلانی چون رهبر دینی و مرجع ما بود عمل کردیم، خیر آنجا خدا می‌گوید تو چرا تحقیق نکردی و لذا نمی‌توانند از حسابرسی خدا جان سالم به در ببرند.
مردم و مسئولین افغانستان باید در مسیر خدا حرکت کنند
اینجاست که ما تا زمانی که زنده هستیم باید به فکر باشیم و در راه خدا و در مسیر ائمه‌ی معصومین (علیهم السلام) باشیم تا اینکه در این دنیا عزت داشته باشیم و در آخرت سعادت داشته باشیم و افغانستان ما روز به روز قوی‌تر شود و روز به روز مستحکم‌تر شود و مردم روز به روز مرفه‌تر شود و حاکمیت روز به روز قوی‌تر و گسترده‌تر با پایه‌های فراگیر‌تر شود و کل کشور و کل افغانستان در داخل و در منطقه و بین‌الملل از یک آبرو و اعتبار جدی برخوردار شود تا ان‌شاءالله تعالی همه‌ی ما و شما هم عاقبت بخیر شویم. در اخیر باز یک بار دیگر برای شادی روح همه‌ی شهداء بخصوص شهدای ۲۰ حوت دعا می‌کنیم و برای همه‌ی همکاران طول عمر و توفیق و سلامت خواهان هستیم و برای مردم افغانستان هم ان‌شاءالله امنیت و آرامش و اقتصاد خوب و وضعیت بهتر آرزومندیم. برای شادی ارواح طیبه ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام)، شهدا، صلحا، فقها و همه‌ی مومنین و مومنات و شهدای بیستم حوت و درگذشتگان این جمع و همکاران ما رحم الله لمن یقرأ الفاتحه مع الاخلاص و الصلوات.
https://avapress.com/vdcaw0nue49nae1.k5k4.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما