جعفرحسین کریمی/ چالش‌های زیست‌محیطی تأثیرگذار بر جهان مانند تغییرات آب و هوا - کمبود آب، از دست دادن تنوع زیستی و آلودگی با شکاف بین تقاضاهای توسعه، انگیزه‌های ضعیف و ظرفیت برنامه‌ریزی اقتصادی و توسعه در سطح ملی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه ترکیب می‌شوند.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۱۷ جوزا ۱۴۰۲ ساعت ۱۴:۰۴
کد مطلب : 271367
تغییرات آب و هوایی جهانی یک مشکل آینده نیست. تغییرات آب و هوای زمین که ناشی از افزایش انتشار گازهای گلخانه ای گرما توسط انسان است، در حال حاضر اثرات گسترده ای بر محیط زیست دارد: یخچال ها و صفحات یخی در حال کوچک شدن هستند، یخ رودخانه ها و دریاچه ها زودتر تجزیه می شوند، محدوده های جغرافیایی گیاهی و جانوری در حال تغییر هستند، گیاهان در حال تغییر هستند و درختان زودتر شکوفا می شوند.
اثراتی که دانشمندان مدت‌ها پیش‌بینی می‌کردند که از تغییرات آب و هوای جهانی ناشی میشود، اکنون رخ می‌دهد، مانند از بین رفتن یخ دریا، افزایش سریع سطح آب دریاها، و امواج گرمای طولانی‌تر و شدیدتر.
برخی از تغییرات (مانند خشکسالی، آتش سوزی و بارندگی شدید) سریعتر از آنچه دانشمندان قبلا ارزیابی کرده بودند رخ می دهند. در واقع، با توجه به پانل بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) - نهاد سازمان ملل متحد که برای ارزیابی علم مرتبط با تغییرات آب و هوایی تأسیس شده است - انسان های مدرن قبلاً هرگز تغییرات مشاهده شده در آب و هوای جهانی ما را ندیده اند و برخی از این تغییرات غیرقابل برگشت هستند.
دانشمندان اطمینان زیادی دارند که دمای کره زمین برای چندین دهه به افزایش خود ادامه خواهد داد، که عمدتاً به دلیل گازهای گلخانه ای تولید شده توسط فعالیت های انسانی است.
ششمین گزارش ارزیابی IPCC که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، نشان داد که انتشار گازها گرما توسط انسان از زمان پیش از صنعت (از سال ۱۷۵۰) تاکنون آب و هوا را نزدیک به ۲ درجه فارنهایت (۱.۱ درجه سانتیگراد) گرم کرده است. میانگین دمای جهانی انتظار می رود در چند دهه آینده به ۱.۵ درجه سانتیگراد (حدود 3 درجه فارنهایت) برسد یا از آن فراتر رود. این تغییرات تمام مناطق زمین را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
تفاوت بین تغییر اقلیم و گرم شدن کره زمین چیست؟
شدت اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی به مسیر فعالیت های آینده بشر بستگی دارد. انتشار بیشتر گازهای گلخانه ای منجر به تغییرات آب و هوایی بیشتر و اثرات مخرب گسترده در سراسر سیاره ما خواهد شد. با این حال، این اثرات آینده به مقدار کل دی اکسید کربنی که ما منتشر می کنیم بستگی دارد. بنابراین، اگر بتوانیم انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهیم، ممکن است از برخی از بدترین اثرات جلوگیری کنیم.
سطح دریا تا سال ۲۱۰۰ بین ۱ تا ۸ فوت (۲.۴ متر) افزایش خواهد یافت
از زمان شروع ثبت رکوردهای قابل اعتماد در سال ۱۸۸۰، سطح دریاهای جهانی حدود ۸ اینچ (۰.۲ متر) افزایش یافته است. تا سال ۲۱۰۰، دانشمندان پیش بینی می کنند که حداقل یک فوت (۰.۳متر) افزایش یابد، اما احتمالاً تا ۸ فوت (۲.۴ متر) افزایش یابد. ، اگر انتشار کربن را با نرخ فعلی خود ادامه دهیم. سطح دریا به دلیل آب اضافه شده از ذوب یخ های خشکی و انبساط آب دریا با گرم شدن آن بالا می رود.
