د کابل لویدیځ شهیدانو لپاره افغانستان اسلامی غورځنګ سوګنامه!

یو ورځ بل د کابل لپاره! خونړیزه، پیچلی او مرګ او ماتم سره ورځ! هغه ورځ چی د کابل څلور لوری ته د واورو او باران پرځای یواځی وینه وو او یواځی اوښکې! د یو ملت اوښکې، یو نسل اوښکې او انسانیت فریاد.
د کابل دا ورځې د اوښکو څخه درنه څیز لپاره دی! هر ورځ کابل خپل تبه کی سوځې! او کابل زعفرانی رنګ د یو خسته خزان څخه ډیر دی...
آسمان یی هیڅ یو ته د خندا څیره نه شکاره کوی! د کابل آسمان شونډې وچې دی او هیڅ ځلاندتیا نه لری، بلی وو کابل په ورځ کې څو ځلې مری! ګویا په دی بندیخانه کی روح او روان ټوله مرګ کام ته وړی، ګویا په دی جزیره کی یواځې نفرت دی او وحشت، دا دی چی کابل، نور هیوادونه موږ هیڅ حسابی، نور د هغه آزاد ملتونو په وړاندی چی د ژوند په معنی باندی پوهیدلی دی او ژوند تفسیر باندی پوهیږی، نور موږ یو بی عرضه ملت نه بل څه نه یو...
هغه ملتونه چی د خندا په معنی پوهیږی، نور موږ هیڅ حسابی! روح مو همغه مات روح دی، یو ویران روح، سرګردان روح، نابود سوی روح، مات روح، هر ورځ د یو غندلو او محکومیت په خبرو کولو سره دا فاجعه ته پای ټکی ورکوی، دا وژل کیدنه او تلل او هیرونه، زموږ مرګ دی!
په حقیقت کی د تبیان انتحار، تبیان وژنه وو، د لمر وژنه وو! د نور وژنه وو او تاریکی او ظلمت په راتلو سره، هغه ورځ چی تبیان شهید شو، په حقیقت کی د اخلاق کور باندی محکم ډبره ونښتیده، هغه وینه چی توی سو یواځې څو ځوان نه وو، بلکه د یو ملت وینه وو چی توی شوله، یو نسل وینه، یو فکر وینه وه!
افغانستان اسلامی غورځنګ، دا فاجعه باندی نفرین کوی، ددی فاجعی رامنځته کولو لپاره، د هغه کسانو لپاره چی توطئه رامنځته کوی، هم همدا استوی. د فاجعه او پیښې د پاته شونو پاره هم بیله دی چی د شهیدانو سره وینې نه بغیر د توطئه ګرانو لپاره یو نفرین نامه دی چی دا پاته شونی یو ورځ د هغه توطئه ګرانو د رسوایی شاهد وی چی خپل ګران غړۍ خپل شوم نیتونو لپآره د ثروت شهوت او قدرت قربانی کوی...