استراتژی غرب در افغانستان؛ چه کسانی از افشاگری دسایس آمریکا و ناتو در هراس‌اند؟!

حال سوال این است که چه جریان‌ها و افرادی از بازکردن توطئه‌های آمریکا و غرب و بیان دسایس شوم آنها علیه مردم افغانستان، ناراحت و نگران شده‌اند و برای دیده و شنیده نشدن صحبت‌های اینجانب اقدام به پخش و نشر پارازیت کردند و می‌کنند:
 
۱- دشمن
دشمن قطعا از اینکه دسایسش واضح ساخته شده و افکار عمومی نسبت به طراحان آن که آمریکا و اروپا باشند بیدار شوند، ناراحت می‌شوند و طبیعی است که بایستی از راه‌های مختلف به ساکت کردن صداهای بیدارگرانه اقدام کنند.
 
۲- مزدوران داخلی و منطقه‌ای دشمن
طبعا دشمن چه بسا در موارد زیادی، خود وارد اجرای دسیسه‌ها نمی‌شوند، بلکه عناصر دست‌آموز و وابسته آن کار جدی را روی دست می‌گیرند و طبق هدایت دشمن، گام به گام علیه بیدارگران مسلمان عمل می‌نمایند.
 
۳- بازماندگان حکومت جمهوری
البته حساب عناصر مسلمان و دلسوز در بدنه حکومت جمهوریت جداست، اما از رئیس جمهور گرفته تا اکثر وزرا، وکلا، معاونین، روسای دوایر و مدیران و پرسنل بخش‌های مختلف قوه‌های اجرائیه، مقننه و قضائیه، در اجرایی کردن استراتژی غربی‌ها شبانه‌روزی تلاش کردند و برای به فحشا کشاندن، ترویج فساد، لاابالی‌گری و بی دین کردن مردم از راه‌های گوناگون به ویژه تاسیس هزاران کلیسای خانگی، ایجاد و مدیریت هزاران فاحشه خانه، تبلیغ و ترویج فساد اداری و مالی در سرتاسر کشور به خصوص کابل کار جدی نمودند. حال که دست‌شان از کار گرفته شده، چه در داخل کشور بی سر و صدا زندگی می‌کنند و یا در کشورهای همسایه، منطقه و دنیا پناهنده شده‌اند، علاقه ندارند خیانت و خباثت‌شان رو شود و نیک می‌دانند اگر افشاگری‌ها تداوم بیابد در نهایت سرنخ به آنها نیز رسیده، نام‌شان مطرح خواهد گردید، از این رو با دست و پاچگی خاص تلاش گسترده را جهت فرافگنی علیه اینجانب شروع کردند.
 
۴- عوامل محلی دست‌اندرکار فساد و فحشا و بی‌دینی
این عوامل نیز نگران افشای چهره‌های خود ‌اند، چون از یکسو با مدیریت کلانترهای خود نان از این راه خورده‌اند و از سوی دیگر تا حدودی در میان اجتماع شناخته شده هستند، بسیار نگران از افشای رسمی و در سطح گسترده چهره‌های خود می‌باشند، بدین جهت برای در دست اقدام گرفتن فرافگنی، فعال وارد صحنه شده‌اند. ناگفته پیدا است که عوامل محلی، از میان اقشار مختلف اجتماعی هستند و اختصاص به چهره، قیافه، قوم و لباس خاصی نمی‌باشد.
 
۵- ساکتین
برخی جریان‌ها و شخصیت‌ها اگرچه دست اندرکار اجرای دسایس دشمن نبودند و با آنکه حضور جدی در ادارات زیر مجموعه حکومت داشتند و یا در چارچوب احزاب و تشکل‌های سیاسی، فرهنگی و آموزشی تاثیرگزار بودند اما با سکوت خود به نوعی نقش کمک کننده‌ی اجرای طرح‌های دشمن را بازی کردند.
چنانچه علاوه بر بخش فاحشه خانه‌ها که چه بسا بسیاری از آنها علنی فعال بودند، هزاران و بلکه ده‌ها هزار معتاد در گوشه و کنار شهرهای ولایات به خصوص کابل و اخصا زیر پل سوخته و از قسمت سیلو تا سر پل و از آنجا تا ایستگاه تلگراف مثل قطار مورچه صف کشیده و درحال استفاده مواد بودند، برای این حضرات قابل مشاهده بود اما کمترین اقدامی برای جمع کردن و جلوگیری نمودن از ازدیاد روز افزون معتادها، نکردند.
 