حتی تغییرات کوچک سطح دریا می تواند باعث افزایش سیل شود، زیرا موج طوفان و جزر و مد با بالا آمدن سطح دریا و غرق شدن زمین در امتداد خطوط ساحلی ترکیب می شود تا سیل را در برخی مناطق تقویت کند. افزایش سطح دریا پس از سال ۲۱۰۰ ادامه خواهد داشت، زیرا اقیانوس به زمان بسیار زیادی نیاز دارد تا به طور کامل به شرایط گرمتر در سطح زمین پاسخ دهد. با ادامه گرم شدن آب اقیانوس ها، سطح دریاها همچنان بالا می رود.
افزایش سطح دریا عمدتاً به دلیل دو عامل مرتبط با گرمایش جهانی است: آب اضافه شده از ذوب صفحات یخ و یخچال های طبیعی و گسترش آب دریا در حین گرم شدن. نمودار اول تغییر سطح دریاهای جهانی را از سال ۱۹۹۳، همانطور که توسط ماهواره ها مشاهده می شود، ردیابی می کند.
تغییرات کوچک سطح دریا می تواند باعث افزایش سیل شود، زیرا موج طوفان و جزر و مد با بالا آمدن سطح دریا و غرق شدن زمین در امتداد خطوط ساحلی ترکیب می شود تا سیل را در برخی مناطق تقویت کند. افزایش سطح دریا پس از سال ۲۱۰۰ ادامه خواهد داشت، زیرا اقیانوس به زمان بسیار زیادی نیاز دارد تا به طور کامل به شرایط گرمتر در سطح زمین پاسخ دهد. با ادامه گرم شدن آب اقیانوس ها، سطح دریاها همچنان بالا می رود.
تغییرات آب و هوا در این قرن و پس از آن ادامه خواهد داشت
پیش بینی می شود که آب و هوای جهانی در طول این قرن و پس از آن به گرم شدن ادامه دهد. درجه تغییرات آب و هوایی و شدت تأثیرات در نهایت به میزان گازهای گرماگیر منتشر شده توسط انسان و نحوه انتشار آن بستگی دارد. آب و هوای زمین به آن انتشارات است.
طوفان ها قوی تر و شدیدتر خواهند شد
شدت طوفان های اقیانوس اطلس شمالی و همچنین فراوانی قوی ترین طوفان ها (رده 4 و 5) از اوایل دهه ۱۹۸۰ افزایش یافته است. دانشمندان پیش بینی می کنند که با ادامه گرم شدن آب و هوا، شدت طوفان و میزان بارندگی افزایش می یابد.
خشکسالی و موج گرما بیشتر
پیش بینی می شود که خشکسالی در جنوب غربی و امواج گرما (دوره هایی از هوای غیرعادی گرم که از روزها تا هفته ها طول می کشد) شدیدتر شود و امواج سرد شدت کمتری داشته باشد و کمتر شود.
پیش بینی می شود که همه فصول همچنان گرمتر شوند. تا پایان این قرن، اگر به انتشار گازهای گلخانه‌ای با نرخ فعلی ادامه دهیم، انتظار می‌رود که رویدادهای گرمای شدیدی که قبلاً تنها یک بار در هر ۲۰ سال رخ می‌داد، هر سال رخ دهد.
