افغانستان او رامنځته شوي فرصتونه

پدې مقاله کې، موږ هڅه کوو چې دا فرصتونه په لنډ ډول تشریح کړو؛
له افغانستان څخه د امریکا وتل او له بهرني اشغال څخه د هیواد خلاصون
لومړی مهم فرصت له افغانستان څخه د امریکا، ناټو او هغو د متحدینو ایستل او د دوی له اشغال څخه د هېواد خلاصون و.
امریکایان د ۲۰۰۱ کال د سپټمبر د یوولسمې له پېښې وروسته او په نیویارک کې د نړیوال سوداګریز مرکز د دوو برجونو په چاودنه کې د القاعدې د لاس لرلو په پلمه افغانستان ته د تروریزم ضد ایتلاف تر نامه لاندې د ناټو له نورو غړو سره یوځای ننوتل او د بن لادن نيول، د تروريزم د ماتولو په ادعا سره، هیواد يې د شلو کلونو لپاره اشغال کړل.
په لومړي سر کې يې د خپلو داخلي اجيرانو د کلتوری او تبليغاتي وسايلو په کارولو سره د خلکو ذهنونه يي مشغول کړل او داسې معلومیدل چې دوی به په افغانستان کي ترهګرۍ، اقتصادي او اقتصادي بحران څخه د خلاصون پرښتې دي او د ودي، امنیت، د بیان آزادي او ډیموکراسي زموږ خلکو ته راوړي، خو په افغانستان کې د امریکا اشغالګر حضور، د یوه واحد او ځواکمن ملت د دې هېواد لپاره د رامنځته شوي سیاسي فرصت له منځه یووړ. د بن بین المللي کنفرانس په افغانستان کې د نوي سیاسي جوړښت رامینځته کولو لپاره رامینځته شو او بیا د لویې جرګې له لارې اساسي قانون رامینځته شو، یو خورا غیر موثر کمپاین چې د مختلفو توکمونو او نژادونو خلکو ترمنځ واټن یې پراخ کړ او د یو ملت کیدو مخه یې ونیوله. د دې تر څنګ په افغانستان کې د دغه هېواد د تکنوکراتانو په شتون سره د امریکا د مخکښو حکومتونو شتون د تېرو شلو کلونو د ناکامیو لوی لامل دی. د امنیتي او پوځي لحاظه په افغانستان کې د امریکا او د هغې د متحدینو حضور د زیاتې ناامنۍ او د داعش په شان د ترهګرو ډلو د رامنځته کیدو، ودې او ملاتړ سبب شوی دی. د بهرني سیاست له نظره موږ په سیمه کې د امریکا د اهدافو او سیاستونو تر شا محرک ځواک یوو چې د امریکا د ارمانونو او د سیمې د پرمختګ او د تلپاتې ثبات د لاسته راوړلو په وړاندې د سیمه ییزې اجماع د مخنیوي لپاره یو. په اقتصادي اړخ کې، موږ د یو خورا بې کفایته سیسټم شاهدان یو چې د لویدیځ ماډلونو څخه وروسته ماډل شوي چې د آزاد بازار په نوم یادیږي. په ټولنيز او کلتوري اړخ کې موږ بې شمېره زيانونه زغملي، په تېره بيا په ټولنه کې د لويديځ د پراخ کلتوري يرغل په پايله کې، په تېره بيا د کورنۍ بنسټ پر وړاندې، چې د لويديځ په ملاتړ د ځينو رسنيو په ملاتړ په کلکه تعقيب شو. او په عملي توګه یې افغانستان په یوه غیر اسلامي هیواد بدل کړ.
داسې یو بهیر و چې ولس یې نارامه کړ، بیا یې حساس او بالاخره له خوبه راویښ کړ او د افغانستان په ډېرو برخو کې ورو، ورو سخت او نرم جبهې جوړې شوې او د امریکایانو او د ناټو د نورو غړو پر وړاندې یې د ملي جهاد غورځنګ پیل کړ. په دې کې شک نشته چې طالبان د اشغالګرو په وړاندې د سختې جګړې په ډګر کې وو، د کورنیو ځان پلورل شویو ډلو، د ځینو ډلو د مشرانو په ګډون، د اوسنیو او قومي او کورنیو ګوندونو د رهبرۍ ادعاوې چې د ولس مشري کوي، خو په بدلون کې د افغانستان اکثرو خلکو جدي ونډه درلوده او په حقیقت کې ویلای شو؛ ټول جوماتونه، ټول تکیه خاني، ډیری سیاسي او ټولنیز ګوندونه او سازمانونه، لږ تر لږه د منځنیو ځواکونو په کچه، ډیری مدرسې، خصوصي او حتی دولتي تعلیمي مرکزونه او ټول ملي فکري، کلتوري او ټولنیز ظرفیتونه د اشغال پر ضد وو. د بهرنیانو او د دوی هر یو د اشغال د عواملو، دریځونو او پایلو او حتی د لویو مظاهرو، غونډو، کنفرانسونو، سیمینارونو، کوچنیو او لویو غونډو او تخصصي او عامه غونډو او پراخو رسنیو او مجازی فضایي فعالیتونو په وړاندې مبارزه وکړه. اشغال، د هغې ناوړه عوامل او پایلې، چې ښکاره بېلګې یې دي؛ هر کال د قدس د نړیوالې ورځې په مناسبت لاریونونه او غونډې له واشنګټن سره د کابل له ستراتیژیکو او امنیتي تړونونو سره مخالفت وو.
د نرمې جګړې په صحنه کې پاتې کېدل اسانه کار نه و، بلکې تر سختې جګړې ډېر خطرناک و او په همدې خاطر زموږ ولس په تېرو شلو کلونو کې بې شمېره قربانۍ ورکړي، چې له اشغالګرو سره د مقابلې قیمت ګڼل کېږي. په دې توګه په لسګونو جوماتونه، تکیه خاني، تعلیمي او ورزشي مرکزونه او د ټولنیزو سازمانونو دفترونه او حتی د عاشورا په ورځ لاریونونه د امریکايي اجیرانو له خوا تر برید لاندې راغلل، چې تر ټولو مهمه او ښکاره بیلګه یې د تبیان پر مرکزي دفتر باندي ځانمرګی برید وو، چي په ۲۰۱۶ میلادي کال کې ۵۲ تنه شهیدان کړ او ۱۴۰ تنه ټپیان او د ودانۍ د یوې برخې د تخریب سبب شو. د دې ادارې د فرهنګي او رسنيزو وسايلو له منځه تلل او په دې توګه په زرګونو ځوانان او ښځې او هېوادوال د اسلام، د خلکو او هېواد د خپلواکۍ او ازادۍ په لاره کې شهيدان شول او ډېر تاسيسات او بنسټونه يې ويجاړ شول.
که څه هم غربیانو په خپل اشغالي حضور سره د خپلو شومو اهدافو د ترلاسه کولو لپاره خپل ټول مادي، معنوي، نظامي او کلتوري وسایل په کار اچولي وو، خږ بیا هم ناکامه شو، چې په لس ګونو کلونه به یې جبران نکړي، خو په هر حالت کې د طالبانو په سختو پوځي سنګرونو کې د یرغلګرو پر وړاندې د مقاومت او د نورو خلکو د شاندار حضور په مقابل کې سخته مقابله وکړه. د جهاد په میدانونو کي بالاخره اشغالګر دې ته اړ کړل چې له افغانس تانه وشړل شي او په دې توګه یو ځل بیا د افغانستان مجاهد ولس د ځان او هېواد لپاره یو تاریخي ویاړ رامنځته کړ او له اسلامي هېوادونو او حتی د آزادۍ د لیرې کېدو ستر ګواښ یې رامنځته کړ. د انسانیت په لټه کې شو او په دې توګه یې زموږ، سیمې او نړۍ لپاره یو ښه فرصت پیدا کړ او هرڅوک یې په دې پوه کړل چې که د خدای او د هغه د نوم او ذکر او د هغه د نږدې والدینو په مرسته او غیبت کې په اجتماعي استقامت وشي، نو د خیر لپاره به لوی کارونه ترسره شي.
د امریکا په مشرۍ د مغرور جنګی ماشین ماتې، چي خورا لوړ ځواک، عصري، خورا پرمختللو پوځي، کلتوري او رسنیزو تجهیزاتو سره، د تصور وړ پدیده وه او د سقوط څخه لږ وخت مخکې، هیچا دا فکر هم نه کاوه چې د امریکا په شان یو زبرځواک او په هر ځای کې چې پښې ټینګوي، له دې رسوايي او تاریخي ګواښ سره به مخ شي. د داسې ملت په مقابل کې چې په لاس کې یې د ایمان له ځواک پرته نورې وسلې نه وې، ځکه چې طالبانو مادي وسايل درلودل، چې معمولاً په یوه کلاشینکوف او موټرسایکل پورې محدود وو، د جګړې ډګرونه ډېر نرم وو، ډېر ساده او عام و او د دښمن د مادي او معنوي، نظامي او رسنیزو کلتوري اسانتیاوو په پرتله به یې نسبت صفر په سل کي وو.
له همدې امله د افغانستان خلک وتوانېدل چې دا ستر فرصت رامنځته کړي او یوازې په خدای د باور او د هغه د نږدې ساتونکو په غوښتنه یې د هرچا د کورنیو، سیمه ییزو او نړیوالو استحصالونو لپاره زمینه برابره کړي.
له دې فرصت څخه به نه یوازې د افغانستان د خلکو په ګټه تمام شي، بلکې د سیمې هېوادونه په ځانګړې توګه چین، روسیه، هند او ایران به هم ترې پوره ګټه پورته کړي او هم به ګټور تمام شي.
د امریکایی اجیرانو شتون له مینځه وړل
کله چي پر افغانستان امریکا او ناټو یرغل وکړ ددي هیواد ځیني نورو متحدینو د دغه هیواد له هر اړخیز اشغال سره سم د هغو هیوادوالو یو سیلاب راووت چې یا په لویدیځ کې زیږیدلي وو او یا له کډوالۍ وروسته هلته زده کړې کړې وې.
دا اشخاص په څو کټګوریو ویشل شوی؛
۱-  یوه ډله د نظامي ځواکونو د ژباړونکو، سلاکارانو او کارکوونکو په توګه افغانستان ته داخله شوه او تر پایه پورې له دغو ځواکونو سره همکار وو.
٢-  بله ډله د افغانستان په سياسي ډګر کې د مديريتي فعالانو په توګه راڅرګنده شوه او ورو ورو يې په بېلابېلو پوستونو کې مسؤليت تر لاسه کړ. له ولسمشر څخه تر وزیر، مرستیال، ولسمشر، والي، ښاروال او داسې نورو.
۳-  یوه ډله د هېواد امنیتي نظام ته د استخباراتي ځواکونو په توګه ننوتې او یا یې هم موازي امنیتي جریان رامنځته کړی او د افغانستان د خلکو پر ضد یې په جاسوسۍ او ضد جاسوسۍ بوخت دي.
۴-  د فرهنګي او تعلیمي فعالانو په توګه یو شمیر یې په سر کې یا د فرهنګي او تعلیمي بنسټونو په بڼه فعالیت ته داخل شول او یا یې پخپله د فرهنګي او تعلیمي موسسو په جوړولو پیل وکړ.
٥-  په دې ډله کې هم يوه ډله فعاله او نامتو رسنۍ وې چې د هېواد د رسنيو په چوکاټ کې يې يا په لومړي سر کې کار پيل کړ او يا يې په خپله د رسنيو په جوړولو پيل وکړ چې په هغو کې راډيو، تلويزيون، اونيزې، ورځنۍ، مجلې او نور شامل دي.