۶- حسودان
عده‌ای که خود اهل کار و فعالیت نیستند زورشان می‌دهد که ببینند دسته‌ای از شخصیت‌ها و جریان‌های فعال در تمام زمینه‌های فکری فرهنگی و رسانه‌ای فعال ما یشاء هستند و در هرحال مترصد فرصت‌اند تا عقده دل وا کنند و جریان‌ها و افراد فعال را با حرکت‌های تخریبی و تضعیفی در ردیف خود پائین بیاورند. از این رو از هیچگونه اتهام وارد کردن ابا ندارند و از هر راه ممکن تبلیغی، چه در میدان حقیقی و چه در فضای مجازی به سمپاشی مغرضانه اقدام کرده به هر فضای مسمومی دامن می‌زنند.
 
۷- متعصبین و متحجرین قومی
این عده کاری ندارند جز اینکه هر حرکتی را قومی جلوه داده و طرف مقابل خود را نیز متهم به کار قومی کرده، شروع به کوبیدن‌شان کنند. چنانچه اینجانب بحث فحشا را عمومی مطرح کردم و در دشت برچی نیز علاوه بر اقوام مختلف، حتی برادران و خواهران اهل سنت ما هم بسیار وسیع و گسترده حضور دارند، اما بلافاصله شروع کردند  به واقوما گفتن و اینجانب را متهم کردند که علیه قوم خاص حرف زدم و اتهام وارد کردم. این در حالی است که از ابتدای مبارزه تا حالا حتی یک کلمه، نه نوشتاری و نه گفتاری، نه در میدان حقیقی و نه فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی، بر ضد و یا حمایت از قومی صحبت نکردم بلکه هدف قرار دادن قومیت را شرک دانسته، تحت هیچ شرایطی در این دام نیفتاده و با حول و قوه الهی تا آخر نیز نخواهیم افتاد بلکه محور حرکت من و همکارانم؛ اسلام و تفکر و اندیشه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بوده و تمام مردم مسلمان افغانستان را نیز شایسته چنین محوریتی دانسته، در خدمت همه‌شان بوده و تا آخر نیز خواهیم بود.
 
۸- مخالفان امارت اسلامی
در صحبت روز شنبه خود در مشهد مقدس حقیقتا نکات مثبتی از حکومت امارت اسلامی بیان کردم و بحث فاحشه خانه‌ها و کلیساهای خانگی را هم که گفتم، قبل از آمدن امارت با بعد از آن را مقایسه کردم و گفتم امارت اسلامی خدمات زیادی انجام داده و کارهای بسیار مثبت فشرده‌ای کرده اما تنها دو تای آن کافیست که حکومت امارت اسلامی را به هزار مرتبه بهتر از حکومت جمهوریت بدانیم و آن دو کار مثبت از میان برداشتن فاحشه خانه‌ها و کلیساهای خانگی است. در ادامه گفتم؛ در کشور به خصوص کابل، هزاران فاحشه خانه وجود داشت که ۹۶۰ تای آن در غرب کابل موقعیت داشتند که در نهادهای امنیتی آن منطقه ثبت شده بود و تنها در کابل ۵۰۰ کلیسای خانگی وجود داشت که ۳۰۰ تای آن در دشت برچی فعال بود که هر دو مورد با مدیریت و حمایت مالی شبکه‌های استخباراتی غربی در افغانستان ایجاد شده و ادامه حیات می‌داد. این شد که دشمنان قسم خورده و مخالفان شکمباره‌ی مادی‌گرا، از هم گسیخته و زبون امارت اسلامی بعضا در داخل و اکثرا از خارج، بهانه‌ی واهی در پیش گرفته، به دلیل ناراحتی از حمایت امارت اسلامی توسط اینجانب، اقدام به فرافگنی گسترده نمودند.
 