فصل طولانی‌تر آتش‌سوزی
گرم شدن هوا فصل آتش سوزی جنگلی را در غرب طولانی تر و شدیدتر کرده است و خشکسالی عمیق در منطقه بر خطر آتش سوزی افزوده است. دانشمندان تخمین می زنند که تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان در دهه های اخیر مساحت جنگل های سوخته شده را دو برابر کرده است. پیش بینی می شود تا حدود سال ۲۰۵۰ میزان مصرف زمین توسط آتش سوزی های جنگلی در ایالت های غربی بین دو تا شش برابر افزایش یابد. حتی در مناطق بارانی مانند جنوب شرقی، پیش‌بینی میشود که آتش‌سوزی‌ها حدود ۳۰ درصد افزایش یابد.
در سطح جهان، فصول آب و هوای آتش سوزی طولانی شده است. خشکسالی عامل اصلی انتشار آتش است، اما اخیراً فعالیت آتش سوزی در برخی از مناطق گرمسیری و معتدل به دلیل دمای گرمتر که اشتعال پذیری پوشش گیاهی را افزایش می دهد، افزایش یافته است. منطقه شمالی شمالی (شمالی‌ترین جنگل‌های زمین) در نزدیکی قطب شمال نیز آتش‌سوزی‌های بزرگ‌تر و مکررتری را تجربه می‌کند، و این ممکن است در آب و هوای گرمتر افزایش یابد.
آتش‌سوزی‌های بیشتر و فصل آتش‌سوزی طولانی‌تر باعث ایجاد خطرات سلامتی بیشتر از دود آتش‌سوزی میشود که ده‌ها میلیون نفر را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می‌دهد. در همین حال، هزینه‌های مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگلی طی ۳۰ سال گذشته ۱۱ برابر افزایش یافته است و بار مالی را بر خطر سلامت عمومی اضافه کرده است.
تغییرات در الگوهای بارش
تغییرات اقلیمی تأثیر ناهمواری بر بارش (باران و برف) در جهان دارد، به طوری که برخی از مناطق با افزایش بارندگی و سیل مواجه می شوند، در حالی که برخی دیگر با خشکسالی مواجه می شوند.
پیش‌بینی‌های آب و هوای آینده نشان می‌دهد که روند اخیر به سمت افزایش رویدادهای بارش‌های سنگین ادامه خواهد داشت. این بدان معناست که در حالی که ممکن است در برخی مناطق کمتر باران ببارد، زمانی که باران می بارد، بارش های شدید باران رایج تر خواهد بود.
فصل بدون یخبندان (فصل رشد) طولانی خواهد شد
طول فصل بدون یخبندان و فصل رشد مربوطه از دهه ۱۹۸۰ در حال افزایش بوده است و بیشترین افزایش در غرب ایالات متحده رخ داده است.
اگر انتشار گازهای گرماگیر با نرخ فعلی به رشد خود ادامه دهد، افزایش یک ماهه یا بیشتر در طول فصل رشد تا پایان قرن در بیشتر جهان پیش بینی می شود. اگر انتشار گازهای به دام انداختن گرما را کاهش دهیم، این افزایش به طور قابل توجهی کمتر خواهد بود.
افزایش دما در جهان ادامه خواهد داشت
تحقیقات اخیر نشان می دهد که دمای کنونی جهانی و سرعت گرمایش کنونی هر دو در ۲۴۰۰۰ سال گذشته بی سابقه بوده اند. انتظار می‌رود این روند ادامه یابد، اما کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای میزان گرم شدن هوا را در آینده کاهش می‌دهد.
قطب شمال به احتمال زیاد عاری از یخ می شود
انتظار می‌رود که پوشش یخی دریا در اقیانوس منجمد شمالی به کاهش خود ادامه دهد، و اگر پیش‌بینی‌های فعلی وجود داشته باشد، اقیانوس منجمد شمالی احتمالاً در اواخر تابستان اساساً بدون یخ خواهد شد. انتظار می رود این تغییر قبل از اواسط قرن رخ دهد.
