رژیم عربستان سعودی در طول سالهایی که بحران منطقه خاور میانه را در بر گرفته بود، در سایه سار سکوت پرسش برانگیز خود، به حمایت مالی و البته نه چندان آشکار تروریزم مصروف بود. به اذعان چندین باره مقامات مختلف غربی، در آغاز مبارزات مردم افغانستان علیه شوروی سابق، رژیم سعودی با کمک و همکاری غربی ها به خصوص امریکایی ها، به ایجاد گروه تروریستی القاعده همت گماشتند.
بنا بر اعترافات هر از گاه مقامات امریکایی که اخیرا نیز در کانگرس امریکا از سوی برخی از نمایندگان تکرار شد، امریکا ترجیح داد تا برای به زانو در آوردن رقیب دیرینه خویش یعنی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی از هر نیروی مخالف دشمن خویش استفاده کند؛ حتی اگر آن نیرو گروه تروریستی القاعده نیز باشد.
بنابراین، در کنار تجهیز و تسلیح برخی از گروههای مجاهد افغان، مقامات امریکایی از دولت وقت عربستان نیز خواستند تا القاعده را نیز وارد میدان مبارزه با نیروهای ارتش سرخ در افغانستان کنند که این کار انجام گرفت و نیروهای القاعده در بسیاری از جبهات نبرد، دوشادوش مجاهدان افغان علیه شوری سابق وارد جنگ شدند.
در هر حال، تا فروپاشی نظام شوراها در تقریبا نصف کره زمین، رژیم سعودی نقش خویش را در کمک کردن به اعضای پیمان ناتو به سرکردگی امریکا از طریق تجهیز و تسلیح گروه تروریستیالقاعده به گونه کاملاً آشکار و علنی ایفا کرد که سران امریکا و اروپا از این بابت خود را مرهون ومدیون سران آل سعود و برخی دولتهای دیگر در منطقه مانند پاکستان می دانند؛ چرا که اگر کمکهای این دولتها به اعضای پیمان ناتو نمی بود، غیر ممکن بود تا ناتو بتواند بر پیمان ورشو و اعضای آن در جبهه اتحاد جماهیر شوروی پیروز شود.
اما پس از فروپاشی شوروی سابق و پیروزی مجاهدین در افغانستان و آغاز جنگهای خونین داخلی در این کشور اسلامی، عربستان دامن خویش را از تحولات و معادلات در منطقه و افغانستان تا حدودی فرا چیده بود یا لااقل این گونه به نظر میامد که رژیم عربستان علاقه ای به ایفای نقش در تحولات پیرامون خویش ندارد؛ اما به مرور زمان معلوم شد که این رژیم هیچگاهی دست از دامن ترور و شرارت پروری بر نداشته و اگر از کنار تحولات افغانستان هم با بی تفاوتی عبور کرده، به دلیل آن بوده که می دانسته توفیق چندانی در همراه کردن مردم افغانستان با خود ندارد.
در همه ی این سالها که همه گمان می کردند رژیم آل سعود سر در جیب سکوت و بی تفاوتی فرو برده، اما سران این رژیم در فکر بازی های تازه و خطرناک برای منطقه و کشورهای اسلامی بوده و نقشه می کشیدند. پس از مرگ ملک عبدالله و قرار گرفتن زمام امر در دستان ملک سلمان، شاهد تحولات مخربی در منطقه می باشیم.
ملک سلمان علاوه بر حمایت مالی و معنوی از گروههای مختلف تروریستی به خصوص داعش و جبهه النصره در دخالت در کشور سوریه، در کشور مسلمان یمن نیز لشکر کشی می کند و با هدف بر گرداندن مهره مخصوص خود به قدرت و حکومت در یمن، با انقلاب بزرگ و مردمی یمن، رو در رو می ایستد.
ملک سلمان که به تازگی به عنوان امام مسلمین نیز خویشتن را ملقب کرده با تطمیع و تهدید کشورهای بزدل و ترسوی عربی و غیر عربی در منطقه، ائتلاف ظالمانه ای را علیه مردم بپاخاسته و به ستوه آمده از دخالتهای خاندان آل سعود، به راه می اندازد و به زعم خودش تصمیم می گیرد تا انقلاب خودجوش و بزرگ یمنی ها را در یک الی دو هفته شکست داده و رئیس جمهور دست نشانده خود برای بار دوم بر سرنوشت یمن و ملت آزاده آن تحمیل کند.
