پیوند با قیام محرم سبب اقتدار، و‌ دشمنی با آن، موجب نابودی می‌شود/ امسال اهمیت توجه حکومت به مجالس حسینی بیشتر است

خبرگزاری صدای افغان (آوا)-کابل: به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم‌الحرام و سالروز شهادت سید و سالار شهیدان، حضرت امام حسین(ع) و یاران پاکبازش، کنفرانس خبری تحت عنوان «مجالس محرم و فرصتی برای بهره‌برداری و وظایف برگزارکنندگان، وعاظ، مردم و حکومت» از سوی مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان با حضور علما، روحانیون، متنفذین، جوانان و فرهنگیان و اصحاب رسانه در کابل برگزار شد. در این گزارش، مشروح سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری و پاسخ ایشان به سوالات خبرنگاران را از نظر می‌گذرانید.
 
مشروح سخنان ریاست عمومی مرکز تبیان و‌ خبرگزاری صدای افغان (آوا) در کنفرانس خبری «مجالس محرم و فرصتی برای بهره‌برداری و وظایف برگزارکنندگان، وعاظ، مردم و حکومت» و پاسخ ایشان به خبرنگاران حاضر در این کنفرانس خبری به شرح ذیل است:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی سیدنا محمد و آله الاطیبین
رب اشرح لی صدری و یسرلی امری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی
اما بعد؛ «و افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد»
 
محرم و عاشورا یک دانشگاه الهی و بی‌مانند است
ابتدا فرارسیدن سالروز شهادت مولای ما، حضرت امام حسین(ع) و یاران باوفایش را تسلیت می‌گویم و تشکر و سپاس از همه‌ی عزیزانی که در این نشست خبری حضور به هم رساندند.
جای شک نیست که محرم و عاشورا، خودش یک دانشگاه است، دانشگاه الهی و اسلامی که در هیچ کشور و در هیچ نقطه‌ی دنیا، همانند آن بنا نشده است. اگر هر فرد و جریان و کشوری در بستر این دانشگاه حضور پیدا کند و از آن بهره بگیرد، فرد و جریان و کشوری قوی و قدرتمند خواهد بود. برای اینکه ما بتوانیم از این دانشگاه بهره‌برداری درست بکنیم، باید برای پُرشوری و شکوفایی این دانشگاه تلاش بکنیم و زحمت بکشیم. بنابراین محرم و عاشورا هر مقدار که پرشکوه‌تر تجلیل شود، پُربارتر خواهد بود.
 
امام حسین (ع) به عزاداری ما نیازی ندارد؛ ما با تجلیل از محرم مقتدر می‌شویم
درست است که تجلیل از محرم و عاشورا در حقیقت ارج‌گذاری مقام و موقعیت حضرت امام حسین(ع) و سایر شهدای کربلا خواهد بود، اما واقعیت امر این است که نه امام حسین(ع) و نه سایر شهدای کربلا به عزادری ما و برگزاری مجالس ما هیج نیازی ندارند. بر این اساس ما هر مقدار پرشکوه به محرم و عاشورا بپردازیم، به مقام و موقعیت آنها افزوده نمی‌شود و هر مقدار هم بی‌توجهی کنیم، از مقام و موقعیت آنها کاسته نمی‌شود. این ما هستیم که به محرم و عاشورا و به درس‌های این دانشگاه نیاز داریم تا از طریق آن خود را در همه‌ عرصه‌های دنیوی و اخروی قوی بسازیم و در همه میدان‌ها با اقتدار شویم و در دنیا زندگی با عزت و در آخرت سعادت کامل داشته باشیم.
 
اولین ذی‌سهم مجالس حسینی: برگزارکنندگان آن
اینجاست که ما خود را موظف می‌دانیم که به بحث محرم و عاشورا بیشتر توجه کنیم. بنابراین کسانی که ذی‌سهم‌اند باید برای برگزاری مجالس محرم و عاشورا بیشتر تلاش بکنند. اولین ذی‌سهم‌های محرم و عاشورا، برگزارکنندگان این مراسم و مجالس هستند. یعنی مسئولین مساجد، مسئولین حسینیه‌ها و هیأت‌های مذهبی و هر فرد و مجموعه‌ای که در گذشته‌ اقدام به برگزاری این مجالس کرده‌اند و حالا هم می‌کنند، اینها باید بیش از هر کسی در راستای برگزاری مجالس و محافل محرم تلاش نمایند و نهایت عزم و جدیت خودشان را به کار بگیرند تا این مجالس و محافل پرشکوه و پرگستره و پرکیفیت باشد تا در نهایت مورد بهره‌برداری حداکثری قرار بگیرد.
 