۶-  یوه بله ډله چې پخوا یې خیریه بنسټونه درلودل هېواد ته تللي او ځینو یې د دغو بنسټونو په چوکاټ کې کار پیل کړی او یا یې نوي بنسټونه جوړ کړي دي.
۷-  د مدني ټولنو له خوا هم يوه حلقه جوړه شوه، يا يې د مدني بنسټونو په چوکاټ کې کار پيل کړ او يا هم په لسګونو نور لقبونه او نومونه تر دې عنوانونو لاندې راتلای شي او په افغانستان کې د لويديځ پورې تړلو تکنوکراتانو په توګه فعال وو.
د امریکايي اجیرانو دغه ډله د خلکو د ژوند په ټولو برخو کې په تېره بیا د هېواد په سیاسي، امنیتي، ټولنیزو، اقتصادي، فرهنګي، رسنیزو او نظامي ډګرونو کې سرسخته شوه او په کار یې پیل وکړ او د لسګونو زره بې تجربې یا کمو کسانو په جذب او تنظیمولو سره یې کار پیل کړ. تجربه لرونکي ځوانان، نورو، د مطلوبو اهدافو د ترلاسه کولو لپاره د مخکینیو پلانونو د پلي کولو سره سم، د شپې په اوږدو کې هڅې پیل کړې.
 د امریکا اصلي موخه، د افغانستان د ځمکې لاندې تاسیساتو د ترلاسه کولو سربیره، د سیمې ګټو ته د رسیدو لپاره د هغې خورا مهم جغرافیه کارول و. ځکه چې د امریکا استخباراتي ادارو کلونه وړاندې اعلان وکړ؛ ډېر ژر به د لوېديځ اقتصادي ځواک ختيځ ته ولېږدول شي او په ختيځ کې به هم دغه راټوکېدلی اقتصادي ځواک؛ دا به د څلورو هېوادونو چین، روسیې، هند او ایران له خوا جوړېږي او له هغه وخت راهیسې د امریکا د تصمیم نیونې بنسټونه په دې هڅه کې دي چې لومړی د دې انتقال مخه ونیسي او دویم دا چې لږ تر لږه د دغو څلورو هېوادونو د واک د ترلاسه کولو بهیر مدیریت کړي. د دوی محصول د دوی ګټې ضبط کړي. له همدې امله افغانستان تر ټولو غوره ستراتیژیکه سیمه وه چې د اسیا دغه ستراتیژیکه برخه او سوق الجیشي یې په یوه عذر سره ونیوله او بیا یې د یادو هیوادونو پر لور خپل تخریبي او مدیریتي عملیات پیل کړل، خو دا بهیر د پرمختګ په حال کې دی چې د امریکایانو پلان به وي. کله چې دوی په افغانستان کې بریالي شي او په دې هیواد او خلکو باندې بشپړ واک ترلاسه کړي.
د امریکایانو په اند، د بشپړ تسلط لاره لومړی په خلکو باندې د سیکولریزم مسلط کول وو، او دا به یوازې د ډیموکراسۍ د ترویج له لارې چمتو شي، د طرزالعمل ډیموکراسي نه، بلکې د ډیموکراسۍ ارزښت لري.
د ډیموکراسۍ د ارزښت د لوړولو او ژورولو لپاره د امریکا په مشرۍ د لویدیځ نظامي، سیاسي او امنیتي ځواکونه وو، خو هغه ملي ځواکونه وو چې د افغانستان له اشغال وروسته له غرب څخه هیواد ته راغلل او حتی په سیمه او په ځانګړې توګه په پاکستان کې د لویدیځ پورې تړلي تخنیکي ځواکونه او ایران هم شتون درلود، دوی هیواد ته راغلل او د لویدیځ څخه د راغلو کسانو تر څنګ فعال شول.