این امام آتش و قلابی مسلمین به این هم بسنده نمی کند و با به شهادت رساندن رهبر شیعیان عربستان؛ حضرت آیت الله شیخ باقر النمر، اوج عناد و دشمنی خویش و ال گمراه خویش را با بخش بزرگ و عظیمی از جامعه مسلمانان که همان شیعیان اثناعشری باشند، به نمایش می گذارد!.
نکته شگفت و تاسفبار دیگر آن است که سلمان و دار و دسته تروریست و ترور پرورش، به شهید کردن آن عالم وارسته و ربانی نیز اکتفاء نکرده و اعدام وی را به عنوان اعدام یک فرد تروریست در جهان اعلام می کند و از آن طرف توقع هم دارد تا هیچ یک از کشورهای آزاده و منصف مسلمان و غیر مسلمان به عملکرد جنایت بارانه آل سعود اعتراضی نداشته باشند و در عوض آل سعود و به خصوص امام آتش یعنی ملک سلمان نادان را تمجید و تحسین نیز بکنند؛ البته کاری را که برخی از سران غرب در اوج وقاحت و بی شرمی انجام دادند و در اعدام مظلومانه و بی دلیل رهبر شیعیان عربستان، ملک سلمان و آل سعود را حق بجانب و محق اعلام کردند!
در هر حال، آل سعود در مسیر حمایت از ترور و دهشت آفرینی و افراط گرایی، کار را بجایی رساندند که حتی دوستان غربی آنها به تنگ آمده و مکرراً از آنها می خواهند تا به حمایت شان از تروریستها در منطقه به خصوص در سوریه پایان دهند.
در همین زمینه یعنی حمایت پنهان و آشکار آل سعود از افراط، دهشت و ترور در منطقه و به خصوص در افغانستان و سوریه، باید یادآور شد اعتراف سخنگوی وزارت داخله عربستان مبنی بر حمایت مالی دولت متبوعش گروه القاعده را در افغانستان در سالهای اخیر.
"به نقل از شبکه العالم، "منصورالترکی" با اعلام اینکه این کمکهای میلیاردی با استفاده از نظام مالی عربستان جمع آوری شده،در مصاحبه با شبکه بی بی سی مدعی شد که عربستان به هیچکدام از گروههای تروریستی کمک مالی نکرده است.
وی برای توجیه نحوه جمع آوری این کمکهای مالی خاطر نشان کرد که برخی افراد مردم را قانع کردند که تحت پوشش کارهای خیریه به آنان پول بدهند.
آن افراد، به مردم می‌گفتند که پول آنان برای فقرا و نیازمندان خرج می‌شود،ولی متأسفانه از آن پولها برای حمایت مالی از القاعده در افغانستان استفاده می‌شد."
بنا بر اعترافات هر از گاه مقامات امریکایی که اخیرا نیز در کانگرس امریکا از سوی برخی از نمایندگان تکرار شد، امریکا ترجیح داد تا برای به زانو در آوردن رقیب دیرینه خویش یعنی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی از هر نیروی مخالف دشمن خویش استفاده کند؛ حتی اگر آن نیرو گروه تروریستی القاعده نیز باشد.
بنابراین، در کنار تجهیز و تسلیح برخی از گروههای مجاهد افغان، مقامات امریکایی از دولت وقت عربستان نیز خواستند تا القاعده را نیز وارد میدان مبارزه با نیروهای ارتش سرخ در افغانستان کنند که این کار انجام گرفت و نیروهای القاعده در بسیاری از جبهات نبرد، دوشادوش مجاهدان افغان علیه شوری سابق وارد جنگ شدند.
در هر حال، تا فروپاشی نظام شوراها در تقریبا نصف کره زمین، رژیم سعودی نقش خویش را در کمک کردن به اعضای پیمان ناتو به سرکردگی امریکا از طریق تجهیز و تسلیح گروه تروریستیالقاعده به گونه کاملاً آشکار و علنی ایفا کرد که سران امریکا و اروپا از این بابت خود را مرهون ومدیون سران آل سعود و برخی دولتهای دیگر در منطقه مانند پاکستان می دانند؛ چرا که اگر کمکهای این دولتها به اعضای پیمان ناتو نمی بود، غیر ممکن بود تا ناتو بتواند بر پیمان ورشو و اعضای آن در جبهه اتحاد جماهیر شوروی پیروز شود.
اما پس از فروپاشی شوروی سابق و پیروزی مجاهدین در افغانستان و آغاز جنگهای خونین داخلی در این کشور اسلامی، عربستان دامن خویش را از تحولات و معادلات در منطقه و افغانستان تا حدودی فرا چیده بود یا لااقل این گونه به نظر میامد که رژیم عربستان علاقه ای به ایفای نقش در تحولات پیرامون خویش ندارد؛ اما به مرور زمان معلوم شد که این رژیم هیچگاهی دست از دامن ترور و شرارت پروری بر نداشته و اگر از کنار تحولات افغانستان هم با بی تفاوتی عبور کرده، به دلیل آن بوده که می دانسته توفیق چندانی در همراه کردن مردم افغانستان با خود ندارد.
