نشست تخصصی با موضوع افغانستان، امریکا و چشم انداز آینده و همچنین بررسی پیامدهای امضای پیمان امنیتی از منظر سیاسی و دینی عصر روز جمعه ۱۳ قوس در سالن اجتماعات سازمان جامعه المصطفی العالمیه مشهد مقدس برگزار شد.
به گزارش آوا از مشهد مقدس، در این نشست آقای مهدوی مهر؛ ریاست کل جامعه المصطفی العالمیه ولایت خراسان رضوی و تعداد کثیری از علما و دیگر اقشار مهاجر حضور داشتند.
پروفیسورمحمدهاشم عصمت اللهی؛ مشاور رئیس جمهور افغانستان و استاد دانشگاه کابل نیز در این نشست پیرامون جنبه سیاسی این موضوع و حجت الاسلام والمسلمین جعفری؛ مدرس حوزه و عضو شورای علمای شیعه و شورای اخوت اسلامی افغانستان درباره وجه دینی موضوع به سخنرانی پرداختند.
این جلسه با این سؤال آغاز شد که چرا امریکا همچنان بر حضور در افغانستان و امضای پیمان امنیتی پافشاری دارد؟
مشاور رئیس جمهور افغانستان در این نشست با بیان اینکه امریکا با حضور ۳۴ ساله پیدا و پنهان خود در افغانستان چرا پس از این تحولات، اصرار دارد که پیمان امنیتی امضا شود، گفت: باید امریکاشناسی را در راس همه مسایل کشور قرار دهیم.
وی گفت:منظور ما از شناختن امریکا، شکل گرفتن این کشور واحد و حدود جغرافیایی و روند تشکیل ارگان‌های این کشور نباید مد نظر باشد؛ بلکه باید توجه داشت که امریکا از زمانی که در افغانستان فعال شد، سیاست و استراتژی این کشور در افغانستان چیست؟
وی سپس به انقلاب اسلامی ایران و اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ اشاره نمود که از آن زمان امریکا منافع خود را در خطر احساس کرد و شکست را در منطقه پذیرفت و به دنبال انقلاب مردم مسلمان افغانستان، حضور پنهان در کشور ما، بهترین گزینه برای ساماندهی امریکا بود.
ایشان تصریح کرد: قیام ملت ما افتخاری در تاریخ برای کشور و مردم ماست و مردم مسلمان افغانستان تاریخ باشکوهی را در این دوره تاریخی رقم زدند. در این زمان بود که امریکا توسط کشورهایی مثل پاکستان و عربستان و دیگر کشورهای منطقه و حضور فعال در پاکستان قضیه افغانستان را دنبال می کرد.
آقای عصمت اللهی تاکید کرد: امریکا به دنبال قدرت سیاسی نبود بلکه استراتژی سیاست قدرت را مد نظر داشت.
این آگاه سیاسی بیان داشت: تئوری سیاست قدرت بر عوامل مؤثر قدرت سیاسی استوار است. در این روند با سلاح و پول مجاهدان را تطمیع می کرد که در این دوره امریکا در پاکستان در پی انقلاب ما بود. در این دوره امریکا دو هدف را دنبال می کرد؛ یکی شوروی را توسط مجاهدین به زانو درآورد و دوم جلوگیری از انقلاب با محور اسلامی.
وی افزود: پس از به دست گرفتن قدرت توسط مجاهدین در افغانستان و واهمه امریکا از تشکیل حکومت اسلامی، این کشور تاب و تحمل نداشت و در سال ۱۳۷۱ به کمک پاکستان و عربستان و مساعدت ۱.۱ میلیارد دالری، طالبان را به وجود آورد؛ بنابراین طالبان با حمایت سیاسی و پولی امریکا، پاکستان و عربستان به وجود آمد.
در این دوره بود که امریکا در افغانستان استراتژی بودن و اختلاف افکنی را دنبال کرد.
وی اظهار داشت: در این دوره، سه ضلع حکومت طالبان – القاعده و پاکستان در افغانستان باعث شکست مجاهدین شدند و در مرحله دیگر اینکه انفجار برج‌های دوگانه در امریکا بود که با این واقعه و در راستای آن کنفرانس بن خواست با تفرقه افکنی بین قومیت ها یک دولت سست و غیرمتمرکز به وجود آورد؛ تا حکومتی غیر متمرکز، قومی و با پایه های سست و نهادهای تحت عنوان انجوها شکل بگیرد.
پروفیسورعصمت اللهی افزود: در این دهه اخیر براساس مؤلفه های رسانه ای، رسانه هایی توسط امریکا به وجود آمدند؛ تا با کنترل و سمت و سو دهی به افکار عمومی و ایجاد فضای دین‌گریزی در کشور، تغییر در رفتار، عادات و فرهنگ و دین مردم به وجود بیاورند.
