شورای رهبری طالبان گفته است که ملا عبدالغنی برادر؛ از مؤسسان گروه طالبان، به عنوان رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر تعیین شده است.
پاکستان ملا برادر را حدود سه ماه پیش، پس از هشت سال زندان، آزاد کرد.
طالبان در بیانیه‌ای گفته است که "این اقدام به‌خاطر تقویت پروسه مذاکرات با جهت (طرف) امریکایی و انجام بهتر آن صورت گرفته است."
همزمان با تعیین شدن آقای برادر به عنوان رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر، گفته شده گروه طالبان در پست‌های مختلف در چارچوب این گروه تغییراتی ایجاد کرده است.
در همین حال منبعی از گروه طالبان گفته است که در یک هفته گذشته حکومت افغانستان و گروه طالبان شماری از زندانیان شان را مبادله کردند.
بر اساس این مبادله، به گفته او ۳۴ سرباز پولیس وارتش افغانستان از زندان طالبان و ده عضو طالبان از زندان بگرام آزاد شده‌اند.
با توجه به انتصاب ملا برادر به سمت ریاست دفتر سیاسی طالبان در قطر و همچنین تبادل زندانی میان دولت افغانستان و گروه طالبان، به نظر می رسد که اکنون کابل بیش از هر زمان دیگری می تواند امیدوار به نتایج تلاش هایش برای صلح با طالبان باشد.
ملا برادر، از نظر سازمانی، از رهبران نسل اول طالبان محسوب می شود. او یکی از چهار بنیانگذار گروه طالبان به حساب می آید که در زمان سقوط این رژيم به دست امریکا، سمت معاونت وزارت دفاع طالبان را بر عهده داشت. او همچنین پس از سقوط رژيم طالبان، معاونت ملا عمر و ریاست شورای کویته را عهده دار بود. گفته می شود او روابط خویشاوندی نزدیکی با ملا عمر داشته و ملا برادر و ملا عمر، خواهران یکدیگر را به عقد خویش درآورده بودند.
ملا برادر همچنین از پوپلزایی های قبیله درانی قندهار است که هم قبیله حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین محسوب می شود. آزادی او از زندان پاکستان، همواره یکی از خواسته های مهم دولت کابل در زمان حامد کرزی بود؛ اما این خواسته، تنها انگیزه های قومی و قبیله ای نداشت؛ بلکه مهم تر از آن، دولت افغانستان می دانست که ملا برادر، طرفدار صلح است. او درست به دلیل همین گرایش اش و حتی تماس هایی که در آن زمان با بخش هایی از دولت افغانستان برقرار کرده بود، از سوی پاکستان، بازداشت شد.
پاکستان علیرغم میل دولت افغانستان، ملا برادر را ۸ سال در زندان نگه داشت و گفته می شد او تحت شدیدترین شکنجه ها نیز قرار گرفته بود.
با اینهمه او نه تنها آزاد شده؛ بلکه اکنون ریاست دفتر سیاسی قطر برای مذاکرات را نیز بر عهده گرفته است. این می تواند برای کابل، بسیار امیدبخش باشد. کابل انتظار دارد ملا برادر بتواند رویاهایش برای صلح با طالبان را به درستی تعبیر کند.
با گماشته شدن او به ریاست دفتر طالبان در دوحه، نه تنها روند گفتگوهای صلح، وارد مراحل جدی و جدیدی خواهد شد؛ بلکه حتی این انتظار وجود دارد که طالبان، دست از سماجت و مقاومت در برابر گفتگوی مستقیم با دولت افغانستان بردارند و مستقیما با نمایندگان کابل، وارد گفتگو شوند.
همچنین گماشتن ملا برادر به ریاست دفتر قطر، نمی تواند بدون موافقت مستقیم پاکستان، امکان پذیر شده باشد. طالبان اگرچه اخیرا با دولت پاکستان، وارد تنش هایی شده اند؛ اما همچنان از اسلام آباد دستور می گیرند. بنابراین، بدیهی است که انتصاب ملا برادر به ریاست دفتر قطر، با موافقت اسلام آباد، صورت گرفته، و این رویداد مثبت دیگری برای کابل است؛ زیرا کابل می داند که روند صلح افغانستان از پاکستان می گذرد و بدون همکاری واقعی و صادقانه اسلام آباد، این روند به نتیجه نخواهد رسید. اکنون این تغییر موضع پاکستان، تقریبا مشهود است و پیش بینی می شود که با رفتن ملا برادر به قطر، امیدهای کابل برای جان گرفتن روند راکد صلح، بار دیگر احیا شود.
با این حال، خارج کردن روند صلح از سلطه امریکا و اعطای اختیارات تام و کامل به دولت افغانستان، هنوزهم از چالش های جدی در برابر این روند است و باید منتظر ماند و دید که آیا امریکا و کشورهای سرسپرده آن در منطقه، اجازه شکل گیری یک روند صد در صد افغانی صلح و حق تعیین سرنوشت سیاسی کشور به دست دولت و مردم افغانستان را خواهند داد یا خیر.