دومین ذی‌سهم مجالس حسینی: وعاظ و مبلیغن
ذی‌سهم بعدی وعاظ و مبلغین هستند. اینها در عرصه محرم بیش از هر ذی‌سهم دیگری مسئولیت دارند، لذا باید اهداف امام حسین (ع) را به درستی تبیین کنند. هدف مهم حضرت امام حسین(ع) امر به معروف و نهی ار منکر و اقامه این واجب الهی بود. امام حسین(ع) نه به خاطر شهادت حرکت کرد و نه به خاطر به دست گرفتن قدرت، بلکه عزم و جدیت ایشان این بود که امر به معروف و نهی از منکر این واجب الهی را در جامعه اقامه کند. خوب، اگر بعد از این حرکت پیروز می‌شد قطعا حکومت تشکیل می‌داد، چرا که وظیفه یک امام معصوم(ع) این است که در صورت فراهم شدن شرایط، حکومت تشکیل بدهد. به هر حال امام حسین(ع) در جنگ با یزید و عواملش پیروز نشد و به شهادت رسید. ایشان به حصول یکی از این دو پیامد اطمینان داشت و نهایتا با پیامد شهادت مواجه شد. بنابراین سخنرانان باید به تمام موضوعات ریز و درشتی که مربوط به محرم و عاشوراست توجه کنند و به آنها بپردارند.
 
برگزارکنندگان مجالس حسینی به دنبال سخنرانانِ اثرگذار باشند
از سوی دیگر، برگزارکنندگان مجالس هم باید توجه داشته باشند که به دنبال سخنران‌ها و مبلغینی باشند که حقیقتا بتوانند مطالب تاثیرگذار و مورد نیاز جامعه را ارایه کنند، یعنی سخنرانانی نباشند که امام حسین (ع) را در سال ۶۱ هجری مورد تحلیل‌ و بررسی قرار دهند و به بحث جنگ و شهادت و بحث دفن در همان سال ۶۱ بپردازند اما هیچ صحبتی از به روز بودن امام حسین(ع) نداشته باشند و در رابطه با اینکه آیا ما امروز هم خط امام حسین(ع) و یا خط یزید داریم یا نداریم و آیا امروز هم تقابل میان این دوخط وجود دارد یا ندارد و یا اینکه جبهه‌ حق کدام است و جبهه باطل کدام است، هیچ‌ گپی نزنند. اگر یک سخنران نتواند این مباحث را به درستی به تحلیل بگیرد و مطالب روشن‌کننده و جهت‌دهنده ارایه کند، چنین سخنرانی به جز اینکه وقت مردم را تلف بکند و باعث تخدیر افکار جامعه و به انحراف رفتن توان جامعه شود کار دیگری نمی‌کند.
بنابراین است که دست‌اندرکاران مجالس محرم باید توجه داشته باشند که چنین آدهم‌هایی را برای درگیر کردن و اتلاف وقت مردم به پشت تریبون‌ها نیاورند و اجازه ندهند که این‌ها روی منابر پیامبر اسلام(ص) جلوس بکنند. در واقع وظیفه اصلی مال مسئولینِ هیأت‌ها و مساجد و حسینیه‌ها است.
 