وی گفت: امریکا در ۳۴ سال گذشته در وهله نخست، پشت صحنه افغانستان و در دهه اخیر آشکارا در معادلات سیاسی و فرهنگی افغانستان حضور داشته است و حالا امریکا چرا پافشاری در امضای پیمان امنیتی دارد باید تامل نمود.
ایشان در خاتمه بیان داشت:"در کشور ما سه طیف وجود دارد؛ اولین طیف کسانی از نخبگان اند که طرفدار حضور امریکا و امضای پیمان امنیتی هستند و دوم کسانی همچون رئیس جمهور که دیدگاه مشروط حضور امریکا را دارند و سوم کسانی هستند که می گویند طبق آیات قرآن کریم هیچ مسلمانی نباید تحت سیطره کفار و غیر مسلمانان قرار بگیرد و طبق نص صریح آیات قرآن کریم که با این طیف مارک وابستگی به ایران و پاکستان را می زنند و وظیفه علما، روحانیت و جوانان کشور است که باید مواضع ثابت و دقیق در رابطه با امضای پیمان امنیتی داشته باشند.
در بخش دوم این نشست، حجت الاسلام والمسلمین محمدحسین جعفری؛ مدرس حوزه عضو شورای اخوت اسلامی به سخنرانی پرداخت و گفت که مشکل افغانستان بین افغانی نیست؛ بلکه این مشکل منطقه ای و فرامنطقه ای می باشد.
وی عنوان کرد: در یک دهه گذشته، حضور خارجی ها از لحاظ فکری و فرهنگی در کشور ما چه تاثیری داشته است؟ چرا خارجی ها برای برپا شدن حکومت مقتدر در افغانستان اقدامی نکرده اند؟
آقای جعفری در ادامه گفت: طرح خارجی ها برای برپا نشدن یک حکومت مقتدر در افغانستان این بود که این انقلاب و کشور الگویی برای نهضت های آزادی بخش در جهان نباشد.
این عالم دینی با بیان اینکه بعضی ها که موافق امضای پیمان امنیتی هستند می گویند بدیل شما در صورت عدم پیمان امنیتی چیست؟ اینکه خداوند در قرآن می فرماید: ما سرنوشت هیچ قومی و گروهی را تغییر نمی دهیم مگر اینکه خود آنان بخواهند در سرنوشت خود تغییری ایجاد کنند.
موسس لیسه نرگس و حوزه علمیه امام عصر(عج) در ادامه افزود: شعار ناتو و امریکا ایجاد امنیت بود؛ ولی امنیت فعلی در کشور از امنیت سال‌های قبل از ورود این نیروها ضعیف تر و نیم بند است.
وی اظهار داشت: امنیت دهه ۸۰ به مراتب بهتر از وضع کنونی بود و در یک دهه اخیر تروریزم رشد بیشتری در افغانستان داشته است، و براساس این نظر نیروهای خارجی در حقیقت کمک به رشد ناامنی و تروریزم و طالبان در افغانستان کرده اند.
موسس مدرسه دینی حضرت نرگس، افزود: شعار دیگری که ناتو و امریکا داشته اند از بین بردن کشت و گسترش مواد مخدر بود؛ حال آنکه در مناطقی که امریکا و ناتو حضور دارند کشت و گسترش این مواد بیشتر شده است.
پدیده شوم مواد مخدر دامن ۶۰ تا ۷۰ هزار افغانستانی را در این سال ها گرفته است، حال اینکه نیروهای خارجی آمده اند؛ تا برای ثبات و رشد امنیت و فرهنگ جامعه افغانی کمک کنند.
وی در ادامه اضافه کرد: اگر یکی از نیروهای خارجی عملی خلاف شریعت انجام دهد و طبق دین و مفاد پیمان امنیتی در کشور محاکمه نشود و در کشور خودش محاکمه شود چطور با موازین اسلامی کشور ما مطابقت دارد؟
این مصونیت قضایی خلاف قوانین کشور و نقض حاکمیت ملی ماست. راه حل منطقی این مسئله چیست؟ اگر امریکا به تعهدات خود عمل نکرد چه اهرم فشاری وجود دارد که ما بتوانیم بدان عمل کنیم؟ در صورتی که امریکا نشان داده است که به خیلی از تعهدات بین المللی پایبند نیست.
ایشان در اخیر از نخبگان، علما و دانشگاهیان خواست تا در عرصه رسانه حضور جدی داشته باشند و افزود:"اعلام می کنم که در ۳۰ رسانه دیداری که در کشور داریم کمبود روحانیت و شبهات متعدد در دانشگاه‌ها و نبود برنامه های اعتقادی و قرآنی در رسانه های کشور (مشهود است) (و تامین آن) نیاز مبرم جامعه امروز ماست.
