به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ هفتمين دور گفتگوها ميان نمايندگان ايالات متحده و گروه طالبان وارد سومين روز می‌شود. چانه‌زنی‌هایی كه از سوی دو طرف، سرنوشت‌ساز و حائز اهميت تلقی می‌شوند اما از نظر مردم افغانستان و بسياری از آگاهان بی‌ثمر و عاری از جنبه‌های عملی به حساب می‌آید.
جواد حسينی استاد دانشگاه و آگاه امور سياسی در مصاحبه با آوا، می‌گويد مشكل افغانستان تنها با زمان‌بندی خروج نيروهای خارجی از كشور يا تعهداتی كه گروه طالبان به امريكا می‌دهد حل نمی‌شود. مردم افغانستان كه چهل سال جنگ را تجربه كرده‌اند خواهان تغيير بنيادین در وضعيت امنيتی و صلح پايدار هستند كه در مذاكره قطر و حتی توافق گروه طالبان تامين نخواهد شد.
او بر اين باور است كه ادامه جنگ و مديريت بحران در افغانستان يک پروژه طولانی‌مدت در كشور است و استخبارات منطقه و جهان تنها در سايه جنگ و ناامنی می‌توانند منافع خود را تامين و از رقبای خود امتياز بگيرند.
وی با اظهار اينكه برنامه جايگزينی داعش بجای طالبان از همين اكنون شروع شده است می‌افزايد: نتيجه ملموس مذاكرات قطر اين خواهد بود كه يک گروه خسته از جنگ جايش را به گروهی تازه‌نفس و با امكانات بيشتر بدهد.
نام‌برده با اينكه مانند بسياری از آگاهان، صلح با طالبان را به معنای ختم جنگ در كشور نمی‌داند، فاصله ميان حكومتِ برحال كه يک‌طرفِ عمده‌ی قضيه می‌باشد را مانع صلح با اين گروه دانسته و تاكيد می‌كند كه ناديده گرفتن يک حكومت رسمیِ در حال تعامل با جهان، كبر و غرور و بی‌توجهی اين گروه را نشان می‌دهد.
حسينی، امريكا را نيز به عدم صداقت در قبال قضايای افغانستان مهتم كرده و ابراز داشت بعد از پيمان امنيتی با امریکا قرار بود نيروهای امنيتی افغان در سطح نيروهای ناتو تجهيز شوند اما در كنار بسياری از پيمان‌شكنی‌ها اين كار نيز صورت نگرفت.
لازم به ذكر است كه زلمی خليل‌زاد هرچند نقش ميانجی را در ظاهر بازی می‌كند تا زمينه گفتگوهای بين‌الافغانی را فراهم كند اما منافع امريكا برای او خط سرخ است و هرگز اتوريته‌ی امريكا را در منطقه با تامين صلح و ثبات در افغانستانِ جنگ‌زده معامله نخواهد كرد.
جواد حسينی استاد دانشگاه و آگاه امور سياسی در مصاحبه با آوا، می‌گويد مشكل افغانستان تنها با زمان‌بندی خروج نيروهای خارجی از كشور يا تعهداتی كه گروه طالبان به امريكا می‌دهد حل نمی‌شود. مردم افغانستان كه چهل سال جنگ را تجربه كرده‌اند خواهان تغيير بنيادین در وضعيت امنيتی و صلح پايدار هستند كه در مذاكره قطر و حتی توافق گروه طالبان تامين نخواهد شد.
او بر اين باور است كه ادامه جنگ و مديريت بحران در افغانستان يک پروژه طولانی‌مدت در كشور است و استخبارات منطقه و جهان تنها در سايه جنگ و ناامنی می‌توانند منافع خود را تامين و از رقبای خود امتياز بگيرند.
وی با اظهار اينكه برنامه جايگزينی داعش بجای طالبان از همين اكنون شروع شده است می‌افزايد: نتيجه ملموس مذاكرات قطر اين خواهد بود كه يک گروه خسته از جنگ جايش را به گروهی تازه‌نفس و با امكانات بيشتر بدهد.
نام‌برده با اينكه مانند بسياری از آگاهان، صلح با طالبان را به معنای ختم جنگ در كشور نمی‌داند، فاصله ميان حكومتِ برحال كه يک‌طرفِ عمده‌ی قضيه می‌باشد را مانع صلح با اين گروه دانسته و تاكيد می‌كند كه ناديده گرفتن يک حكومت رسمیِ در حال تعامل با جهان، كبر و غرور و بی‌توجهی اين گروه را نشان می‌دهد.
حسينی، امريكا را نيز به عدم صداقت در قبال قضايای افغانستان مهتم كرده و ابراز داشت بعد از پيمان امنيتی با امریکا قرار بود نيروهای امنيتی افغان در سطح نيروهای ناتو تجهيز شوند اما در كنار بسياری از پيمان‌شكنی‌ها اين كار نيز صورت نگرفت.
لازم به ذكر است كه زلمی خليل‌زاد هرچند نقش ميانجی را در ظاهر بازی می‌كند تا زمينه گفتگوهای بين‌الافغانی را فراهم كند اما منافع امريكا برای او خط سرخ است و هرگز اتوريته‌ی امريكا را در منطقه با تامين صلح و ثبات در افغانستانِ جنگ‌زده معامله نخواهد كرد.