افغانستان
کرهٔ زمین تنها یک اتموسفیر دارد، بنا بر این تاثیرات تغییر اقلیم از مرزهای سیاسی فراتر میروند. افغانستان یکی ازکشور های کمتر منتشر کننده گازهای گلخانه ای در جهان است، اما در میان ده کشوری قرار می گیرد که بیشترین آسیب پذیری در برابر تغییر اقلیم را دارند. تاثیر این بحران در افزایش خشکسالی ها که باعث گرسنگی و تنگدستی میشود آشکار است و متأسفانه اکنون مشخص شده است که ۲۰۲۲ یک سال دیگر خشک در بیشتر نقاط کشور خواهد بود.
مانند همه کشورهای دیگر، افغانستان نیز باید کمک کند، زیرا از قبل تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است. ایران نیز از نظر جغرافیایی در کمربند خشک جهان با دمای بالا و بارش باران و برف نسبتاً محدود قرار دارد. این امر باعث می شود که منابع آب به عنوان یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده توسعه باشد.
در سطح جهانی، تمام بخش های تولید و توسعه نیاز به دسترسی به منابع آبی دارند که بر اکوسیستم ها و تنوع زیستی فشار وارد می کند.
افزایش ۴۰٪ باران‌های سیل‌آسا در افغانستان و روزهای خشک در نواحی غربی و جنوب شرق کشور نیز از پیامدهای محسوس تغییر اقلیمی است. هرچند که نمی‌توان سهم‌بندی مشخصی از نقش گرمایش جهانی بر پیامدهای زیست‌محیطی محلی داشت، اما به طور کلی بروز خشکسالی و ایجاد چشمه‌های گرد و خاک در کشور و منطقه که منجر به افزایش بروز پدیده ریزگردها در شهرهای غرب و جنوب غربی و جنوب شرقی کشور شده است،
از دیگر اثرات ملموس افزایش دمای زمین و کاهش بارندگی است. کاهش روان‌آب‌های سطحی در فصل بهار و کاهش توان تولید برق‌آبی از دیگر تبعات کاهش بارندگی در کشور است. همچنین فرسایش خاک و فقر پوشش گیاهی مراتع کشور از آثار گرمایش جهانی در کشور است.
کاهش بارش و ذخایر آب محلی، منجر به بروز مسائل اجتماعی مانند تبعات اقتصادی در روستاها و رشد مهاجرت از روستاها به حواشی شهرها و بروز پیامدهای اجتماعی و اقتصادی نامطلوب حاشیه‌نشینی و از دست رفتن سرمایه‌های روستایی است.
اثراتی که دانشمندان مدت‌ها پیش‌بینی می‌کردند که از تغییرات آب و هوای جهانی ناشی میشود، اکنون رخ می‌دهد، مانند از بین رفتن یخ دریا، افزایش سریع سطح آب دریاها، و امواج گرمای طولانی‌تر و شدیدتر.
برخی از تغییرات (مانند خشکسالی، آتش سوزی و بارندگی شدید) سریعتر از آنچه دانشمندان قبلا ارزیابی کرده بودند رخ می دهند. در واقع، با توجه به پانل بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) - نهاد سازمان ملل متحد که برای ارزیابی علم مرتبط با تغییرات آب و هوایی تأسیس شده است - انسان های مدرن قبلاً هرگز تغییرات مشاهده شده در آب و هوای جهانی ما را ندیده اند و برخی از این تغییرات غیرقابل برگشت هستند.
دانشمندان اطمینان زیادی دارند که دمای کره زمین برای چندین دهه به افزایش خود ادامه خواهد داد، که عمدتاً به دلیل گازهای گلخانه ای تولید شده توسط فعالیت های انسانی است.