۹- رقبای حقیر و زبون
عده‌ای از گذشته با مرکز تبیان به ویژه اینجانب رقابت ناسالم و ناروا داشتند و هیچگاه نتوانسته بودند تا عقده‌گشایی کنند و دیدند بهانه‌ی خوبی در دسترس قرار گرفته، شروع کردند به تبلیغات مستقیم و غیر مستقیم علیه مرکز تبیان و شخص اینجانب اما غافل از اینکه تعز من تشاء و تزل من تشاء.
 
۱۰- نا آگاهان
دسته زیادی که شروع به فرافگنی علیه بیدارگری اینجانب کردند عناصر نا آگاه‌اند که تحت تاثیر جوسازی‌ها و فضاسازی‌های دشمن و بقیه عناصر، قرار می‌گیرند و بدون اینکه اینجانب را دقیق بشناسند و یا درکی از صحبت‌ها و مواضع‌ام داشته باشند، به صرف اینکه فلان جریان و فلان شخص فلان صحبت را کرده و یا اصولا وقتی وارد فضای مجازی می‌شوند پست‌ها و اظهار نظرهای اغواگرانه و فریبکارانه افراد و دسته‌جات خاصی را مشاهده می‌کنند گمان می‌کنند حتما خبر مهمی است و بدون تحقیق و تفحص، دست به قلم شده، مطالب دست و پاشکسته‌ای منفی و مذموم را سرهم نموده، بازتاب می‌دهند و یا صرفا جهت اشتراک گذاری محتوای دیگران اقدام می‌کنند.
 
۱۱- متفکرین دلسوز اما سطحی نگر
گروه دیگر که گرفتار دام فرافکنان شدند؛ متفکرین دلسوز اما سطحی نگری بودند که از بیان دیدگاه‌شان نسبت به سخنرانی اینجانب غرض و مرضی ندارند، اما به خاطر جوّ ایجاد شده و اشتباه در دریافت مقصود و مطلب اصلی من از آن سخنرانی، به اشتباه در قضاوت افتاده‌اند.
 
این در حالی است که از زمان ورود نیروهای اشغالگر غربی مخصوصا آمریکا و ناتو، صدها نهاد سایه تحت نام ترویج دموکراسی، خانه دموکراسی، خانه امن، خانه زنان، نهادهای حقوقی، جندر، زنان و دموکراسی، آزادی و برابری، به صورت سیل آسا و با پول‌های هنگفت و حمایت‌های فراقانونی در کشور سرازیر شدند و رشد قارچ گونه داشتند. نهادهایی که هزاران زن و دختر را با وعده‌های کذایی، پولهای کلان و کمک‌های غذایی جمع می‌کردند و در راستای اهداف و امیال پیدا و پنهان‌شان آموزش داده و تربیت می‌کردند، تعدادی از مراکز آموزشی و حتی لیسه‌های خصوصی، جلسات و برنامه‌های ساز و آواز و رقص و پایکوبی را به صورت دسته جمعی به نام فرهنگ و هنر قومی برگزار می‌کردند و برای عادی سازی روند اختلاط، رفاقت و دوستی‌های فراجنسیتی و ساز و آواز و رقص و پایکوبی جوانان تلاش می‌کردند.
مبلغان مسیحی و مزدوران آنان در سراسر کابل مخصوصا مناطقی که آنان احساس آرامش و امنیت نسبی داشتند بیشتر از همه جا در راستای تبشیر و تبلیغ مسیحیت از راه تطمیع مالی و ترویج فساد اخلاقی گسترده و عمیق‌تر، عمل می‌کردند.
 
