په کابل کې د پکن په سفارت کې د چین ملی ورځې څخه لمانځنه، مجازی شبکو خبری بوم باندی بدل شوی دی.
د هغو تصویرونو په اساس چی ددی مراسمو څخه خپور شوی دی، ځینی دولتی ارشد چارواکې، جهادی مشران او افغانستان اصلی مطرح څېری، د چین سفارت خاص میلمانه په دی مراسم کی دی.
د هغوی په وړاندی سره فرش باندی، ځینی چینی انجونی د نیمه برهنه کالی او لباس سره سنتی او چین ملی آیین او سنتی رقص ترسره کړل.
ددی مراسمو په لومړۍ صف کې، د صبغت الله مجددی، محمد محقق، سرور دانش، جان محمد خان او څو نور مشران، مقام او جهادی درجه لرونکې، سیاسی او نظامی چارواکې د افغانستان څخه حضور لری چی په رضایت او آرامتیا سره، د چینی حوریانو عشوه ګری کتو په جریان کې دی.
ددی تصاویرو پراخ خپریدنه په مجازی فضا او ټولنیز شبکو کې، پراخ غبرګونونه راپارولي دی.
منتقدان وایی چی ددی کار اصلی مسؤول چی د یو مسلمان هیواد باورونو او اعتقاداتو او سنتونو ته توجه نه دی شوی، د چین سفارت په کابل کې او ارشد دیپلماتان دی.
دا به ډیر ساده خبره وی چی چین سفارت د میلمنو ترکیب او هویت ته په نه کتو سره خپل سنتی ټولنیز او کلتوری نمایش ترسره کړی دی.
دا چی چینایان په خپل رسمی مراسمو او محافلو کې، کوم رسوم او سنتونه لری او هغه هیواد ملی ورځ کې، کوم مناسک ترسره کوی، بیل بحث دی. په دی کې چی چین سفارت په کابل کې، حقوقی لحاظه، د هغه هیواد یو خاوره بلل کیږی هم کوم شک نشته؛ خو دداسی څېرو دعوت د هغوی باورونو او دینی او سنتی اعتقاداتو په کتو سره، دا ډول رقص او ښځو حرکات، مذموم معصیت بلل کیږی او ددی پوهی سربیره، دا آیینونه د هغوی په حضور کې اجرا شوی دی، حتی که د چینیانو شرقی سنتونو په اساس هم وڅیړل شی، میلمانه وو ته شکاره اهانت او سپکاوی بلل کیږی او غندلو وړ دی.
بناپردی، ددی پیښی اصلی مسؤول، د چین سفارت په کابل کې دی او باید ددی اقدام په وړاندی مسؤول وپیژندل شی.
په دی حال کې، د منتقدانو په باور، د چینایانو کصور د ګډون کوونکو مشرانو او چارواکو څخه مسؤولیت نه رفع کوی. دا مسؤولیت بالخصوص د هغو څېرو په اړه چی دین مقدس کالی هم پرځان راپیچلی دی، دوه برابر دی او هغوی نه شی کولای د چینایانو کصور په سیوری کې د هغه مراسمو څخه بی کوم غرضه او چوپتیا سره هغه مراسم وګوری او ځان د افغانستان مسلمان خلګو منفی غبرګونونو څخه تبرئه کړی.
د دیپلماتیک میلمستیا لکه ملی ورځو او استقلال او یا هیوادونو دولت تشکیل کلیزی څخه لمانځنه کې هیڅ اجبار او الزام شتون نه لری چی دعوت شوی چارواکې، په ټول مراسمو او هغوی برنامو کې چی تدارک لیدلی شوی دی، حضور پیدا کړی. میلمانه کولای شی په ځینو مراسمو کې نه حضور سره، د وقیح او خراب صحنو په وړاندی د خپلو باورونو او اصولو څخه دفاع وکړی.
حتی که وویل چی هغوی د رسمی مراسمو شروع وروسته، د محتوا څخه بی خبری په دلیل، غافلګیره شوی دی، لږ ترلږه کولای شوای ددی اقدام په وړاندی غبرګون او اعتراض سره، خپل ایمان، تعهد او پایبندی د اسلام مظاهرو او ظواهر و چینیانو ته په غوږ ووهی او هغوی ته دا پیغام ورکړی چی دلته یو اسلامی هیواد دی او خپل کلتور، باورونه، ارزښتونه او اصول لری چی داسی مناسک او مراسم په بر کې نه نیسی.
په دی حال کې دا مراسم په ټول آرامتیا او تسلیم او جهادی او مذهبی مشرانو په رضا سره ترسره شو او دا شاید په دی معنی وی چی چینایان په دی اقدام سره مصطفوی شریعت کرسی داران او دین داران مدعیان آزمایلی او هغوی باندی یی تمسخر کړی دی.
هغوی په نهایت کې دا نتیجی ته ورسیدل چی افغانستان مسلمان رهبرانو ایمان هم د چینی بی کیفیته محصولاتو او کالاوو په شان دی چی په یو ارزښتی ضد نمایش سره، په آسانی سره ترک پیدا کوی، مخدوس کیږی او له منځه ځی.