ششمین گزارش ارزیابی IPCC که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، نشان داد که انتشار گازها گرما توسط انسان از زمان پیش از صنعت (از سال ۱۷۵۰) تاکنون آب و هوا را نزدیک به ۲ درجه فارنهایت (۱.۱ درجه سانتیگراد) گرم کرده است. میانگین دمای جهانی انتظار می رود در چند دهه آینده به ۱.۵ درجه سانتیگراد (حدود 3 درجه فارنهایت) برسد یا از آن فراتر رود. این تغییرات تمام مناطق زمین را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
تفاوت بین تغییر اقلیم و گرم شدن کره زمین چیست؟
شدت اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی به مسیر فعالیت های آینده بشر بستگی دارد. انتشار بیشتر گازهای گلخانه ای منجر به تغییرات آب و هوایی بیشتر و اثرات مخرب گسترده در سراسر سیاره ما خواهد شد. با این حال، این اثرات آینده به مقدار کل دی اکسید کربنی که ما منتشر می کنیم بستگی دارد. بنابراین، اگر بتوانیم انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهیم، ممکن است از برخی از بدترین اثرات جلوگیری کنیم.
سطح دریا تا سال ۲۱۰۰ بین ۱ تا ۸ فوت (۲.۴ متر) افزایش خواهد یافت
از زمان شروع ثبت رکوردهای قابل اعتماد در سال ۱۸۸۰، سطح دریاهای جهانی حدود ۸ اینچ (۰.۲ متر) افزایش یافته است. تا سال ۲۱۰۰، دانشمندان پیش بینی می کنند که حداقل یک فوت (۰.۳متر) افزایش یابد، اما احتمالاً تا ۸ فوت (۲.۴ متر) افزایش یابد. ، اگر انتشار کربن را با نرخ فعلی خود ادامه دهیم. سطح دریا به دلیل آب اضافه شده از ذوب یخ های خشکی و انبساط آب دریا با گرم شدن آن بالا می رود.
حتی تغییرات کوچک سطح دریا می تواند باعث افزایش سیل شود، زیرا موج طوفان و جزر و مد با بالا آمدن سطح دریا و غرق شدن زمین در امتداد خطوط ساحلی ترکیب می شود تا سیل را در برخی مناطق تقویت کند. افزایش سطح دریا پس از سال ۲۱۰۰ ادامه خواهد داشت، زیرا اقیانوس به زمان بسیار زیادی نیاز دارد تا به طور کامل به شرایط گرمتر در سطح زمین پاسخ دهد. با ادامه گرم شدن آب اقیانوس ها، سطح دریاها همچنان بالا می رود.
افزایش سطح دریا عمدتاً به دلیل دو عامل مرتبط با گرمایش جهانی است: آب اضافه شده از ذوب صفحات یخ و یخچال های طبیعی و گسترش آب دریا در حین گرم شدن. نمودار اول تغییر سطح دریاهای جهانی را از سال ۱۹۹۳، همانطور که توسط ماهواره ها مشاهده می شود، ردیابی می کند.
تغییرات کوچک سطح دریا می تواند باعث افزایش سیل شود، زیرا موج طوفان و جزر و مد با بالا آمدن سطح دریا و غرق شدن زمین در امتداد خطوط ساحلی ترکیب می شود تا سیل را در برخی مناطق تقویت کند. افزایش سطح دریا پس از سال ۲۱۰۰ ادامه خواهد داشت، زیرا اقیانوس به زمان بسیار زیادی نیاز دارد تا به طور کامل به شرایط گرمتر در سطح زمین پاسخ دهد. با ادامه گرم شدن آب اقیانوس ها، سطح دریاها همچنان بالا می رود.
تغییرات آب و هوا در این قرن و پس از آن ادامه خواهد داشت
پیش بینی می شود که آب و هوای جهانی در طول این قرن و پس از آن به گرم شدن ادامه دهد. درجه تغییرات آب و هوایی و شدت تأثیرات در نهایت به میزان گازهای گرماگیر منتشر شده توسط انسان و نحوه انتشار آن بستگی دارد. آب و هوای زمین به آن انتشارات است.
طوفان ها قوی تر و شدیدتر خواهند شد
شدت طوفان های اقیانوس اطلس شمالی و همچنین فراوانی قوی ترین طوفان ها (رده 4 و 5) از اوایل دهه ۱۹۸۰ افزایش یافته است. دانشمندان پیش بینی می کنند که با ادامه گرم شدن آب و هوا، شدت طوفان و میزان بارندگی افزایش می یابد.