سخنرانان مجالس باید به مسایل روز جامعه و کشور بپردازند
ما امروز مسایل خیلی زیادی داریم که سخنرانان ما باید در مورد آنها به بحث بپردازند، از جمله مسایل روز کشور باید مورد ارزیابی قرار بگیرد، اینکه ما امروز در چه شرایطی هستیم و وضعیت داخلی کشور ما چگونه است؟ دوستان ما چه کسانی و مخالفین ما چه افراد و جریان‌هایی هستند؟ دشمنان ما چه تصمیماتی برای این کشور دارند و‌ چه تلاش‌هایی می‌کنند تا مردم را از مسیر اصلی حسینی خارج کنند و در مسیر یزید و یزیدیان تاریخ قرار بدهند؟، قطعا اینها مباحثی است که نیاز به روشنگری دارد و افکار مردم ما بایستی روشن شود که ما امروز در چه موقعیتی قرار داریم و در بیست سال گذشته شرایط ما چگونه بوده، آیا خوب بود یا بد بود؟ اگر خوب بود چه خوبی‌هایی داشت، باید مستند بیان شود. اگر در طول بیست سال گذشته بدی‌هایی وجود داشت و کشور تحت اشغال دشمن بود، کدام جریانات ادامه‌دهنده آن وضعیت بودند؟ شرایط امروز کشور ما چگونه است؟ آیا خوب است یا بد است؟ اگر خوب است خو‌بی‌هایش کجاست؟ چه بدی‌هایی در شرایط موجود وجود دارد؟ سخنرانان باید اینها را یکایک بیان و تحلیل کنند.
 
سخنرانان باید تبیین کنند که علت سیاه‌نمایی‌های دشمنان علیه حکومت و مردم افغانستان چیست
سخنرانان ما بایستی ترس را کنار بگذارند و خدا و ائمه معصومین(ع) را ببینند. ما که پُرقدرت‌تر از خدا نداریم و این درست نیست که از خدا نترسیم ولی از بندگان خدا بترسیم و یا از ائمه معصومین(ع) حساب نبریم ولی از دم و دستگاه حکومت‌ها حساب ببریم. نه، بایستی در مسیر حق قرار بگیریم و حق را بگوییم. امروز وضعیت کشور ما چگونه است و بعد از دو سال حکومت امارت اسلامی ما در چه شرایطی قرار داریم؟ این همه سیاه‌نمایی‌هایی که توسط دشمنان و عناصر فریب‌خورده صورت می‌گیرد به چه دلیل است؟ چرا این همه سیاه‌نمایی صورت می‌گیرد و چرا علما و دانشمندان و‌ مردم ما در برابر این سیاه‌نمایی‌ها کاری نمی‌کنند؟! چرا مطرح نمی‌شود که دستاوردهای امارت اسلامی در دو‌ سال گذشته چه بوده است؟ آیا روحانیت و سخنرانان به این موضوع می‌پردازند یا خیر؟ اگر نمی‌پردازند که قطعا در حق مردم ما ظلم می‌کنند. امروز شرایط کشور ما به مراتب بهتر از زمان جمهوریت است. افغانستان در زمان جمهوریت صددرصد اشغال بود و تمام کشورهای کفر و نفاق بر آن سیطره داشتند و برنامه‌های مختلفی را در جهت به بردگی کشیدن و به اسارت در آوردن ملت ما انجام می‌دادند.
در حال حاضر وقت آن نیست که من یکایک بیان کنم که در گذشته چه توطئه‌هایی وجود داشت و چه خیانت‌هایی بر حق این ملت صورت گرفت و چه وضعیتی بر مردم ما تحمیل و مستولی گردید!
 
چرا ریشه مشکلات کنونی کشور و نیز دستاوردهای حکومت بیان نمی‌شود؟!
امروز هم اگر یک سلسله مشکلات و معضلات در کشور می‌بینیم ریشه در گذشته‌ی ۲۰ ساله و حتی قبل‌تر از بیست سال دارد و‌ ما امروز تبعات آن مشکلات را داریم متحمل می‌شویم. در دوران جمهوریت ده‌ها نوع توطئه در این کشور وجود داشت. اما امروز یکی از مشکلات عمده‌ای که در کشور وجود دارد بحث اقتصادی است. بحث اقتصادی‌ای که هم ریشه در گذشته دارد و هم ناشی از تحریم‌هایی‌ است که امروز دشمنان اسلام در رأس امریکا بر مردم ما تحمیل کرده‌اند. با این وجود در بسیاری از عرصه‌ها پیشرفت‌ها و دستاوردهایی متعدد مشاهده می‌شود. من بخشی از این دستاوردها و پیشرفت‌ها را در یک نوشته تحت عنوان «دلایل تعامل با امارت اسلامی» نوشته‌ام که در خبرگزاری صدای افغان آوا موجود است و دوستان می‌توانند نکات مثبتی که در طول دو سال گذشته وجود داشته و فرصت‌هایی که ‌پیش آمده اما تاکنون اصلا بازگو نشده است را ببینند. متاسفانه مردم ما اصلا نمی‌دانند که ما چه فرصت‌های گران‌بهایی به دست آورده‌ایم که باید از آنها بهره‌برداری کنیم.
 
