اشرف غنی احمدزی؛ رییس جمهور گفته است که مولوی فقیرمحمد؛ معاون تحریک طالبان پاکستان به اسلام آباد تحویل داده خواهد شد.
آقای غنی در پیامی به اسلام آباد گفته است که این مقام تحریک طالبان پاکستان بربنیاد قوانین سازمان ملل به دولت پاکستان تسلیم داده خواهد شد.
رییس جمهور که در مراسم نماز عید قربان، صحبت می‌کرد گفت که تلاش‌ها برای تحکیم صلح همچنان ادامه خواهد داشت.
او از تمام مخالفان مسلح دولت خواست؛ تا به صلح بپیوندند و به گفته او، جنگ راه حل بحران در کشور نیست.
یک مقام پاکستانی به رسانه‌های این کشور گفته است:"افغانستان سپردن مولوی فقیرمحمد را به تحویل دهی ملا عبدالغنی برادر مربوط دانسته است."
به تازگی دولت پاکستان یونس و طاهر؛ برادران طیب آغا؛ مسئول دفتر سیاسی طالبان در قطر را رها کرد.
مولوی فقیرمحمد نزدیک به دو سال پیش در ننگرهار بازداشت شد.
گفته می شود که افغانستان این کار را برای جلب پشتیبانی پاکستان از روند صلح انجام می دهد و اگر این موضوع درست باشد، نشان دهنده آن است که اشرف غنی احمدزی نیز برای تامین صلح در کشور، طرح تازه و برنامه جدیدی ندارد؛ بلکه همان راهی را خواهد رفت که پیش از این از سوی کرزی طی شده است.
اداره سیاسی به رهبری کرزی نیز طی ۱۳ سال تمام سعی کرد با آزادی زندانیان طالبان، روند صلح را به نتیجه ای برساند؛ اما این تلاش ها هرگز به نتیجه نرسید.
آزادی ملا فقیرمحمد و تحویل او به پاکستان اما مهم ترین تلاشی است که در این راستا انجام خواهد شد؛ اما نه از سوی حامد کرزی؛ بلکه این بار توسط اشرف غنی احمدزی.
انتظار می رفت آقای غنی از آنجایی که مدعی است دولتی با برنامه و دارای استراتژی و راهبرد را پایه ریزی خواهد کرد، در زمینه صلح و تامین امنیت در کشور نیز که در حال حاضر یکی از اصلی ترین نگرانی های مردم افغانستان محسوب می شود برنامه ای مدون و تازه را پیشنهاد کند؛ اما به باور بسیاری از کارشناسان، او کماکان به سنت پایه گذاری شده به وسیله کرزی، اقتدا کرده و این امر نگرانی ها در زمینه آینده صلح و امنیت در کشور را یکبار دیگر افزایش داده است.
آقای احمدزی در حالی فرد شماره دو تحریک طالبان پاکستان را به آن کشور مسترد می کند که این گروه به تازگی از اقدامات داعش در عراق و سوریه حمایت کرد و براساس برخی گزارش ها به نقل از شواهد عینی، در برخی مناطق تحت سلطه این گروه در شهرهای مهم پاکستان، شعارهایی به حمایت از داعش بر دیوارها نوشته شده است.
اگرچه این گروه پس از این اقدام، یکبار دیگر نسبت به امارت ملا عمر؛ رهبر طالبان افغانستان، اعلام وفاداری کرد.
در هر حال، آنچه روشن است این نکته است که تحریک طالبان پاکستان، ماهیتا یک جریان تروریستی خطرناک است و در همدستی با طالبان افغانستان، در ناامنی های افغانستان نیز دست دارد و آزادی فرد شماره دو این گروه، کمک به تقویت این گروه محسوب می شود.
آقای احمدزی گفته است که استرداد مولوی فقیرمحمد به اسلام آباد، بر پایه قوانین سازمان ملل، صورت می گیرد؛ اما در این میان پرسش این است که چرا پاکستان، بر پایه قوانین سازمان ملل، دست از دخالت نظامی در امور افغانستان برنمی دارد؟ آیا الزام خاصی وجود دارد که فقط افغانستان به قوانین سازمان ملل عمل کند؛ اما پاکستان هیچ تعهدی در این خصوص نداشته باشد؟
پاکستان حتی در زمینه استرداد زندانیان افغان در زندان های پاکستان نیز هرگز براساس آنچه قوانین سازمان ملل نامیده می شود عمل نکرده است که نمونه بارز آن ملا برادر است. به رغم اصرارهای مستمر کرزی، او هیچگاه به افغانستان تحویل داده نشد. آیا در این زمینه قوانین سازمان ملل، نفوذی نداشت؟
از جانب دیگر، وزارت خارجه افغانستان، تحویل گیری ملا برادر در برابر ملا فقیرمحمد را مردود دانسته است؛ بنابراین، ملا فقیرمحمد بدون هیچ امتیازی به پاکستان واگذار می شود.
از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که توجیه یک عمل ناموجه، تغییری در پیامدهای وضعی آن ایجاد نمی کند. پیامد وضعی آزادی این مقام طالبان پاکستانی که دستگیری او از اساسی ترین دستاوردهای نیروهای امنیتی کشور ما بود، این است که این امر، یک امتیازدهی یکجانبه و بی دستاورد محسوب خواهد شد.