خشکسالی و موج گرما بیشتر
پیش بینی می شود که خشکسالی در جنوب غربی و امواج گرما (دوره هایی از هوای غیرعادی گرم که از روزها تا هفته ها طول می کشد) شدیدتر شود و امواج سرد شدت کمتری داشته باشد و کمتر شود.
پیش بینی می شود که همه فصول همچنان گرمتر شوند. تا پایان این قرن، اگر به انتشار گازهای گلخانه‌ای با نرخ فعلی ادامه دهیم، انتظار می‌رود که رویدادهای گرمای شدیدی که قبلاً تنها یک بار در هر ۲۰ سال رخ می‌داد، هر سال رخ دهد.
فصل طولانی‌تر آتش‌سوزی
گرم شدن هوا فصل آتش سوزی جنگلی را در غرب طولانی تر و شدیدتر کرده است و خشکسالی عمیق در منطقه بر خطر آتش سوزی افزوده است. دانشمندان تخمین می زنند که تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان در دهه های اخیر مساحت جنگل های سوخته شده را دو برابر کرده است. پیش بینی می شود تا حدود سال ۲۰۵۰ میزان مصرف زمین توسط آتش سوزی های جنگلی در ایالت های غربی بین دو تا شش برابر افزایش یابد. حتی در مناطق بارانی مانند جنوب شرقی، پیش‌بینی میشود که آتش‌سوزی‌ها حدود ۳۰ درصد افزایش یابد.
در سطح جهان، فصول آب و هوای آتش سوزی طولانی شده است. خشکسالی عامل اصلی انتشار آتش است، اما اخیراً فعالیت آتش سوزی در برخی از مناطق گرمسیری و معتدل به دلیل دمای گرمتر که اشتعال پذیری پوشش گیاهی را افزایش می دهد، افزایش یافته است. منطقه شمالی شمالی (شمالی‌ترین جنگل‌های زمین) در نزدیکی قطب شمال نیز آتش‌سوزی‌های بزرگ‌تر و مکررتری را تجربه می‌کند، و این ممکن است در آب و هوای گرمتر افزایش یابد.
آتش‌سوزی‌های بیشتر و فصل آتش‌سوزی طولانی‌تر باعث ایجاد خطرات سلامتی بیشتر از دود آتش‌سوزی میشود که ده‌ها میلیون نفر را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می‌دهد. در همین حال، هزینه‌های مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگلی طی ۳۰ سال گذشته ۱۱ برابر افزایش یافته است و بار مالی را بر خطر سلامت عمومی اضافه کرده است.
تغییرات در الگوهای بارش
تغییرات اقلیمی تأثیر ناهمواری بر بارش (باران و برف) در جهان دارد، به طوری که برخی از مناطق با افزایش بارندگی و سیل مواجه می شوند، در حالی که برخی دیگر با خشکسالی مواجه می شوند.
پیش‌بینی‌های آب و هوای آینده نشان می‌دهد که روند اخیر به سمت افزایش رویدادهای بارش‌های سنگین ادامه خواهد داشت. این بدان معناست که در حالی که ممکن است در برخی مناطق کمتر باران ببارد، زمانی که باران می بارد، بارش های شدید باران رایج تر خواهد بود.
فصل بدون یخبندان (فصل رشد) طولانی خواهد شد
طول فصل بدون یخبندان و فصل رشد مربوطه از دهه ۱۹۸۰ در حال افزایش بوده است و بیشترین افزایش در غرب ایالات متحده رخ داده است.
اگر انتشار گازهای گرماگیر با نرخ فعلی به رشد خود ادامه دهد، افزایش یک ماهه یا بیشتر در طول فصل رشد تا پایان قرن در بیشتر جهان پیش بینی می شود. اگر انتشار گازهای به دام انداختن گرما را کاهش دهیم، این افزایش به طور قابل توجهی کمتر خواهد بود.