به گزارش آوا از مشهد مقدس، در این نشست آقای مهدوی مهر؛ ریاست کل جامعه المصطفی العالمیه ولایت خراسان رضوی و تعداد کثیری از علما و دیگر اقشار مهاجر حضور داشتند.
پروفیسورمحمدهاشم عصمت اللهی؛ مشاور رئیس جمهور افغانستان و استاد دانشگاه کابل نیز در این نشست پیرامون جنبه سیاسی این موضوع و حجت الاسلام والمسلمین جعفری؛ مدرس حوزه و عضو شورای علمای شیعه و شورای اخوت اسلامی افغانستان درباره وجه دینی موضوع به سخنرانی پرداختند.
این جلسه با این سؤال آغاز شد که چرا امریکا همچنان بر حضور در افغانستان و امضای پیمان امنیتی پافشاری دارد؟
مشاور رئیس جمهور افغانستان در این نشست با بیان اینکه امریکا با حضور ۳۴ ساله پیدا و پنهان خود در افغانستان چرا پس از این تحولات، اصرار دارد که پیمان امنیتی امضا شود، گفت: باید امریکاشناسی را در راس همه مسایل کشور قرار دهیم.
وی گفت:منظور ما از شناختن امریکا، شکل گرفتن این کشور واحد و حدود جغرافیایی و روند تشکیل ارگان‌های این کشور نباید مد نظر باشد؛ بلکه باید توجه داشت که امریکا از زمانی که در افغانستان فعال شد، سیاست و استراتژی این کشور در افغانستان چیست؟
وی سپس به انقلاب اسلامی ایران و اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ اشاره نمود که از آن زمان امریکا منافع خود را در خطر احساس کرد و شکست را در منطقه پذیرفت و به دنبال انقلاب مردم مسلمان افغانستان، حضور پنهان در کشور ما، بهترین گزینه برای ساماندهی امریکا بود.
ایشان تصریح کرد: قیام ملت ما افتخاری در تاریخ برای کشور و مردم ماست و مردم مسلمان افغانستان تاریخ باشکوهی را در این دوره تاریخی رقم زدند. در این زمان بود که امریکا توسط کشورهایی مثل پاکستان و عربستان و دیگر کشورهای منطقه و حضور فعال در پاکستان قضیه افغانستان را دنبال می کرد.
آقای عصمت اللهی تاکید کرد: امریکا به دنبال قدرت سیاسی نبود بلکه استراتژی سیاست قدرت را مد نظر داشت.
این آگاه سیاسی بیان داشت: تئوری سیاست قدرت بر عوامل مؤثر قدرت سیاسی استوار است. در این روند با سلاح و پول مجاهدان را تطمیع می کرد که در این دوره امریکا در پاکستان در پی انقلاب ما بود. در این دوره امریکا دو هدف را دنبال می کرد؛ یکی شوروی را توسط مجاهدین به زانو درآورد و دوم جلوگیری از انقلاب با محور اسلامی.
وی افزود: پس از به دست گرفتن قدرت توسط مجاهدین در افغانستان و واهمه امریکا از تشکیل حکومت اسلامی، این کشور تاب و تحمل نداشت و در سال ۱۳۷۱ به کمک پاکستان و عربستان و مساعدت ۱.۱ میلیارد دالری، طالبان را به وجود آورد؛ بنابراین طالبان با حمایت سیاسی و پولی امریکا، پاکستان و عربستان به وجود آمد.
در این دوره بود که امریکا در افغانستان استراتژی بودن و اختلاف افکنی را دنبال کرد.
وی اظهار داشت: در این دوره، سه ضلع حکومت طالبان – القاعده و پاکستان در افغانستان باعث شکست مجاهدین شدند و در مرحله دیگر اینکه انفجار برج‌های دوگانه در امریکا بود که با این واقعه و در راستای آن کنفرانس بن خواست با تفرقه افکنی بین قومیت ها یک دولت سست و غیرمتمرکز به وجود آورد؛ تا حکومتی غیر متمرکز، قومی و با پایه های سست و نهادهای تحت عنوان انجوها شکل بگیرد.
پروفیسورعصمت اللهی افزود: در این دهه اخیر براساس مؤلفه های رسانه ای، رسانه هایی توسط امریکا به وجود آمدند؛ تا با کنترل و سمت و سو دهی به افکار عمومی و ایجاد فضای دین‌گریزی در کشور، تغییر در رفتار، عادات و فرهنگ و دین مردم به وجود بیاورند.