پاکستان ملا برادر را حدود سه ماه پیش، پس از هشت سال زندان، آزاد کرد.
طالبان در بیانیه‌ای گفته است که "این اقدام به‌خاطر تقویت پروسه مذاکرات با جهت (طرف) امریکایی و انجام بهتر آن صورت گرفته است."
همزمان با تعیین شدن آقای برادر به عنوان رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر، گفته شده گروه طالبان در پست‌های مختلف در چارچوب این گروه تغییراتی ایجاد کرده است.
در همین حال منبعی از گروه طالبان گفته است که در یک هفته گذشته حکومت افغانستان و گروه طالبان شماری از زندانیان شان را مبادله کردند.
بر اساس این مبادله، به گفته او ۳۴ سرباز پولیس وارتش افغانستان از زندان طالبان و ده عضو طالبان از زندان بگرام آزاد شده‌اند.
با توجه به انتصاب ملا برادر به سمت ریاست دفتر سیاسی طالبان در قطر و همچنین تبادل زندانی میان دولت افغانستان و گروه طالبان، به نظر می رسد که اکنون کابل بیش از هر زمان دیگری می تواند امیدوار به نتایج تلاش هایش برای صلح با طالبان باشد.
ملا برادر، از نظر سازمانی، از رهبران نسل اول طالبان محسوب می شود. او یکی از چهار بنیانگذار گروه طالبان به حساب می آید که در زمان سقوط این رژيم به دست امریکا، سمت معاونت وزارت دفاع طالبان را بر عهده داشت. او همچنین پس از سقوط رژيم طالبان، معاونت ملا عمر و ریاست شورای کویته را عهده دار بود. گفته می شود او روابط خویشاوندی نزدیکی با ملا عمر داشته و ملا برادر و ملا عمر، خواهران یکدیگر را به عقد خویش درآورده بودند.
ملا برادر همچنین از پوپلزایی های قبیله درانی قندهار است که هم قبیله حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین محسوب می شود. آزادی او از زندان پاکستان، همواره یکی از خواسته های مهم دولت کابل در زمان حامد کرزی بود؛ اما این خواسته، تنها انگیزه های قومی و قبیله ای نداشت؛ بلکه مهم تر از آن، دولت افغانستان می دانست که ملا برادر، طرفدار صلح است. او درست به دلیل همین گرایش اش و حتی تماس هایی که در آن زمان با بخش هایی از دولت افغانستان برقرار کرده بود، از سوی پاکستان، بازداشت شد.
پاکستان علیرغم میل دولت افغانستان، ملا برادر را ۸ سال در زندان نگه داشت و گفته می شد او تحت شدیدترین شکنجه ها نیز قرار گرفته بود.
با اینهمه او نه تنها آزاد شده؛ بلکه اکنون ریاست دفتر سیاسی قطر برای مذاکرات را نیز بر عهده گرفته است. این می تواند برای کابل، بسیار امیدبخش باشد. کابل انتظار دارد ملا برادر بتواند رویاهایش برای صلح با طالبان را به درستی تعبیر کند.
با گماشته شدن او به ریاست دفتر طالبان در دوحه، نه تنها روند گفتگوهای صلح، وارد مراحل جدی و جدیدی خواهد شد؛ بلکه حتی این انتظار وجود دارد که طالبان، دست از سماجت و مقاومت در برابر گفتگوی مستقیم با دولت افغانستان بردارند و مستقیما با نمایندگان کابل، وارد گفتگو شوند.
همچنین گماشتن ملا برادر به ریاست دفتر قطر، نمی تواند بدون موافقت مستقیم پاکستان، امکان پذیر شده باشد. طالبان اگرچه اخیرا با دولت پاکستان، وارد تنش هایی شده اند؛ اما همچنان از اسلام آباد دستور می گیرند. بنابراین، بدیهی است که انتصاب ملا برادر به ریاست دفتر قطر، با موافقت اسلام آباد، صورت گرفته، و این رویداد مثبت دیگری برای کابل است؛ زیرا کابل می داند که روند صلح افغانستان از پاکستان می گذرد و بدون همکاری واقعی و صادقانه اسلام آباد، این روند به نتیجه نخواهد رسید. اکنون این تغییر موضع پاکستان، تقریبا مشهود است و پیش بینی می شود که با رفتن ملا برادر به قطر، امیدهای کابل برای جان گرفتن روند راکد صلح، بار دیگر احیا شود.
با این حال، خارج کردن روند صلح از سلطه امریکا و اعطای اختیارات تام و کامل به دولت افغانستان، هنوزهم از چالش های جدی در برابر این روند است و باید منتظر ماند و دید که آیا امریکا و کشورهای سرسپرده آن در منطقه، اجازه شکل گیری یک روند صد در صد افغانی صلح و حق تعیین سرنوشت سیاسی کشور به دست دولت و مردم افغانستان را خواهند داد یا خیر.