سخنرانان باید با روشنگری از وضعیت کشور، زمینه حضور شخصیت‌ها و مردم را در داخل فراهم کنند
سخنرانان ما باید به این موضوعات بپردازند. اگر مشکلات وجود دارد مردانه بگویند قطعا اشاره به آنها موثر است. در این میان، ماه محرم شرایط و فضا و بستر خیلی مناسبی را فراهم می‌کند تا سخنرانان محترم به این موضوعات بپردازند و زمینه حضور مردم را در صحنه فراهم کنند و فراخوان بدهند به سایر شخصیت‌های ما تا بیایند در کشور ورود پیدا نموده و‌ کار بکنند و در راستای رشد و پیشرفت کشور تلاش بکنند و زحمت بکشند.
 
سومین ذی‌سهم مجالس حسینی: عموم مردم
ذی‌سهم‌های دیگری که در برگزاری مجالس محرم می‌توانند نقش بسیار پررنگی داشته باشند مردم هستند. مردم بایستی با تمام توان در مجالس محرم حضور پیدا کنند و از این فضا بهره‌برداری نمایند. فرصت محرم فرصت یادگیری است. فرصت محرم فرصت دانش‌افزایی است. فرصت محرم فرصت بالابردن معارف دینی است.‌ فرصت محرم فرصت تهذیب و تزکیه است. فرصت محرم فرصت قوی ساختن درون و فراهم‌سازی زمینه‌های رشد و تعالی مادی و معنوی است. به گفته بعضی از بزرگان، فرصتی که محرم برای رشد و پیشرفت و خدایی شدن انسان و ارتقای معارف دینی و علمی او فراهم‌ می‌کند، بیشتر و بالاتر از ماه رمضان است.
 
مردم باید فرصت محرم و تاسوعا را قدر بدانند
مردم باید از هر کار دیگر و گرفتاری دیگری که دارند دست بکشند و به بحث محرم بپردازند. این کار هم ثواب دنیوی و اخروی دارد و هم در همه عرصه‌ها به نفع انسان است. وقتی محرم این‌همه فضیلت و شاخصه و این‌همه تاثیرات و فواید دارد، چرا مردم ما ساکت بنشینند؟! اگرچه مردم افغانستان ثابت کردند که همواره در میدان‌های گوناگون و در فرصت‌های مختلف توانسته‌اند از ماه محرم بهره‌برادری کنند، اما باز هم هر مقدار که ما به بحث محرم بپردازیم کم پرداخته‌ایم. لذا در شرایط فعلی که زمینه و شرایط و فرصت بیش از زمان جمهوریت فراهم است، مردم افغانستان بایستی در صحنه‌های عاشورایی و محرمی حضور گسترده و جدی داشته باشند.
 
چهارمین ذی‌سهم مجالس حسینی: رسانه‌ها
ذی‌سهم بعدی هم رسانه‌ها هستند. اگرچه رسانه‌ها همواره در این عرصه به وظایف خودشان پرداخته‌اند اما باز هم بایستی بیشتر وقت بگذارند و به زوایای گوناگون محرم بپردازند و این فرصت مهم و تاثیرگذار را برای مردم توضیح بدهند و تبیین بکنند و آنان را روشن نمایند، تا اینکه ما بتوانیم بیش از هر زمان از فرصت محرم بهره‌برداری کنیم. رسانه‌‌ها چشم بینا و گوش شنوای جامعه و مردم هستند. رسانه‌ها قوه و قدرت نظارت‌کننده و رهبری‌کننده‌ اذهان جامعه‌اند، بنابراین رسانه‌ها در این عرصه بایستی تلاش کنند و زحمت بیشتر بکشند و البته ثوابش را هم خواهند گرفت.
 