په غرب پورې تړلو ملي قوتونو چې د امریکايي پوځيانو او ستراتېژیستانو په مشرۍ په افغانستان کې د غربي ارزښت لرونکو ډیموکراسۍ په پلي کولو او له بلې خوا د سیمه ییزې موډل په وړاندې کولو سره د نورو هېوادونو په وړاندې د افغانستان د خلکو د واکمنۍ هڅه کوله. په تېره بیا ایران خو ډېر وخت نه و تېر شوی چې امریکایان په دې پوه شي چې د دې تګلارې په تعقیبولو کې کومه ګټه نشته، په دویمه مرحله کې یې د وهابیت د کلتور په وده او ژورولو پیل وکړ او په افغانستان کې یې د تکفیري مفکورې په خپرولو پیل وکړ. هڅه یې وکړه چې د خلکو یوه برخه چې له ډیموکراسۍ سره مینه لري قانع کړي، د وهابیت د مفکورې له لارې د یوې بلې ډلې مدیریت ​​​​کړي، کله چې دوی د دې پروسې له اغیزې څخه ناهیلي شو، دوی پریکړه کوي چې هیواد ناامنه او کمزوري کړي. په خپله جوړ شوی جوړښت او په لسګونو پلانونه او چلونه او دسیسې د امریکایانو له خوا د جامع ملي مدیریت په چوکاټ کې پلي شوې، تر څو وکولای شي زموږ خلک بندیان او حتی د سیمې هیوادونه په کې ښکیل کړي، خو په هېواد کې د اشغال ضد غورځنګ رامنځته کېدل، که د طالبانو له خوا په سختو جبهو کې او که په نرمو ډګرونو کې د مسلمانانو نورو ډلو، بنسټونو او عامو خلکو د امریکا د ټولو شیطاني حرکتونو د ماتې لپاره زمینه برابره کړه او په پایله کې یې له افغانستان څخه د امریکا په مشرۍ د ناټو ځواکونو د اشغال او وتلو د ناکامۍ لامل شو. په ورته وخت کې په سلګونو زره اجیر او غربي ځواکونه له هیواده ووتل او اوس له افغانستانه د دغو ځواکونو خالي کیدل اسلامي امارت، ټولو اشرافو او زموږ ګرانو خلکو ته ښه فرصت په لاس ورغلی چې لاسونه سره یو کړي او هر اړخیز او بنسټپاله مبارزه وکړي او د یو آزاد، خپلواک او اسلامي افغانستان لپاره کار وکړي.
د سیکولر کلتور له منځه وړل
په افغانستان کې د لوېديځ د شتون له امله يوه بله ناخوالې د مستند اسلامي کلتور د بنسټونو د مخالفت او زموږ پر خلکو د سيکولر کلتور د تحميلو هڅه وه.
سیکولر کلتور په افغانستان کې له دریو خواوو جوړ او پیاوړی شو او خپرېدل او واکمني یې کوله.
۱ -  د امریکا د لیبرال ډیموکراسۍ کلتور
دا کلتور په مستقیم ډول د امریکا اړوند بنسټونو لخوا وده او ژوره شوې. د دې کلتور د ترویج یوه وسیله د هالیووډ فلمونه او نور امریکایي تصویري او غږیز تولیدات وو، چې په افغانستان کې یې د ګڼو رسنیو په ځانګړې توګه د تلویزیونونو او نورو پلیټ فارمونو او رسنیزو وسایلو له لارې سیوری وغورځاوه او د افغان اورېدونکو پر زړونو یې سخت بریدونه وکړل.
۳ - ترکي کلتور
د ترکيې کلتور ته وده ورکول او ژورول يو بل متکبرانه حرکت و چې له مخې يې اسلامي کلتور کمزوری شو او سيکولر کلتور يې د افغانستان په خدای غوښتونکو خلکو مسلط کړ، په ټوليز ډول د ترکي فلمونو او سريالونو او ترکي بصري او صوتي منځپانګې يې احساس او احساس وکړ. له بلې خوا د دې محتوياتو لیدلو لپاره د مخ په زیاتیدونکي لیوالتیا، په ځانګړې توګه ځوانان پوهیدل.