در همه ی این سالها که همه گمان می کردند رژیم آل سعود سر در جیب سکوت و بی تفاوتی فرو برده، اما سران این رژیم در فکر بازی های تازه و خطرناک برای منطقه و کشورهای اسلامی بوده و نقشه می کشیدند. پس از مرگ ملک عبدالله و قرار گرفتن زمام امر در دستان ملک سلمان، شاهد تحولات مخربی در منطقه می باشیم.
ملک سلمان علاوه بر حمایت مالی و معنوی از گروههای مختلف تروریستی به خصوص داعش و جبهه النصره در دخالت در کشور سوریه، در کشور مسلمان یمن نیز لشکر کشی می کند و با هدف بر گرداندن مهره مخصوص خود به قدرت و حکومت در یمن، با انقلاب بزرگ و مردمی یمن، رو در رو می ایستد.
ملک سلمان که به تازگی به عنوان امام مسلمین نیز خویشتن را ملقب کرده با تطمیع و تهدید کشورهای بزدل و ترسوی عربی و غیر عربی در منطقه، ائتلاف ظالمانه ای را علیه مردم بپاخاسته و به ستوه آمده از دخالتهای خاندان آل سعود، به راه می اندازد و به زعم خودش تصمیم می گیرد تا انقلاب خودجوش و بزرگ یمنی ها را در یک الی دو هفته شکست داده و رئیس جمهور دست نشانده خود برای بار دوم بر سرنوشت یمن و ملت آزاده آن تحمیل کند.
این امام آتش و قلابی مسلمین به این هم بسنده نمی کند و با به شهادت رساندن رهبر شیعیان عربستان؛ حضرت آیت الله شیخ باقر النمر، اوج عناد و دشمنی خویش و ال گمراه خویش را با بخش بزرگ و عظیمی از جامعه مسلمانان که همان شیعیان اثناعشری باشند، به نمایش می گذارد!.
نکته شگفت و تاسفبار دیگر آن است که سلمان و دار و دسته تروریست و ترور پرورش، به شهید کردن آن عالم وارسته و ربانی نیز اکتفاء نکرده و اعدام وی را به عنوان اعدام یک فرد تروریست در جهان اعلام می کند و از آن طرف توقع هم دارد تا هیچ یک از کشورهای آزاده و منصف مسلمان و غیر مسلمان به عملکرد جنایت بارانه آل سعود اعتراضی نداشته باشند و در عوض آل سعود و به خصوص امام آتش یعنی ملک سلمان نادان را تمجید و تحسین نیز بکنند؛ البته کاری را که برخی از سران غرب در اوج وقاحت و بی شرمی انجام دادند و در اعدام مظلومانه و بی دلیل رهبر شیعیان عربستان، ملک سلمان و آل سعود را حق بجانب و محق اعلام کردند!
در هر حال، آل سعود در مسیر حمایت از ترور و دهشت آفرینی و افراط گرایی، کار را بجایی رساندند که حتی دوستان غربی آنها به تنگ آمده و مکرراً از آنها می خواهند تا به حمایت شان از تروریستها در منطقه به خصوص در سوریه پایان دهند.
در همین زمینه یعنی حمایت پنهان و آشکار آل سعود از افراط، دهشت و ترور در منطقه و به خصوص در افغانستان و سوریه، باید یادآور شد اعتراف سخنگوی وزارت داخله عربستان مبنی بر حمایت مالی دولت متبوعش گروه القاعده را در افغانستان در سالهای اخیر.
"به نقل از شبکه العالم، "منصورالترکی" با اعلام اینکه این کمکهای میلیاردی با استفاده از نظام مالی عربستان جمع آوری شده،در مصاحبه با شبکه بی بی سی مدعی شد که عربستان به هیچکدام از گروههای تروریستی کمک مالی نکرده است.
وی برای توجیه نحوه جمع آوری این کمکهای مالی خاطر نشان کرد که برخی افراد مردم را قانع کردند که تحت پوشش کارهای خیریه به آنان پول بدهند.
آن افراد، به مردم می‌گفتند که پول آنان برای فقرا و نیازمندان خرج می‌شود،ولی متأسفانه از آن پولها برای حمایت مالی از القاعده در افغانستان استفاده می‌شد."
مولف : سیدفاضل محجوب