پنجمین ذی‌سهم مجالس حسینی: حکومت و مسئولین حکومتی
ذی‌سهم بعدی که در بحث محرم حقیقتاً می‌تواند نقش پٌرزنگ و جدی داشته باشد خود حکومت است. حکومت برای پٌرشور برگزار شدن محرم باید سنگ تمام بگذارد که البته طی دو سال گذشته امارت اسلامی و نهادهای مرتبط در این زمینه تلاش زیادی کرد‌ه‌اند تا محرم به صورت پرشور و در امنیت برگزار شود، اما امسال قطعاً توجه بیشتر و تلاش بیشتری نیاز دارد، چون دشمنان تلاش دارند تا به افکار عمومی دنیا نشان بدهند که افغانستان جای مناسب و آزادی نبوده و در معرض خطر استبداد و‌ مشکلات مختلف است و مردم آزاد نیستند و نمی‌توانند حتی از محرم خود تجلیل بکنند و این‌جا است که بسیار بسیار می‌طلبد تا حکومت در این عرصه ورود جدی داشته باشد و هم زمینه‌های تامین امنیت بیشتر این مراسم و مجالس را فراهم کند تا ان‌شاءالله امسال مانند سال قبل با کمترین آسیب، بیشترین بهره‌برداری را از ماه محرم داشته باشیم.
 
مجالس حسینی فرصت خوبی برای مسئولین حکومت است
از طرف دیگر جای شک نیست که محرم فرصت بسیار مناسبی را فراهم می‌کند تا مرتبطین امارت اسلامی‌ و مسئولین بخش‌های مختلفِ وزارتخانه‌ها بیایند وارد جلسات مردمی شوند، با مردم رو در رو صحبت بکنند، مشکلات کشور و معضلاتی را که حکومت با آن مواجه است بیان بکنند، قطعا نیاز به همکاری مردم دارند،  نیازمندی‌های خودشان را مطرح نمایند، ارتباط نزدیک با مردم برقرار بکنند، به دستاوردهایشان اشاره نمایند و در راستای گسترده ساختن پایگاه‌های اجتماعی و سیاسی و نظامی و فرهنگی و اقتصادی خود در سطح مردم تلاش بکنند. ماه محرم برای این امور بهترین فرصت است.
 
پیوند با محرم سبب اقتدار، و‌ دشمنی با محرم موجب فنا و‌ نابودی می‌شود
جای شکی نخواهد بود که حاکمیت هر مقدار با محرم و پیروان محرم پیوند برقرار بکند به همان میزان به استحکام پایه‌های حکومت افزوده خواهد شد و به همان میزان حاکمیت قدرتمند خواهد شد. ما در طی مطالعات مختلفی که کردیم و کردند، متوجه شدیم و متوجه خواهیم شد که هر فرد و جریان و هر حکومتی که با قیام محرم و محرمی‌ها بوده است و در مسیر افکار و اندیشه محرم قرار داشته است، هم قدرتمند و هم ماندگار بوده است. از سوی دیگر، جای شکی نیست که هر فرد و هر جریان و هر حکومتی که در برابر اندیشه محرم و در برابر خط حسینی قرار بگیرد محکوم به فنا خواهد بود. تصمیم خداوند متعال و برنامه خالق هستی این است که خط محرم و عاشورا به نتیجه برسد و زمینه‌های ظهور توسط این خط و این اندیشه و توسط محرمی‌ها و توسط پیروان و حامیان محرم فراهم شود و حضرت امام مهدی (عج) ظهور کند و حکومت عدل مهدوی در سرتاسر عالم برقرار شود. یک بچه کم‌سن هم این تاثیرگذاری را درک می‌کند و لذا طبیعی‌ است که عقلای عالم به این نتیجه رسیده‌اند.
 