وی گفت: امریکا در ۳۴ سال گذشته در وهله نخست، پشت صحنه افغانستان و در دهه اخیر آشکارا در معادلات سیاسی و فرهنگی افغانستان حضور داشته است و حالا امریکا چرا پافشاری در امضای پیمان امنیتی دارد باید تامل نمود.
ایشان در خاتمه بیان داشت:"در کشور ما سه طیف وجود دارد؛ اولین طیف کسانی از نخبگان اند که طرفدار حضور امریکا و امضای پیمان امنیتی هستند و دوم کسانی همچون رئیس جمهور که دیدگاه مشروط حضور امریکا را دارند و سوم کسانی هستند که می گویند طبق آیات قرآن کریم هیچ مسلمانی نباید تحت سیطره کفار و غیر مسلمانان قرار بگیرد و طبق نص صریح آیات قرآن کریم که با این طیف مارک وابستگی به ایران و پاکستان را می زنند و وظیفه علما، روحانیت و جوانان کشور است که باید مواضع ثابت و دقیق در رابطه با امضای پیمان امنیتی داشته باشند.
در بخش دوم این نشست، حجت الاسلام والمسلمین محمدحسین جعفری؛ مدرس حوزه عضو شورای اخوت اسلامی به سخنرانی پرداخت و گفت که مشکل افغانستان بین افغانی نیست؛ بلکه این مشکل منطقه ای و فرامنطقه ای می باشد.
وی عنوان کرد: در یک دهه گذشته، حضور خارجی ها از لحاظ فکری و فرهنگی در کشور ما چه تاثیری داشته است؟ چرا خارجی ها برای برپا شدن حکومت مقتدر در افغانستان اقدامی نکرده اند؟
آقای جعفری در ادامه گفت: طرح خارجی ها برای برپا نشدن یک حکومت مقتدر در افغانستان این بود که این انقلاب و کشور الگویی برای نهضت های آزادی بخش در جهان نباشد.
این عالم دینی با بیان اینکه بعضی ها که موافق امضای پیمان امنیتی هستند می گویند بدیل شما در صورت عدم پیمان امنیتی چیست؟ اینکه خداوند در قرآن می فرماید: ما سرنوشت هیچ قومی و گروهی را تغییر نمی دهیم مگر اینکه خود آنان بخواهند در سرنوشت خود تغییری ایجاد کنند.
موسس لیسه نرگس و حوزه علمیه امام عصر(عج) در ادامه افزود: شعار ناتو و امریکا ایجاد امنیت بود؛ ولی امنیت فعلی در کشور از امنیت سال‌های قبل از ورود این نیروها ضعیف تر و نیم بند است.
وی اظهار داشت: امنیت دهه ۸۰ به مراتب بهتر از وضع کنونی بود و در یک دهه اخیر تروریزم رشد بیشتری در افغانستان داشته است، و براساس این نظر نیروهای خارجی در حقیقت کمک به رشد ناامنی و تروریزم و طالبان در افغانستان کرده اند.
موسس مدرسه دینی حضرت نرگس، افزود: شعار دیگری که ناتو و امریکا داشته اند از بین بردن کشت و گسترش مواد مخدر بود؛ حال آنکه در مناطقی که امریکا و ناتو حضور دارند کشت و گسترش این مواد بیشتر شده است.
پدیده شوم مواد مخدر دامن ۶۰ تا ۷۰ هزار افغانستانی را در این سال ها گرفته است، حال اینکه نیروهای خارجی آمده اند؛ تا برای ثبات و رشد امنیت و فرهنگ جامعه افغانی کمک کنند.
وی در ادامه اضافه کرد: اگر یکی از نیروهای خارجی عملی خلاف شریعت انجام دهد و طبق دین و مفاد پیمان امنیتی در کشور محاکمه نشود و در کشور خودش محاکمه شود چطور با موازین اسلامی کشور ما مطابقت دارد؟
این مصونیت قضایی خلاف قوانین کشور و نقض حاکمیت ملی ماست. راه حل منطقی این مسئله چیست؟ اگر امریکا به تعهدات خود عمل نکرد چه اهرم فشاری وجود دارد که ما بتوانیم بدان عمل کنیم؟ در صورتی که امریکا نشان داده است که به خیلی از تعهدات بین المللی پایبند نیست.
ایشان در اخیر از نخبگان، علما و دانشگاهیان خواست تا در عرصه رسانه حضور جدی داشته باشند و افزود:"اعلام می کنم که در ۳۰ رسانه دیداری که در کشور داریم کمبود روحانیت و شبهات متعدد در دانشگاه‌ها و نبود برنامه های اعتقادی و قرآنی در رسانه های کشور (مشهود است) (و تامین آن) نیاز مبرم جامعه امروز ماست.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - مشهد مقدس