ترکي تولیدات د افغان ټلویزیونونو او یا هم د سپوږمکۍ چینلونو لکه جیم تلویزیون، فارسی ون او داسې نورو له لارې خپریدل او ټول یې د افغان لیدونکو په ځانګړي ډول کورنیو ته چې د ترکي فلمونو او سریالونو ډیر لیواله لیدونکي دي او د هغوی منځپانګه وه. دومره فحش وو چې کله کله یو پلار نه شواي کولی چې دا فلمونه له خپلې میرمنې او ماشومانو سره وګوري.
۲ -  د شبه قاره کلتور په ځانګړې توګه د هند کلتور
که څه هم په افغانستان کې د هندي کلتور شتون ډېر اوږد تاریخ درلود او ښايي لسګونه کلونه تېر شي، خو د جمهوري ریاست په دوره کې یې نوره وده او پراختیا او نفوذ دومره زیات کړ چې په هېواد کې د سینماګانو سربېره، ټول غږیز او بصري رسنۍ دا د شبه قاره د وارداتي کلتور د منعکس کولو پلیټ فارم و، په داسې ډول چې د ټولنیز ژوند په مختلفو برخو کې یې د پام وړ نفوذ درلود.
د سیکولر کلتور په خپرولو سره د اسلام د پاک کلتور او سیمه ایزو دودونو او رواجونو سره په ټکر کې او د تلویزیونونو، ټولنیزو شبکو او نشراتي چینلونو او نورو رسنیو او پلیټ فارمونو له لارې په خلکو باندې مسلط کول چي د کار بڼه خورا اغیزمنه او سمتي وه. د ټولنې په کچه، د دې موخې د ترلاسه کولو لپاره نورې لارې چارې هم کارول شوي، په شمول؛ د نويو ښوونځيو جوړول او د زړو ښوونځيو، موسسو او ښوونيزو مرکزونو تر پوښښ لاندې راوستل، د انټرنيټ کلبونو جوړول، ويډيو کلبونه، د چايو او قهوه خانې جوړول، د سپورتي ځايونو جوړول، سنوکر کلبونو او په لسګونو نور ځایونه جوړول، لکه د بشري ځواکونو د روزنې او پراختيا په برخه کې ترې ګټه پورته شوه. د اسلامي کلتور سره د مقابلې او د سیکولر کلتور پراختیا او ژورولو لپاره.
په دې کار کې نه یوازې په غرب پورې تړلي د رسنیزو کلتور اصلي او حقوقي شخصیتونه ښکیل وو، بلکې په افغانستان کې موجود پوځي ځواکونه هم په فکري، کلتوري او رسنیزو کارونو کې ښکیل وو او د تبلیغ، ژورتیا او پراختیا لپاره یې شپه او ورځ کار کاوه.
په هرصورت، دا فرعي کلتورونه امریکایي، ترکي او هندي کلتورونه دي چې ټول د لویدیځ سیکولر کلتور تبلیغ کونکي وو. دوی د افغانستان خلک د ژوند په بېلابېلو اړخونو کې اغېزمن کړي وو. تر هغه وخته پورې چې په فردي او ټولنيزو کړنو او عواطفو، فرهنګي، سياسي او اقتصادي فکري تعاملاتو او د انسان د ژوند په ټولو وړو او لويو مسايلو، چلندونو، ويناوو او سيکولريستي تعاملاتو کې څرګند و.