مردم افغانستان با تأسی به محرم مستکبران را شکست دادند
به همین خاطر شما می‌بینید که هرچه از عمر تاسوعا و عاشورای محرم می‌گذرد، شعاع اندیشه و تفکر حسینی فراگیرتر می‌شود. شما زائران اربعین را می‌بیند که هر سال ۱۰ میلیون، ۲۰ میلیون، سال گذشته ۳۰ میلیون و همین‌طور افزایش می‌یابد. تنها بحت عراق هم نیست، در سایر کشورها حتی در شاخ افریقا از این تفکر تجلیل می‌شود، افغانستان که مهد مبارزه و انقلاب و مهد دین و اسلام و فرهنگ اسلامی بوده است و در سده‌های مختلف در این کشور از این اندیشه و تفکر حمایت و‌ پشتیبانی شده و ملت در این مسیر قرار داشته است. مردم افغانستان با تأسی به همین اندیشه انگلیسی‌ها را شکست دادند، مردم افغانستان با پیروی از همین اندیشه با لشکریان شوروی رقابت کردند و شوروی را با شکست مواجه کردند، مردم افغانستان -چه طالب و چه غیر طالب- همه با تأسی به همین اندیشه در برابر امریکایی‌ها پیروز شدند و موفق شدند و آنان را شکست دادند که نه تنها در منطقه بلکه در سطح دنیا آبرو و حیثیت آمریکا را بردند.
 
عمل بر اساس اندیشه حسینی، زمینه‌ساز اقتدار افغانستان
امروز هم حکومت و مردم افغانستان و شخصیت‌ها و جریان‌ها زمانی می‌توانند به صورت قوی و قدرتمند در صحنه و عرصه حاضر شوند و از افغانستان، یک افغانستان الگو و یک افغانستان مجاهد و قهرمان بسازند و آن را به عنوان کشوری مطرح نمایند که سایر کشورها و ملت‌ها به این کشور و ملت تأسی و پیروی بکنند که ما بر اساس اندیشه عاشورا و محرم و امام حسین(ع) عمل بکنیم و اساسات اسلام را در این کشور بیش از گذشته محکم نماییم و بر اساس احکام و موضوعات دینی، مذهبی و مکتبی عمل بکنیم.
 
عاشورا و‌ محرم مختص به شیعیان نیست؛ امسال حمایت از مجالس حسینی از سوی حکومت اهمیت بیشتری دارد
من به سهم خود در این نشست و جلسه از امارت اسلامی بسیار تشکر می‌کنم که نسبت به برگزاری مجالس محرم، هم در سال اول اهتمام و دغدغه داشت و هم در سال گذشته این اهتمام و دغدغه وجود داشت و هم امسال این اهتمام و دغدغه را داشته است؛ اگرچه رسانه‌های مغرض و شبکه‌های اجتماعیِ دشمن در تلاش بوده و هستند تا نشان بدهند که در بحث محرم محدودیت‌هایی ایجاد شده است و آزادی عمل برای شیعیان وجود ندارد -البته اینکه ما محرم را به شیعیان مختص کنیم یک جفا و ظلم است چرا که شیعیان بخشی از این جمعیت و بخشی از این امت‌اند که پیرو تفکر امام حسین (ع) هستند و ایشان نه تنها مربوط به کل امت مسلمه بلکه مربوط به کل بشریت است- اما به هر حال، امارت اسلامی امسال هم در زمینه محرم شرایط و فرصت‌های خوبی را فراهم کرده و حمایت‌های خوبی را از مجالس و محافل به عمل آورده است تا اینکه مجالس و محافل محرم به خوبی و به شایستگی برگزار شود و کار به فرجام برسد.
 
تفکر و منش محرمی نباید محدود به این ماه باشد
البته این به این معنا نیست که تفکر و‌ منش محرم فقط در ایام دهه محرم و عاشورا و تاسوعا باشد، خیر! ما مردم افغانستان باید در طول سال‌ محرمی باشیم و عاشورایی عمل بکنیم تا اینکه در برابر مشکلات و معضلات و سختی‌ها فایق بیایم و موفق شویم. باز هم از امارت اسلامی و دست‌اندرکران این حکومت تشکر می‌کنم و سپاس می‌گویم که در بحث عزاداری محرم اهتمام و دغدغه‌ی خوبی به خرج دادند. من صحبت‌های خود را تمام می‌کنم و اگر سوال و‌ گپی وجود داشته باشد آماده صحبت با رسانه‌های محترم هستم.
 