آقای غنی در پیامی به اسلام آباد گفته است که این مقام تحریک طالبان پاکستان بربنیاد قوانین سازمان ملل به دولت پاکستان تسلیم داده خواهد شد.
رییس جمهور که در مراسم نماز عید قربان، صحبت می‌کرد گفت که تلاش‌ها برای تحکیم صلح همچنان ادامه خواهد داشت.
او از تمام مخالفان مسلح دولت خواست؛ تا به صلح بپیوندند و به گفته او، جنگ راه حل بحران در کشور نیست.
یک مقام پاکستانی به رسانه‌های این کشور گفته است:"افغانستان سپردن مولوی فقیرمحمد را به تحویل دهی ملا عبدالغنی برادر مربوط دانسته است."
به تازگی دولت پاکستان یونس و طاهر؛ برادران طیب آغا؛ مسئول دفتر سیاسی طالبان در قطر را رها کرد.
مولوی فقیرمحمد نزدیک به دو سال پیش در ننگرهار بازداشت شد.
گفته می شود که افغانستان این کار را برای جلب پشتیبانی پاکستان از روند صلح انجام می دهد و اگر این موضوع درست باشد، نشان دهنده آن است که اشرف غنی احمدزی نیز برای تامین صلح در کشور، طرح تازه و برنامه جدیدی ندارد؛ بلکه همان راهی را خواهد رفت که پیش از این از سوی کرزی طی شده است.
اداره سیاسی به رهبری کرزی نیز طی ۱۳ سال تمام سعی کرد با آزادی زندانیان طالبان، روند صلح را به نتیجه ای برساند؛ اما این تلاش ها هرگز به نتیجه نرسید.
آزادی ملا فقیرمحمد و تحویل او به پاکستان اما مهم ترین تلاشی است که در این راستا انجام خواهد شد؛ اما نه از سوی حامد کرزی؛ بلکه این بار توسط اشرف غنی احمدزی.
انتظار می رفت آقای غنی از آنجایی که مدعی است دولتی با برنامه و دارای استراتژی و راهبرد را پایه ریزی خواهد کرد، در زمینه صلح و تامین امنیت در کشور نیز که در حال حاضر یکی از اصلی ترین نگرانی های مردم افغانستان محسوب می شود برنامه ای مدون و تازه را پیشنهاد کند؛ اما به باور بسیاری از کارشناسان، او کماکان به سنت پایه گذاری شده به وسیله کرزی، اقتدا کرده و این امر نگرانی ها در زمینه آینده صلح و امنیت در کشور را یکبار دیگر افزایش داده است.
آقای احمدزی در حالی فرد شماره دو تحریک طالبان پاکستان را به آن کشور مسترد می کند که این گروه به تازگی از اقدامات داعش در عراق و سوریه حمایت کرد و براساس برخی گزارش ها به نقل از شواهد عینی، در برخی مناطق تحت سلطه این گروه در شهرهای مهم پاکستان، شعارهایی به حمایت از داعش بر دیوارها نوشته شده است.
اگرچه این گروه پس از این اقدام، یکبار دیگر نسبت به امارت ملا عمر؛ رهبر طالبان افغانستان، اعلام وفاداری کرد.
در هر حال، آنچه روشن است این نکته است که تحریک طالبان پاکستان، ماهیتا یک جریان تروریستی خطرناک است و در همدستی با طالبان افغانستان، در ناامنی های افغانستان نیز دست دارد و آزادی فرد شماره دو این گروه، کمک به تقویت این گروه محسوب می شود.
آقای احمدزی گفته است که استرداد مولوی فقیرمحمد به اسلام آباد، بر پایه قوانین سازمان ملل، صورت می گیرد؛ اما در این میان پرسش این است که چرا پاکستان، بر پایه قوانین سازمان ملل، دست از دخالت نظامی در امور افغانستان برنمی دارد؟ آیا الزام خاصی وجود دارد که فقط افغانستان به قوانین سازمان ملل عمل کند؛ اما پاکستان هیچ تعهدی در این خصوص نداشته باشد؟
پاکستان حتی در زمینه استرداد زندانیان افغان در زندان های پاکستان نیز هرگز براساس آنچه قوانین سازمان ملل نامیده می شود عمل نکرده است که نمونه بارز آن ملا برادر است. به رغم اصرارهای مستمر کرزی، او هیچگاه به افغانستان تحویل داده نشد. آیا در این زمینه قوانین سازمان ملل، نفوذی نداشت؟
از جانب دیگر، وزارت خارجه افغانستان، تحویل گیری ملا برادر در برابر ملا فقیرمحمد را مردود دانسته است؛ بنابراین، ملا فقیرمحمد بدون هیچ امتیازی به پاکستان واگذار می شود.
از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که توجیه یک عمل ناموجه، تغییری در پیامدهای وضعی آن ایجاد نمی کند. پیامد وضعی آزادی این مقام طالبان پاکستانی که دستگیری او از اساسی ترین دستاوردهای نیروهای امنیتی کشور ما بود، این است که این امر، یک امتیازدهی یکجانبه و بی دستاورد محسوب خواهد شد.