د امریکا او د ناټو د متحدینو له خوا د افغانستان اشغال د مادي پایلو او د لسګونو زرو انسانانو په وژلو او د دغه هیواد د مختلفو زیربناوو له ویجاړولو سربیره د افغانستان خلکو ته خورا سخت کلتوري زیانونه اړولي دي. چې په لسیزو کې به هم جبران نه شي او په یقین سره که په افغانستان کې د لویدیځ حضور نور لس کاله دوام کړي واي د مسلمانو خلکو په توګه د هېواد د ښځو او نجونو له کرامت څخه څه به پاتې شوي نه واي، خو د الله تعالی په مرسته د افغانستان د مجاهد ولس په مرسته، د طالبانو په وسله واله جګړه او د نرمې جګړې په جبهه کې نور حقیقي او حقوقي شخصیتونه، په ځانګړې توګه انقلابي سازمانونه لکه د تبیان د ټولنیزو کلتوري فعالیتونو مرکز، د امریکا او نورو یرغلګرو هیوادونو په وړاندې له ماتې سره مخ شول او د هغوی د شرمناکه شړلو لپاره یې زمینه برابره کړه، او طبیعي ده چې د دې بریا په لاسته راوړلو او تاسیس سره د اسلامي امارت په فرهنګي بنسټونو د دین د احیا او پیاوړتیا لړۍ پیل شوه او له هیواد څخه د سیکولر کلتور شتون له منځه ولاړ او نن د افغانستان خلک په اسلامي فضا کې ژوند کوي.
بې له شکه په دې کې شک نشته چې هېواد په بېلابېلو برخو کې له ستونزو سره مخ دی او هغه خاوره چې له څلوېښتو کلونو زیاتې جګړې یې لیدلې او له ختیځ او لویدبځ د دښمنانو تر ګوزارونو لاندې ده او په میلیونونو شهیدان، معیوب، بې ځایه او تباه شوي خلک لري، له یوې خوا د خپل نوي طبیعت او د ځینو د بې سوادۍ له امله په یقیني ډول له مختلفو ستونزو سره لاس او ګریوان دی،  حتی د اسلامي امارت مدیریتي جوړښت هم له ستونزو سره لاس او ګریوان دی. له بلې خوا د مدیرانو کمښت او له بلې خوا د هېواد په اداري کارکوونکو کې د ژمنو متخصصینو کمښت، له درېیمې خوا د تېر حکومت د پاتې شونو او حتی د یو شمېر محدودو نفوذي کسانو د شتون سربېره چې د جګړه مارو له خوا ټاکل شوي دي. د نړۍ او سیمې هېوادونه نه یوازې دا چې د اسلامي امارت ترویج، ټینګښت او ملاتړ نه کوي، بلکې په بشپړه توګه هڅه کوي، چې ستونزې جوړې کړي، خلک ناراضه کړي او په میلیونونو ولسونه د حکومت په وړاندې مایوسه کړي او د اسلامي امارت د رنګیدو لپاره زمینه برابره کړي. د اوسني حکومت په وړاندې ویجاړونکي حرکتونه، له یوې خوا له افغانستان څخه د امریکا او غربي انحصارګرو او اجیرانو د شتون له منځه وړل او له بلې خوا د سیکولرانو د کلتور راټولول د اسیا د زړه په کچه او له دریم اړخ څخه د دې هیواد خلکو ته د افغانستان او خلکو لپاره یو مناسب فرصت برابر کړی دی، ترڅو د خلکو او دولت دواړو سره په جدي او رغنده توګه کار وکړي. د هیواد د بیا ودانولو لپاره، په ځانګړې توګه د اسلامي کلتور د بنسټونو د پیاوړتیا، پراخولو او ژورولو او د ملي دودونو د ودې په برخه کې، د مستند اسلام په پام کې نیولو سره، بیړني او هر اړخیز اقدامات باید په پام کې ونیول شي. د کورنیو شتمنیو، مادي او معنوي، انساني او جغرافیایي او د سیمې او نړۍ له دوستو هېوادونو سره د تعامل په برخه کې او د مداخلې په برخه کې ښکېلاکګرو ته نه ویل، بلکې د هغوی د ناروا غوښتنو پر وړاندې درېدل په کار دي. په دې توګه به موږ یو پیاوړی حکومت، متحد او هوسا خلک او یو هوسا، آزاد او خپلواک هیواد ولرو.