بخش دوم‌ کنفرانس خبری؛ پرسش و پاسخ با اهالی رسانه
سوال خبرنگاران: شما در ابتدای سخنان خود گفتید که مراسم‌های علنی باید پرشکوه‌تر برگزار شود و از حکومت هم خواستید که امنیت را تامین کند، ولی در سطح شهر حال و‌ هوای محرمی کمتری مشاهده می‌شود. به نظر شما دلیل این مسئله چیست؟
پاسخ حسینی مزاری: من فکر می‌کنم که دلیل عمده آن مربوط به بحث امنیت است. علمای اهل تشیع در تعامل و صحبتی که با مراجع ذیربط امارت اسلامی داشته‌اند به این نتیجه رسیدند که در سطح شهر زدن طاقچه و سیاه‌پوش به غیر از آن مراکزی که عزاداری در آنها برقرار است انجام نشود. بیشتر دغدغه امارت اسلامی بحث تامین امنیت مراکز و حسینیه‌ها و مساجد است و با توجه به شرایط موجود کشور که دو سال است معضلات و سختی‌های جدی را دارد پشت سر می‌‌گذارد و شرایط کشور آهسته آهسته دارد خوب می‌شود و بسیاری از کشورهای منطقه و دنیا در حال باز کردن باب تعامل و به رسمیت شناختن این حاکمیت‌اند، لذا امارت سعی می‌کند که امسال مشکلات امنیتی به وجود نیاید تا آن مشکلات دستمایه‌ی دشمنان و کشورهای دشمن قرار نگیرد تا آنان این زمینه تعامل و به رسمیت شناختن را تخریب و وجهه‌ی حاکمیت امارت اسلامی را تخدیش نمایند، بنابراین بیشترین توجه و بیشترین تمرکز روی بحث تامین امنیت است و هر کاری هم که تا هنوز صورت گرفته، در ذیل توجه به موضوعات امنیتی است.
 
سوال خبرنگاران: ما با بعضی از ائمه جماعات صحبت کردیم و آنان می‌گفتند که مکان‌های برگزاری مراسم محرم از سوی حکومت تقلیل یافته است، دلیل این امر چه می‌تواند باشد؟
پاسخ حسینی مزاری: چنین چیزی برای ما نه مشخص شده و نه هم مشهود و معین بوده است.‌ تا جایی که ما مشاهده کردیم و مشاهدات عینی ما و گزارش خبرنگاران ما حکایت می‌کند، آزادی در عمل و‌ گستردگی مراسمات وجود دارد و اگر احیانا تذکرات و صحبت‌هایی در شیوه و نحوه برگزاری صورت گرفته، تنها و تنها متمرکز به بحث تامین امنیت مجالس و‌ محافل است.
 
سوال خبرنگاران: دغدغه‌ی امنیت در دوران جمهوریت هم وجود داشت و در آن دوران با استفاده از ظرفیت‌های مردمی توانستند امنیت مجالس را تامین کنند. آیا امسال بهتر نبود که حاکمیت امارت اسلامی از این ابتکار بهره می‌برد و‌ از ظرفیت نیروهای مردمی استفاده می‌کرد؟
پاسخ حسینی مزاری: چرا، قطعا مردم دخیل هستند و هر حسینه و مسجد و مرکزی که در محرم برنامه دارد حتما از خود نیروی نظامی دارد و این نیروی نظامی حتما هماهنگ با بخش‌های مرتبط با امارت اسلامی است. بدون شک امارت به تنهایی در بحث تامین امنیت هیچ کاری نمی‌تواند بکند مگر با همکاری مردم. اینجا این تذکر لازم است که به برگزارکننده‌ها یادآوری بکنم که در جریان برگزاری مراسم و مجالس حتما با حوزات مربوطه ارتباط مستقیم داشته باشند و سعی بکنند که در بحث تامین امنیت هم خودشان توجه داشته باشند و هم از امکانات و ظرفیت‌های امارت اسلامی استفاده نمایند.
 
در پایان از همه عزیزان تشکر می‌کنم. برای شادی ارواح طیبه ائمه معصومین (ع) بخصوص حضرت امام حسین(ع) و سایر شهدای کربلا، مومنین و مومنات، درگذشتگان جمع حاضر و شهدای اسلام و شهدای افغانستان بخصوص شهدای ترور و شهدای هفتم جدی که در همین مکان شهید شدند و شهدای ۲۰ حوت دفتر مزارشریف رحم الله من قرأ الفاتحة مع الاخلاص و الصلوات.