افزایش دما در جهان ادامه خواهد داشت
تحقیقات اخیر نشان می دهد که دمای کنونی جهانی و سرعت گرمایش کنونی هر دو در ۲۴۰۰۰ سال گذشته بی سابقه بوده اند. انتظار می‌رود این روند ادامه یابد، اما کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای میزان گرم شدن هوا را در آینده کاهش می‌دهد.
قطب شمال به احتمال زیاد عاری از یخ می شود
انتظار می‌رود که پوشش یخی دریا در اقیانوس منجمد شمالی به کاهش خود ادامه دهد، و اگر پیش‌بینی‌های فعلی وجود داشته باشد، اقیانوس منجمد شمالی احتمالاً در اواخر تابستان اساساً بدون یخ خواهد شد. انتظار می رود این تغییر قبل از اواسط قرن رخ دهد.
افغانستان
کرهٔ زمین تنها یک اتموسفیر دارد، بنا بر این تاثیرات تغییر اقلیم از مرزهای سیاسی فراتر میروند. افغانستان یکی ازکشور های کمتر منتشر کننده گازهای گلخانه ای در جهان است، اما در میان ده کشوری قرار می گیرد که بیشترین آسیب پذیری در برابر تغییر اقلیم را دارند. تاثیر این بحران در افزایش خشکسالی ها که باعث گرسنگی و تنگدستی میشود آشکار است و متأسفانه اکنون مشخص شده است که ۲۰۲۲ یک سال دیگر خشک در بیشتر نقاط کشور خواهد بود.
مانند همه کشورهای دیگر، افغانستان نیز باید کمک کند، زیرا از قبل تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است. ایران نیز از نظر جغرافیایی در کمربند خشک جهان با دمای بالا و بارش باران و برف نسبتاً محدود قرار دارد. این امر باعث می شود که منابع آب به عنوان یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده توسعه باشد.
در سطح جهانی، تمام بخش های تولید و توسعه نیاز به دسترسی به منابع آبی دارند که بر اکوسیستم ها و تنوع زیستی فشار وارد می کند.
افزایش ۴۰٪ باران‌های سیل‌آسا در افغانستان و روزهای خشک در نواحی غربی و جنوب شرق کشور نیز از پیامدهای محسوس تغییر اقلیمی است. هرچند که نمی‌توان سهم‌بندی مشخصی از نقش گرمایش جهانی بر پیامدهای زیست‌محیطی محلی داشت، اما به طور کلی بروز خشکسالی و ایجاد چشمه‌های گرد و خاک در کشور و منطقه که منجر به افزایش بروز پدیده ریزگردها در شهرهای غرب و جنوب غربی و جنوب شرقی کشور شده است،
از دیگر اثرات ملموس افزایش دمای زمین و کاهش بارندگی است. کاهش روان‌آب‌های سطحی در فصل بهار و کاهش توان تولید برق‌آبی از دیگر تبعات کاهش بارندگی در کشور است. همچنین فرسایش خاک و فقر پوشش گیاهی مراتع کشور از آثار گرمایش جهانی در کشور است.
کاهش بارش و ذخایر آب محلی، منجر به بروز مسائل اجتماعی مانند تبعات اقتصادی در روستاها و رشد مهاجرت از روستاها به حواشی شهرها و بروز پیامدهای اجتماعی و اقتصادی نامطلوب حاشیه‌نشینی و از دست رفتن سرمایه‌های روستایی است.
avapress.com/vdcd9f0x5yt05s6.2a2y.html
تگ ها
مطالب مرتبط
[۲۵ ثور ۱۳۹۸] 
[۹ قوس ۱۳۹۴] 
[۲۱ میزان ۱۳۹۱] 
[۱۵ عقرب ۱۳۹۶] 
[۱۰ قوس ۱۳۹۸] 