برکسی پوشیده نیست که در بسیاری از ولایات، مخصوصا کابل و نقاط مشخص آن، برای ترویج بد حجابی حتی افرادی اجیر شده با پوشیدن لباس نامناسب، مانور می‌دادند. مدعیان دلسوزی امروز جامعه، چرا در زمان جمهوریتِ فساد و فحشا سکوت می‌کردند که صدها زن و دختران جوان برای رسیدن به ارگ در قبال اندک کار و پول مجبور بودند از فیلتر فضلی گروپ عبور کنند؟!
فقر و فلاکت و بدبختی را یک عده یدک می‌کشند و فریاد وامصیبتا سر می‌دهند که چرا به جای پرداختن به فقر و مشکلات دامن‌گیر مردم، به این مسائل بدنام کننده پرداخته می‌شود؟! مگر نمی‌دانید و نمی‌دانیم که میلیون‌ها پول بی‌زبانی که از سراسر دنیا به صورت سیل‌آسا وارد کشور می‌شد بخشی از آن به جیب همین نهادها و مراکز فحشا و فساد می‌رفت که زنان و دختران مردم را به دام جنایت و خباثت‌شان کشاندند؟!
صدها و هزاران زن به خاطر دریافت معاشات و حقوق پدران و شوهران شهید‌شان وقتی به برخی از نهادهای امنیتی مراجعه می‌کردند؛ در قبال پرداخت حقوق پدران، برادران و شوهران شهید‌شان از آنان مطالبات و درخواست‌های جنسی صورت می‌گرفت.
آن زمان کجا بودند که پایگاه بگرام و سایر نهادهای نظامی غربی محل رفت و آمد هزاران دختر برای عیاشی و خوشگذرانی نظامیان آمریکایی بود؟ !
هیچ زن و دختری نیست که در قالب نیروهای امنیتی از دست فساد پیشگان شرابی اذیت و آزار نشده باشد؟!
گزارش‌های تکان دهنده و افشاشدن آن توسط رسانه‌های غربی و یا مورد حمایت غرب، خودش روایت تلخ و تکان دهنده‌ای است که باید بسیار قبل‌تر از این مورد بررسی و کنکاش قرار می‌گرفت.
نمی‌شود از آن چشم پوشید و یا نادیده گرفت، بلکه لازم است تا عزم جدی و اراده آهنین و غیرت اسلامی را در راستای جمع کردن و خشکاندن ریشه‌های فساد آمریکایی و مزدوران آن و نیز جبران خسارت‌های به خصوص معنوی به جامانده از این شیطان بزرگ به کار ببریم نه اینکه ازین خباثت و جنایت‌ها نه تنها چشم پوشی کرده آنرا نادیده بگیریم و به محکومیت و تضعیف افراد و جریان‌هایی بپردازیم که به افشای جنایات مادی و معنوی غربی‌ها در راس آمریکا، در افغانستان همت گمارده سالها در این حوزه و میدان با خون دل خوردن و عرق ریزی و حتی دادن بهای جانی، کار و فعالیت دارند.
 
با این حال جای تاسف است کسانی حتی برخی عمامه به سرهایی که دقیقا از اوضاع و احوال دوران جمهوریت آگاهی عینی دارند نسبت به افشاگری اینجانب در مورد استراتژی غربی‌ها مبنی بر ترویج فساد و سازماندهی فحشا، لاابالی‌گری و بی‌دینی، واکنش غیر منصفانه و چه بسا مغرضا نشان دادند اما به هرحال بنده و همکاران من در مرکز تبیان و دیگر مجموعه‌های تحت مدیریتم قطعا جهت انجام رسالت فکری، فرهنگی و رسانه‌ای فروگذار نکرده، در هر مقطع زمانی و مکانی در راستای بیدارگری افکار عمومی، افشای چهره‌ها و نیز دسایس دشمن و بیان وظایف مردم به خصوص هموطنانم از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نخواهیم کرد.
 
یادآوری؛ در چند پاراگراف آخر از اسامی و ادبیاتی استفاده شده است که یکی از دوستان خوبم از استرالیا برایم ارسال کرده است.